De orgasmekloof is in Halina Reijns Babygirl precies twee uur: de film begint en eindigt met Nicole Kidmans big O en ze zijn niet allebei echt. Hoe Reijn haar daar krijgt? Dat moet je zelf ondervinden op deze supersexy, spannende en sterke erotische ontdekkingstocht.

Door: Loeke de Waal

In Babygirl worstelt tech-CEO Romy (Kidman) met de onvrede over haar seksleven. De orgasmes vloeien niet rijkelijk met haar man Jacob (Banderas) en uiten wat zij daarvoor nodig zou hebben blijkt moeilijk als ze het zelf ook niet precies weet - of durft ze zeggen. Maar dan leert ze de nieuwe stagiair Samuel (Dickinson) kennen. Wanneer hij op de juiste knopjes begint te drukken, kan ze samen met hem op ontdekkingstocht naar haar genot. En ondertussen vindt ze ook zichzelf.

Sexy en awkward

Babygirl balanceert op een dunne lijn tussen sexy en awkward. De spanning is constant om te snijden en Kidman zelf staat bijna de hele film onder hoogspanning. Seks is op zich natuurlijk een spannend onderwerp, maar als iemands hele geluk en zelfontwikkeling er zo vanaf lijkt te hangen, is de inzet hoog.

Wie nou precies de macht heeft tijdens al die erotische spelletjes die er gespeeld worden (Romy is Samuels baas en twee keer zo oud), wisselt. Over consent wordt continu gecommuniceerd; grenzen worden afgetast, overschreden en ook weer aangegeven. En hoewel dit alles niet perfect gaat, gaat het langzaam maar zeker toch de goede kant op. Ook als kijker rol je mee in deze sexy flipperkast: yes, consent is sexy! Oh, dát is toch weer tricky en een beetje fout. Yes, vrijheid! En dan is het toch weer even creepy als Samuel ineens onuitgenodigd in haar huis staat.

Babygirl is wat dat betreft gevaarlijk en daarom dus herkenbaar, precies zoals het in het echte leven ook is. Het mag allemaal ook best wel awkward zijn, zolang je maar blijft communiceren, luisteren én uiteindelijk bij jezelf kan eindigen. Het is knap hoe het Reijn lukt geen zwaar waardeoordeel over dit alles op je of te vuren.

Durf jij te vragen wat je wil?

Babygirl lijkt te willen zeggen: weet je wat je wil? Dan moet je er gewoon om leren vragen. Het helpt dat de chemie tussen Dickinson en Kidman elektrisch geladen lijkt (blijkbaar tot stand gekomen tijdens een intieme repetitieperiode). Ze zijn bij elkaar op hun gemak, maar blijven speels. Ook naakt, wat in het geval van Kidman in deze film niet onnodig voelt. Het is kwetsbaar en daarom empowering. Omdat je niet altijd sterk, sexy en zelfverzekerd kan zijn. Op het belangrijkste naakte moment in een hotelkamer toont haar naaktheid wat alle maatschappelijke verwachtingen met een vrouw doen. Natuurlijk óók met prachtige en krachtige vrouwen als Romy/Nicole Kidman.

De climax - no pun intended - van de film is om het even. Je slikt het of je haat het. Er is chaos en vervaagde lijnen van moraliteit en ambitie. Babygirl is dan ook niet perfect. Maar Babygirl is wel: kunnen loslaten in iemands armen. Babygirl gaat over vrij zijn, jezelf volledig omarmen - het goede en slechte - en jezelf ook (letterlijk) bloot geven aan een ander. Zonder schaamte. Jij wil misschien zelf niet gedomineerd worden, maar iedereen wil vastgehouden worden.

• Babygirl (2024)
• Cijfer: 8.5
• Erotische Thriller
• Duur: 1u, 54min
• Regie: Halina Reijn
• Cast: Nicole Kidman, Harris Dickinson, Antonio Banderas en meer.

• Deel