House Of The Dragon: geweld, tieten en draken
Daaristiedan, de allereerste spin-off van Game Of Thrones. Fans kunnen opgelucht ademhalen, want je krijgt alles wat je hartje begeert: schitterende kostuums, epische gevechten, intriges, heel veel onfunctioneel naakt en - natuurlijk - draken!
Halo: The Mandalorian 2.0
John-117 is een stoïcijnse vechtmachine, maar na de vondst van een geheimzinnige amulet blijkt er toch een flinke dosis gevoel schuil te gaan achter al dat pantser.
The Wheel Of Time: een peperdure clusterfuck
Ik schud vaak weemoedig het hoofd, wanneer mensen me zeggen dat het leven te kort is om je tijd te verdoen met het kijken van series. Maar in het geval van The Wheel Of Time kan ik ze alleen maar gelijk geven.
Sweet Tooth: een avontuurlijke roadtrip
Er is weer een comic verbouwd tot serie en ditmaal is het er één voor liefhebbers van fantasy en avontuurlijk roadtrips.
Raised By Wolves: Ridley 'Alien" Scott zoals we hem kennen
Raised By Wolves had HBO Max bij een breder publiek op de kaart kunnen zetten, maar is er uiteindelijk vooral één voor de liefhebbers van het sciencefictionwerk van Ridley Scott.
Monsterland: het saaiste spookhuis ooit
Verzameling losse verhalen over mensen die worden geconfronteerd met het monster in zichzelf.
Cursed: The Witcher 2.0
De man die ons eerder de smullers Sin City en 300 gaf, komt nu met de verfilming van zijn alternatieve King Arthur-verhaal. Ik zou willen dat ik kon zeggen dat Cursed net zo vet is als zijn voorgangers, maar dan zou ik liegen. Jammer genoeg.
Warrior Nun: beetje groteske tienerserie
Vechtlustige nonnen - die Rico Verhoeven alle hoeken van de ring zouden laten zien - nemen het op tegen het kwaad en worden daarbij geholpen door een meisje met gloednieuwe super powers.
Locke & Key: Stranger Things meet The Haunting Of Hill House
2019 was met His Dark Materials, Carnival Row en The Dark Crystal een goed jaar voor de liefhebbers van feeën, centauren en pratende ijsberen, maar ook in 2020 krijgt het fantasygenre meer dan genoeg aandacht. Kijk maar.
The Witcher: geen Game Of Thrones
Misschien is het omdat ik de boeken niet las, misschien is het omdat ik de game nooit speelde, maar The Witcher is niet mijn serie. Hieronder staat waarom.
The Dark Crystal: Age of Resistance: hernieuwd jeugdsentiment
De man die ons Sesamstraat, De Muppets en De Freggels bracht, gaf ons in 1982 ook de nogal duistere poppenfilm The Dark Crystal. Bijna veertig jaar later bewijst Netflix dat het werk van Jim Henson nog steeds actueel is, want The Dark Crystal: Age of Resistance is om de vingers bij af te likken. Als je van fantasy en poppen houdt, tenminste. Anders moet je deze gewoon lekker overslaan.
Slap aftreksel van Black Mirror
Electric dreams is er één voor de filosofisch ingestelde scifi- en fantasyliefhebbers. Een soort Black Mirror, maar dan iets minder goed.