In 2009 startte Travis Kalanick een veredeld, digitaal taxibedrijf dat in moordend tempo de hele wereld zou veroveren. Hoe dit precies in zijn werk ging, zie je in het eerste seizoen van Super Pumped.

Apps en algoritmes hebben ons leven overgenomen. Je kledingkast eens grondig opruimen? Vinted. Sluimerende verveling direct de kop indrukken? Netflix. En geen zin om zelf een penne arrabiata in elkaar te flansen? Thuisbezorgd. Gemakzucht is in overdrive gegaan en er is voor alles wel een app om onze luiheid te cateren. Techbedrijven hebben ons in hun achterzak, maar wij weten vaak maar weinig over de (doortrapte) intenties van de Elon Musks en Mark Zuckerbergen van deze wereld. Showtime‘s nieuwe anthologieserie Super Pumped – gebaseerd op het gelijknamige boek van onderzoeksjournalist Mike Isaac – moet daar verandering in gaan brengen. Te beginnen bij de nogal megalomane Travis Kalanick en zijn taxi-startup Uber.

Annexatie

Travis Kalanick heeft maar één doel in het leven: schandalig veel geld verdienen met het annexeren van de mondiale taximarkt. Een fijnmazig netwerk van zelfstandig opererende privéchauffeurs moet het mogelijk maken om – met slechts een paar tikken op je iPhone – opgehaald te worden op iedere hoek van om het even welke straat. Niks mis met groot dromen, maar Kalanick hanteert – op zijn zachtst gezegd – nogal dubieuze methoden om die droom waar te maken. Super Pumped schetst het beeld van een door macht en geld verblinde cowboy, een CEO die letterlijk bereid is over lijken te gaan om zijn doel te bereiken.

Je kunt big dick energy niet overlaten aan een man met het gezicht van een 13-jarige.

Betere alternatieven

Met de spierballentaal van pedante, witte mannen die zichzelf het centrum van ons universum wanen, heeft Super Pumped wel wat weg van een bootlegversie van The Wolf Of Wall Street. Maar dan zonder de daarin aanwezige humor en het acteertalent van Leonardo DiCaprio. Het is bij vlagen bijna lachwekkend om te zien hoe geforceerd hoofdrolspeler Joseph Gordon-Levitt alle ‘fucks‘ en ‘shits‘ aan elkaar rijgt. Je kunt big dick energy overduidelijk niet projecteren op een man met het gezicht van een 13-jarige. Het is alsof je aan het luisteren bent naar onzekere brugklassers die in de metro de hele boel bij elkaar schelden, in een verwoede poging om stoer over te komen bij hun leeftijdgenoten. Het is kolderiek theater. Doorgewinterde bingewatchers zullen ook een hoop overeenkomsten zien met het beleggingsdrama Billions. Op zich niet gek, aangezien uitvoerend producent David Levien aan de basis staat van beide series. Ditmaal heeft hij zich overduidelijk – maar weinig succesvol – laten inspireren door het werk van Adam McKay. Wie The Big Short en Vice heeft gezien, zal moeten erkennen dat ‘beter goed gejat, dan slecht bedacht’ voor Super Pumped niet opgaat. Jammer. Deze nieuwste van Showtime is zeker niet onkijkbaar, maar zal voor cinematografische veelvraten waarschijnlijk aanvoelen als een ongeïnspireerde herhaling van zetten. Als je zin hebt in het type energie dat Super Pumped probeert uit te stralen, dan zou ik zelf eerst beginnen aan The Loudest Voice, Succession, Industry of het eerder genoemde Billions.

• Showtime (2022)
• Anthologieserie over de Ubers en Facebooks van deze wereld
• 50 minuten per aflevering
  

• Deel