Locke & Key: Stranger Things meet The Haunting Of Hill House
Locke & Key
Een huis vol verstopte magische sleutels heeft het antwoord op de vraag waarom de vader van Tyler, Kinsey en Bode ooit hals over kop zijn geboortedorp ontvluchtte.
2019 was met His Dark Materials, Carnival Row en The Dark Crystal een goed jaar voor de liefhebbers van feeën, centauren en pratende ijsberen, maar ook in 2020 krijgt het fantasygenre meer dan genoeg aandacht. Kijk maar.
Vorig jaar deed Joe Hill al van zich spreken met de lekkere horrorserie NOS4A2 en ook in 2020 lijkt de zoon van Stephen King hetzelfde verdienmodel aan te houden als zijn vader. Geef hem eens ongelijk. In navolging van AMC heeft ook Netflix nu – in ruil voor een flinke zak geld – een boek van hem verfilmd. Of beter, een comic book: Locke & Key. Tussen 2008 en 2013 publiceerde Hill – samen met illustrator Gabriel Rodriguez – zo’n veertig hoofdstukken over de avonturen van de familie Locke en dat is door Netflix verbouwd tot een serie die met stip op mijn lijst met aangename verrassingen van 2020 terecht is gekomen.
De sleutels zijn de sleutel
De Urban Cookie Collective zong het al in de jaren ’90: I’ve got the key, I’ve got the secret.
We moeten de Britse dance-act nu natuurlijk niet meteen bestempelen als
de nieuwe Nostradamus, maar wat het plot van Locke & Key betreft
hadden ze het toch maar mooi bij het rechte eind. Na de gruwelijke moord
op hun vader nemen Tyler, Kinsey en Bode – samen met hun bloedirritante
moeder – hun intrek in diens ouderlijk huis, alwaar ze aan de lopende
band blijven struikelen over allerhande magische sleutels. De sleutels
openen deuren naar andere werelden – iets waar Joe Hill in NOS4A2 ook al
helemaal lekker op ging – en verschaffen zo meer informatie over wat er
precies met hun vader is gebeurd. Hoe handig is dat?
I've got the key, I've got the secret.
Binger uit het boekje
Locke & Key is een geslaagde mix tussen The Haunting Of Hill House en Stranger Things,
met hier en daar een vleugje Harry Potter. Het is die serie waar de
vijftienjarige Jochgem hartstikke goed op was gegaan. Ook op mijn
inmiddels respectabele leeftijd heb ik deze overigens moeiteloos
weggekeken. De puber in mij is blijkbaar nog springlevend. De eerste
twee afleveringen zijn misschien even doorbijten, maar daarna is er geen
houden meer aan. Een ongecompliceerde binger, uit het boekje.
Als je het acteerwerk van Bode tenminste door de vingers kunt zien. Niet
te doen dat ventje. Ik zeg niet dat hij de dochter van Mitch en Cam – of Carl uit The Walking Dead – naar de kroon steekt, maar ze staan zeker samen op de finishfoto. Locke & Key is natuurlijk geen zwaargewicht – bij HBO
was ie waarschijnlijk nooit door de ballotage gekomen – maar
vermakelijk is hij zeker. Vooral de scènes rondom de sleutels zijn
iedere keer smullen en de bijbehorende CGI van meer dan redelijke
kwaliteit. Daar waar veel sci-fi en fantasyseries nat gaan op de special
effects, blijft Locke & Key wat dat betreft aardig overeind. Het
einde biedt voldoende aanknopingspunten voor (minstens) een extra
seizoen. Niet in de laatste plaats, omdat Joe Hill onlangs heeft
aangegeven dat de comic een vervolg zal krijgen. We zijn – zo gok ik –
voorlopig dus nog niet van Locke & Key af.
- Netflix (2020)
- Geslaagde mix tussen Stranger Things en The Haunting Of Hill House.
- 50 minuten per aflevering