Review House of the Dragon seizoen 2: (draken)power versus het patriarchaat Vanaf 16 juni op HBO
House Of The Dragon
Een spin-off van Game Of Thrones, waarin we zien wat de voorouders van Daenerys 'Khaleesi' Targaryen allemaal uitspookten.
We moesten er bijna twee jaar op wachten, maar daar is het dan: seizoen twee van Game of Thrones opvolger House of the Dragon. Overtuigd van hun eigen gelijk vechten twee kanten het deze keer uit in de 'Dance of the Dragons'. Maar ook de vrouwen en mannen staan lijnrecht tegenover elkaar...
Door Loeke de Waal
Seizoen twee van House of the Dragon draait allemaal om de ‘Dance of the Dragons’, de burgeroorlog tussen de ‘Groenen’, die Aegon Targaryens (Tom Glynn-Carney) claim op de troon steunen, en de ‘Zwarten’, die achter de claim van zijn halfzus Rhaenyra’s (Emma D’Arcy) staan. Rhaenyra werd namelijk door haar vader, koning Viserys, benoemd als opvolger, maar Aegon is dan weer zijn eerstgeborene zoon. Voor je aan seizoen twee begint, kun je trouwens wel een goede recap gebruiken. Een opfriscursusje intriges, affaires, verraad en allianties is niet misplaatst. Lees hier dus onze korte samenvatting en kijk als je 13 minuten hebt vooral ook HBO’s eigen terugblik op YouTube.
Als je echter had gedacht (of gehoopt) dat Rhaenyra’s dodelijke blik in de camera in de laatste aflevering van seizoen één, na de ongelukkige dood van haar zoon Lucerys, betekende dat de all-out oorlog direct losbarst, dan zit je er helaas naast. Wat dat betreft houdt het tweede seizoen van House of the Dragon een beetje de Game of Thrones-formule aan. Begin het seizoen langzaam, bouw de verhaallijnen weer rustig op, introduceer hier en daar nieuwe personages en laat het pas halverwege en - vooral - aan het einde echt losbarsten. Ondertussen op je telefoon scrollen, is er echter ook niet bij, want elke blik en elk overleg, kort of lang, kan grote gevolgen hebben.
Big Ego Energy
Het nieuwe seizoen houdt zich druk bezig met de vraag wie nu eigenlijk geschikt is om op de troon te zitten. Maar na het zien van de eerste afleveringen, weten we dat het misschien interessanter is je blik ook ergens anders op te richten. Behalve een burgeroorlog is er namelijk ook een genderoorlog gaande in Westeros, Dragonstone en omstreken. De vrouwen worden continu over het hoofd gezien en mannen pakken de ruimte die zij volgens hen open laten, omdat ze ze ‘zwak’ vinden of niet snel genoeg harde beslissingen nemen.
Dat zit ook in het DNA van de show, want het verhaal draait sowieso allemaal om een vrouw die ondermijnt wordt in haar geboorterecht, omdát ze een vrouw is. Een eerstgeborene zoon staat namelijk automatisch boven de oudste dochter. Zelfs als je eigen vader de kroon op je hoofd zette.
De rechtmatige erfgename moet het dan toch opnemen tegen een losgeslagen puber die het liever op een zuipen zet in een bordeel en al het advies van zijn bestuur negeert, omdat hij als 'koning' toch bepaalt. Als kijker schaar je je dus al gauw achter Rhaenyra, die meer doordachte, strategische en zelfs veilige keuzes maakt. Zo beseft ze dat draken inzetten hetzelfde is als een atoombom: garantie voor wederzijdse vernietiging. (En helaas moet dat te allen tijde voorkomen worden, want we hadden graag meer draken gezien!)
De makers willen echter volhouden dat niemand heilig is. Dus maken de vrouwen op enkele cruciale momenten ook niet de meest rationele beslissingen. Zij stappen in de bekende valkuil die menig oorlog in de geschiedenis had kunnen voorkomen: gewoon je fout toegeven.
We want more D’Arcy!
Toch is het jammer dat in dit alles Emma D’Arcy zo weinig benut wordt. De scène waarin hun Rhaenyra in een heftige ruzie belandt met haar man, Daemon Targaryen (Matt Smith), over haar ratio versus zijn destructieve ego, is adembenemend. Omdat hij ook haar oom is - ja, het blijft wel House of the Dragon - is de ruzie tussen lovers verweven met dikke lagen aan disfunctionele familiegeschiedenis. Maar ondanks haar kracht is D’Arcy vooral afwezig. Hun Rhaenyra is bijna een bijrol in haar eigen verhaal.
Maar met bondjes die elk moment op knappen staan, verraad dat op de loer licht, ego’s groter dan het Empire State Building en draken (!) die de boel in één seconde plat kunnen leggen, is House of Dragon weer geen moment saai. En met weer fijne kostuums en gedetailleerde CGI weet je van gekte niet waar je je ogen moet laten rusten. De makers hebben met House of the Dragon toch weer een gelaagde wereld gebouwd, een die je direct gelooft, ook als de draken je om de oren vliegen. Het doet je Game of Thrones zelfs een beetje vergeten.
- Cijfer: 8
- Te zien op HBO
- Fantasy
- 8 afleveringen, elke week een nieuwe
- Cast: Emma D’Arcy, Olivia Cooke, Eve Best, Matt Smith, Rhys Ifans en meer.