Aan J.J. Abrams de eer om de Skywalker-saga tot een waardig eind te brengen met deze negende Star Wars-film. En dat doet de regisseur in The Rise of Skywalker met ambitie, liefde én antwoorden. Maar een grandioze afsluiter is zijn finale niet geworden. Wel vol en braaf.

In The Rise of Skywalker barst de laatste vrijheidsstrijd in de galaxy far, far away eindelijk los! Het verhaal speelt een jaar na de gebeurtenissen van The Last Jedi. Alle overgebleven rebellen van het verzet maken zich onder leiding van generaal Leia Organa (jawel, ze is er nog) klaar voor een definitieve battle tegen het leger van de keizerlijke First Order. En er is meer.

Rey versus de rest

Zo probeert Skywalker-protegé Rey (Daisy Ridley) ‘the force’ te gebruiken in haar strijd tegen een oude bekende. Ook hoopt ze antwoord te krijgen op de vraag wat er met haar verdwenen ouders is gebeurd. Én ondertussen is de moedige strijder nog altijd druk met de getormenteerde Kylo Ren (Adam Driver), aka Ben Solo, aka zoon van Leia en Han , aka commandant van de First Order. Zal het Rey lukken om Kylo voor eens en voor altijd te bekeren en hem de ‘dark side’ voorgoed de rug toe te laten keren? Blijft ze daarbij zelf een beetje in balans? Enne, zal het nou eindelijk iets worden tussen haar en ex-stormtrooper Finn (John Boyega)?

Respect voor J.J.

Genoeg stof dus voor een avontuur van bijna tweeëneenhalf uur. En met het risico op enorme spoilers, laat ik details achterwege. Groot respect voor regisseur J.J. Abrams en zijn poging om alle eindjes uit de vorige avonturen aan elkaar te knopen. En dat ook nog eens met alle ogen van de enorme (überkritische) wereldwijde Star Wars-fanbase op hem gericht. Abrams leek hiervoor de perfecte kandidaat: hij trapte de sequel-trilogie in 2015 succesvol af met The Force Awakens (zo’n 2 miljard aan opbrengsten) en ontving veel lof. Terecht.

Of toch niet?

Tegelijk is dit de regisseur die aanvankelijk helemaal niets voelde voor de regie van dit slotstuk (dat overigens eerst in handen was van collega Colin Trevorrow die stopte vanwege creatieve meningsverschillen...). Abrams gaf in The New York Times aan ‘nooit zo sterk te zijn met eindes’ en keek de allerlaatste Star Wars bovendien liever als fan. En dan moest hij nu het neergelegde werk van een andere regisseur overnemen én de 'fouten' van The Last Jedi-regisseur Rian Johnson herstellen. Een film die ik overigens wél goed vond, maar dat terzijde.

Veel antwoorden

Misschien ging het daar ergens al wel een beetje mis met The Rise of Skywalker. Enerzijds is de sympathieke film een feest der herkenning met al z’n vermakelijke subplots, rijke personages, opzienbarende ruimtewezens en de epische strijdscènes tegenover die kleine, gevoelige momentjes tussen loyale bondgenoten. En aan bekende gezichten en indrukwekkende visuele effecten geen gebrek! Bovendien bevat de film veel antwoorden op vragen die in de vorige delen vaag bleven. 

Van alles een beetje: check!

Maar er is nog iets waar The Rise of Skywalker veel van bevat: voorspelbaarheid en overkill. Vreemd genoeg zie je zelfs de grootste ‘verrassingen’ in het overwegend veilige verhaal al van ver aankomen. En de film zit zó vol dat niet ieder personage of verhaallijntje bevredigend tot bloei komt. Eén klein voorbeeldje: wanneer Rey oog in oog komt te staan met haar Dark-versie, is dit exciting moment al voorbij nog voordat je met je ogen kan knipperen. En zo is het met meer scènes die neigen naar traantjes of kippenvel en je naar meer doen verlangen, maar vervolgens te snel dood slaan. Of een lullige draai krijgen. Jammer! 



Het is alsof de makers iedereen zo graag tegemoet hebben willen komen, dat ze voor de ‘van alles een beetje’-aanpak zijn gegaan. Mét een flinke nostalgiesaus erover (zelfs Billy Dee Williams keert terug als Lando Calrissian in een veel te kleine rol) om de zwakkere momenten in het scenario te verhullen. Echt emotioneel wordt de film daardoor nergens en veel lachen doe je ook niet, ondanks de charismatische cast. Boos word je wel om sommige keuzes van de schrijvers. Bereid je voor op een aantal WTF's.

Gaan?

Waarschijnlijk is dit voor de grootste fans allemaal bijzaak. En ik kan me voorstellen dat veel van ze grotendeels wel aan hun trekken komen met de mix van geboden antwoorden, nostalgie, liefde en spektakel. Geen iconische film zonder sterk uiteenlopende reacties, met name als het om de finales gaat. Een bioscoopkaartje voor The Rise of Skywalker is in dat opzicht zeker geen weggegooid geld. En ik ben heel benieuwd wat een tweede keer met mijn kijkbeleving doet. Maar dat je de bioscoopzaal zal verlaten na tweeëneenhalf uur met kippenvel en open mond naar het scherm te hebben gestaard… die garantie kan ik je helaas niet bieden.

• Star Wars: The Rise of Skywalker (2019)
  
• Actie, avontuur, fantasie
• Duur: 2u, 21min
• Regie: J.J. Abrams
• Cast: Carrie Fisher, Mark Hamill, Daisy Ridley, John Boyega, Lupita Nyong’o, Oscar Isaac en meer

• Deel