Ook voor wie zichzelf nooit in een Harry Potter ‘huis’ heeft gesorteerd of ook maar één van de acht films met Harry, Ron en Hermelien bekeek, is de documentaire David Holmes: The Boy Who Lived over de op set verongelukte stuntman een must-see. Maar voor de ware Harry Potter fan biedt het ook in de franchise extra lagen aan je kijkervaring.

Door: Loeke de Waal

In David Holmes: The Boy Who Lived leren we over het leven van de inmiddels veertigjarige stuntman David Holmes. Hij was Daniel Radcliffes stuntdubbel in de eerste zes Harry Potter films tot hij een ernstig ongeluk kreeg op de set van Harry Potter and the Deathly Hallows Part One (2010) en zijn nek brak. “Ik wist direct dat ik daar niet van terug kon komen”, hoor je hem erover zeggen. Sinds het ongeluk is hij verlamd vanaf zijn borst en neemt zijn bewegingsvrijheid nog steeds af. De ogenschijnlijke onverwoestbare stuntman bleek breekbaar.

Open kaart over setongeluk

Daniel Radcliffe en Holmes werkten al sinds de eerste film samen, toen Radcliffe nog maar 11 jaar oud was. Door de intense samenwerking werden ze beste vrienden en Radcliffe omschrijft hem als een ‘coole oudere broer’. Hij was nergens bang voor en deed de stoerste dingen. Vliegen, springen, vallen, alles wat Harry Potter doet, deed Holmes.

Toen Holmes 25 was en repetities deed voor een stunt voor de opnames van de film in de Leavesden studios buiten Londen werd hij, in een harnas, met te veel kracht tegen een muur getrokken voor een gevecht tussen Harry en Voldemorts slang Nagini. Hij was bij bewustzijn, maar kon zijn benen toen al niet meer voelen. Tot nu toe was er in nieuwsartikelen terug te lezen hoe het om een vliegstunt zou zijn gegaan en een explosie de reden was van de val. Maar details bleven uit. Dankzij de film weten we nu wat er precies gebeurde. Al zie je de beelden ervan - gelukkig - niet.

Ook na het ongeluk, toen hun samenwerking door de omstandigheden stopte, bleven de twee vrienden. En met de documentaire wil Daniel Radcliffe zijn goede vriend eren en laten zien hoe zijn leven dat van anderen heeft verbeterd. Daarom duiken ze in David Holmes: The Boy Who Lived pas na een halfuur in wat er precies gebeurde. Want belangrijker is wie David was en is.. Een energiek en avontuurlijk kind dat nergens bang voor was en als tiener al had bedacht dat stuntman worden zijn roeping was.

Nooit eerder gezien

In The Boy Who Lived wordt er met behulp van beelden van achter de schermen van opnames een portret gemaakt. Met nooit eerder vertoonde beelden van ook Daniel Radcliffe. Je hoort voor het eerst over zijn mindset tijdens de opnames als jonge jongen en dat hij het bijvoorbeeld het allerbelangrijkste vond niet buiten zijn schoenen te gaan lopen door de populariteit. We krijgen voor het eerst een kijkje in waar Radcliffe nu woont, we zien hem roken; hij laat de kijker binnen. En dat hebben we nodig om uiteindelijk - belangrijker! - te zien wat voor impact David op de mensen om hem heen heeft. Waaronder deze wereldster. En hoe hij al die harde, stoere en capabele mannen aan het huilen krijgt om wat hem overkwam. Je ziet de zorg, de frustratie, de woede en overgave aan het lot. Die ook nooit egocentrisch of vingerwijzend wordt naar iemand die de schuld zou moeten krijgen. Want als The Boy Who Lived iets is, is het een document van de liefde.

Omdat de documentaire voor HBO werd gemaakt, is er ook geen gebrek aan klassieke Harry Potter scènes die uitgebreid de ruimte krijgen om het werk dat David en Daniel op de set verzetten te tonen. (Want de rechten hoeven niet voor tonnen te worden opgekocht) Zo zie je goed hoe de scènes die in ons geheugen gegrift staan eruit zagen voor Daniels hoofd met CGI op dat van David werd gezet. Het is misschien niet de nostalgische kerstspecial van vorig jaar, waarin alle acteurs in een reünie terugblikten op hun ervaring, maar wel een document met hetzelfde effect.

Na een uur voelt de documentaire soms wat lang aan, want het verhaal dat over David moet worden verteld is verteld, met alle ups en downs. Verschillende scènes voelen als een einde, maar toch volgen er dan nog een paar emotionele momenten die door de productie op gang zijn gebracht. Wanneer David bijvoorbeeld herenigd wordt met een belangrijk persoon in zijn leven of David en Daniel door de opslag van Warner Bros. lopen en de kostuums die ze droegen nog eens in de hand nemen. Toch deert het niet, want uiteindelijk geeft alles inzicht in hun vriendschap, Davids support system, de openheid die leidend is en hoe ze elkaar helpen om te gaan met de ‘gift that keeps on taking’. Één ding is namelijk zeker: je zal een Harry Potterfilm niet gauw meer met dezelfde ogen bekijken.

• Cijfer: 8
• Te zien op MAX
• Documentaire
• 1 uur en 23 minuten
• Met onder andere David Holmes en Daniel Radcliffe

• Deel