Time: verstikkend gevangenisdrama op NPO Plus Vanaf 6 juli
Vanaf 6 juli zie je op NPO Plus hoe Sean Bean zich staande moet zien te houden in de gevangenis. En dat is akelig realistischer dan je misschien zou denken.
Als je de naam Sean Bean op een filmposter ziet staan, is er eigenlijk maar één vraag: gaat hij het deze keer wél overleven? Zwarte acteurs worden vaak getypecast als gangster of rapper, Reese Witherspoon mag altijd op komen draven voor de rol van progressieve Republikein en Sean Bean wordt gebeld om te sterven. Het liefst zo spectaculair mogelijk. Zo is het nou eenmaal. Bean werd onthoofd in Game Of Thrones, doorzeefd met pijlen in Lord Of The Rings en gevierendeeld in Black Death. Zijn sterfdrang is zo opvallend dat YouTube volstaat met compilaties waarin hij zijn laatste adem uitblaast. Insiders beweren dat Bean op een gegeven moment zó klaar was met sterven, dat hij zijn impresariaat heeft gevraagd om in zijn contracten op te nemen dat hij voortaan levend het einde van een script moet halen. Of daar ook daadwerkelijk gehoor aan is gegeven, zie je vanaf 6 juli, op NPO Plus, in het zeer bekijkenswaardige BBC-drama Time.
Graham & Bean
Ditmaal kruipt Sean Bean in de huid van Mark Cobden, een ietwat schuchtere, zachtaardige middelbare schoolleraar die als gevolg van een noodlottig ongeluk in de bak belandt. Mark is zeker niet zonder zonden, maar het contrast met zijn nieuwe huisgenoten is aanzienlijk. Opeens moet hij zien te overleven in een bont gezelschap van ijskoude moordenaars, drugsdealers en verkrachters. De enige die tussen hem en een tot steekwapen geknutselde tandenborstel staat, is de streng doch rechtvaardige cipier Eric McNally. Uiteraard wordt die rol vertolkt door Stephen Graham, want Graham is inmiddels een beetje de boter van de Britse series. Hij is misschien niet het belangrijkste onderdeel op je pistoletje oude kaas, maar zonder hem is het toch maar een droge bende. Een hele goede acteur, maar niet per se eentje waar je meteen de tv voor aanzet. Lange tijd weet Eric Mark te beschermen van al die tikkende tijdbommen, totdat de wetten van de gevangenis opeens roet in het eten beginnen te gooien.
Stephen Graham is inmiddels een beetje de boter van de Britse series.
The Night Of
Met het verhaal van een timide man die in de gevangenis alle zeilen bij moet zetten om te overleven, doet Time heel erg denken aan The Night Of van HBO. Het is bij vlagen ook even donker als zijn Amerikaanse voorganger. Met name in de eerste aflevering word je overvallen door een overweldigend gevoel van hulpeloosheid. Even lijk je te kunnen ruiken aan de totale reddeloosheid die je moet voelen als je voor de eerste keer met je opgevouwen beddengoed en een nieuwe tandenborstel zo’n cel binnenwandelt. Wat dat betreft is Time de perfecte Postbus 51 commercial om mensen te ontmoedigen het verkeerde pad op te gaan. Al zul je natuurlijk altijd gewetenloze klootzakken houden die besluiten om in crisistijd – via wat boekhoudkundige trucjes – negen miljoen euro belastinggeld weg te sluizen naar de kofferbak van hun nieuwe BMW Z4. Laten we dan maar hopen dat karma in dergelijke gevallen haar werk doet. Time is dus aangrijpend, maar het bedient zich ook van alle clichés die we eerder al zagen in gevangenisseries als Oz, Vis A Vis, Wentworth, Rectify en Escape At Dannemora. Het laat zien dat je oude leven – buiten de gevangenismuren – langzaam afbrokkelt en vervaagd, dat vriendendiensten in de bajes niet bestaan en dat ‘goed’ en ‘slecht’ doorgaans twee kanten van dezelfde medaille zijn. De vraag is alleen of Sean Bean er van begin tot eind bij is om het allemaal mee te maken.