'The Rook' is in het Engelse schaken de toren en deze nieuwste Starz Original is inderdaad net zo saai als het kijken naar een schaakpartij.

Soms zorgen verkeerde noppen voor een gênante glijpartij.

Als het op kwaliteit aankomt is Starz soms nog wisselvalliger dan het gemiddelde Ajax-talentje op De Toekomst. Daar waar je bij zenders als HBO, FX en Showtime doorgaans wel ongeveer weet wat je kunt verwachten, is het bij Starz altijd maar weer de vraag wat voor wedstrijd ze deze keer op de mat gaan leggen. Soms schieten ze met scherp – denk maar aan series als Boss, Flesh and Bone en Survivor’s Remorse – en soms zorgen verkeerde noppen voor een gênante glijpartij. Zo hadden Camelot en Vida ons best bespaard mogen blijven, waren Sweetbitter en The Girlfriend Experience een nogal geforceerde poging om te provoceren en is – als we heel erg eerlijk zijn – die 8,2 op IMDb voor Power ook wel een beetje teveel van het goede. Toch? Ook hun nieuwste liefdesbaby – The Rook – is niet een serie die boeken in zal gaan als een absolute moetkijker. Ik voorspel dat degenen die zich aan dit zesluik wagen, drie maanden later zijn vergeten dat ze deze verfilming van Daniel O’Malley’s gelijknamige boek überhaupt gezien hebben.

Wie ben ik?

Wakker worden met een kater en knoflooksaus over je hele kussensloop is vervelend, maar het is nog altijd beter dan midden op straat ontwaken met allemaal dode, zwaar verminkte lichamen om je heen. Myfanwy Thomas zou willen dat ze er een wilde stapavond op had zitten, maar in plaats daarvan wordt ze wakker in een poel van bloed en een black-out waar de honden geen brood van lusten. Ze heeft geen idee wie ze is, laat staan dat ze zich herinnert wat er zich die nacht allemaal heeft afgespeeld. In haar jaszak vindt ze een brief aan zichzelf met een The Matrix-achtig blue–pill–red–pill dilemma: verdwijn in de anonimiteit óf krijg de realiteit voorgeschoteld. Nieuwsgierigheid kruipt natuurlijk waar het niet gaan kan en voordat Myfanwy het weet zit ze weer tot aan haar nek in de problemen.

Emma wie?

The Rook is niet per se slecht, maar het is vooral weinig memorabel. Dit wordt nog het best geïllustreerd door Emma Greenwell. De vrouw die Myfanwy Thomas speelt is de vleesgeworden saaiheid. Uit nader onderzoek bleek dat ze meer dan dertig afleveringen lang in één van mijn lievelingsseries zat – Shameless, jeweetzelluf! – maar dat heeft alles behalve een onuitwisbare indruk achtergelaten. Integendeel, het is me geheel ontgaan. Schijnbaar zat ze ook bijna veertig keer in The Path, het leverde tijdens het kijken van The Rook geen één keer een ken-ik-haar-niet-ergens-van moment op. Greenwell heeft gewoon niet die dwingende aanwezigheid die de acteurs achter Saga, Marcella en Sarah Lund bijvoorbeeld wel hadden en ik vrees dat ook Myfanwy Thomas deze ban niet gaat breken.

                   

De lokale green screen verhuurder heeft waarschijnlijk geen topjaar gedraaid.

Pijnpunten

Het is echter te makkelijk om alle saaiheid in de schoenen van Greenwell te schuiven. Er zijn meer factoren die eraan bijdragen dat je waarschijnlijk niet omvergeblazen wordt door deze nieuwste Starz Original. Het verhaal is weinig origineel. Een agente – ja, Myfanwy blijkt onderdeel te zijn van de sterke arm – die last heeft van vrij hardnekkig geheugenverlies, waar hebben we dat eerder gezien? Nou, in Absentia, Blindspot en Marcella bijvoorbeeld. Eigenlijk is The Rook gewoon een soort van The Bourne Identity, maar dan met een bovennatuurlijk tintje. En daar zit meteen het volgende pijnpunt: zelden zag ik een serie over super powers met zo teleurstellend weinig super powers erin. Laten we het erop houden dat – afgaande op het gebrek aan noemenswaardige special effects – de lokale green screen verhuurder waarschijnlijk geen topjaar heeft gedraaid. Tel daarbij op dat de cinematografie weinig sexy is en Barry Atsma – met een bescheiden bijrol als bad guy – bewijst dat zijn weergaloze prestatie in Bad Banks slechts een uitschieter was en je hebt een serie die bij de meeste van ons waarschijnlijk geen verpletterende indruk zal maken. Je kunt ‘m kijken, maar als je krap in je tijd zit dan zou ik eerder American Gods, The Missing of Magic City uit de Starz-bibliotheek trekken. Misschien dat de liefhebbers van (Britse) politiedrama’s beter even kunnen wachten op de volgende uit de keuken van Starz: Dublin Murders.

• Starz (2019)
• Bovennatuurlijk Bourne Identity meets Britse detective
• 50 minuten per aflevering

• Deel