“Ik had het gevoel dat ik het nooit goed genoeg deed”, Hanan Challouki open over moederschap struggles
- Artikel
- 02 mei 2023
- 7 minuten leestijd
Hanan Challouki (30) werd in het eerste jaar als moeder overvallen door twijfels en onzekerheden rondom het ouderschap. In haar boek ‘Imposter moeder’ deelt ze nu haar struggles. “Het gevoel dat je het nooit goed aan het doen bent, is heel pijnlijk.”
De ondernemende Hanan Challouki (30) uit Antwerpen is een echte duizendpoot. Naast dat ze een veelgevraagde expert is op het gebied van inclusieve communicatie, is ze ook keynotespeaker, podcasthost en auteur. In 2018 schitterde ze op de 30 Under 30 lijst van Forbes in de categorie Media & Marketing. Op 2 mei verschijnt haar boek ‘Imposter moeder’, een inclusief verhaal over de onzekerheden van het moederschap én het meest persoonlijke project waar ze zich ooit aan heeft gewaagd.
Hi Hanan, hoe kwam je op het idee om dit boek te schrijven?
“Ik ben inmiddels bijna negen jaar zelfstandig ondernemer. En ik had het gevoel dat ik het imposter syndroom (het bedriegerscomplex, de overtuiging dat je niet zo kundig bent als je je voordoet, red.) inmiddels achter me had gelaten. Maar toen ik moeder werd, kwam het allemaal weer terug (lacht). Dit keer ging de onzekerheid over mijn moederrol. Toen ik net was bevallen van mijn zoontje deelde ik de eerste maanden veel eerlijke berichten op Instagram. Bijvoorbeeld over mijn vermoeidheid of als het niet goed ging. Ik kreeg toen vaak te horen van mensen hoe zeer ze mijn eerlijkheid apprecieerden.
Toen de uitgeverij mij benaderde met de vraag of ik een moederboek wilde schrijven, dacht ik meteen aan alle verwachtingen die bij het moederschap kwamen kijken en hoe onzeker dat me maakte. Er wordt vanuit gegaan dat als je bepaalde dingen niet precies doet zoals het ‘hoort’, je een slechte moeder zou zijn. Alle onzekerheden die in mijn hoofd spookte, heb ik op papier gezet. Ik heb mij nog nooit zo kwetsbaar opgesteld naar de buitenwereld als met dit boek.”
Waar was je precies onzeker over als first time mom?
“Ik had het gevoel dat ik het nooit goed genoeg deed. Je wordt constant geconfronteerd met ideeën waarom je het niet goed zou doen. Dat is heel pijnlijk als het gaat over het moederschap. Als je als ondernemer voelt dat je het niet goed doet, dan voel je je ook een failure. Maar moeder zijn voelt anders, want ik ga nooit meer zo'n belangrijke rol innemen. Het is letterlijk zorg dragen voor een ander wezen en hem in leven houden. De eerste maanden zijn al een rollercoaster aan emoties. Dan ben je ook nog hormonaal en dus all over the place.
“De perfecte moeder zijn
is onhaalbaar”
Vervolgens krijg je opmerkingen of vreemde vragen en stellingen waarbij je telkens gaat twijfelen: misschien ben ik hier toch niet voor gemaakt. Dat creëert onzekerheden op alle vlakken. Het gaat niet enkel over je moederrol maar ook over je vrouw-zijn: geef je wel borstvoeding? Ben je de zwangerschapskilo’s al kwijt? Je moet heel snel weer perfect zijn op alle vlakken. De perfecte moeder zijn is gewoon onhaalbaar.
Mijn man en ik proberen een goed evenwicht na te streven in ons huishouden. Wij verdelen alles heel mooi en sommigen zeggen dan: hij doet wel heel veel. Alsof ik hem aan het uitbuiten ben, terwijl hij net zo goed de ouder van ons kind is. Daarnaast werk ik heel graag en heel hard. Ik moet zeker leren om af en toe minder te werken en pauze nemen. Maar ook daar krijg ik opmerkingen over. Je krijgt constant een schuldgevoel aangepraat.”
“Je krijgt constant een schuldgevoel aangepraat”
Hoe ging je vervolgens om met die onzekerheden?
“Ik ben een perfectionist, maar ik heb geleerd om mijn perfectionisme en bijbehorende verwachtingen los te laten. Zo had ik de perfecte babykamer gemaakt inclusief een prachtige en peperdure wieg. Maar mijn zoontje heeft niet eens één nacht in de wieg van vierhonderd euro geslapen. De eerste maanden tot het eerste jaar slaapt de baby vaak bij de moeder. Dus al die moeite die ik heb gestoken in die kamer was letterlijk voor niks. Wij kwamen enkel in de babykamer om kleertjes te pakken en verder was het dus een nutteloze babykamer. Achteraf kon ik er wel hard om lachen. Het was een reminder om niet meer te streven naar het perfecte plaatje.
“We moeten er eerlijk over durven zijn”
Ik heb ook mensen ontvolgd waarvan ik dacht: jij doet het op jouw manier, maar ik heb geen zin om me te vergelijken met jou. Ik hoef mijn kind bijvoorbeeld niet altijd in fancy outfits te kleden, daar heb je een dagtaak aan. Gelukkig zijn er steeds meer vrouwen die wel een realistisch beeld delen van het moederschap. Buiten mijn eigen familie kende ik nog geen andere moeders. Toen ik andere moeders leerde kennen via Instagram die eerlijk waren over hun onzekerheden, besefte ik dat ik hier niet alleen in ben. De helft van de tijd hebben we geen idee wat we aan het doen zijn als ouders. We moeten er allemaal eerlijk over durven te zijn.”
Wat zijn de grootste verschillen tussen jouw onzekerheden over het moederschap en die van jouw Marokkaanse moeder?
“Er zijn veel generatieverschillen in hoe we het ouderschap vormgeven. Veel dingen kunnen we wat mij betreft loslaten, maar een paar belangrijke waarden mogen we niet kwijtraken. Onze generatie verwacht van mannen dat ze het ouderschap net zo serieus nemen. Dat vind ik iets heel positief. Onze eigen ouders waren daar anders in, omdat onze moeders vaak huisvrouwen waren en de vaders buitenshuis werkten. Dat is een ander soort ouderrol en we moeten dat voor onszelf herdefiniëren.
Culturele tradities spelen ook een rol. Wanneer een vrouw bevalt, wordt er vanuit onze cultuur uitgegaan dat zij veertig dagen moet rusten en dat er voor haar wordt gezorgd. Maar wij verwachten nu dat je eigenlijk zo snel mogelijk weer als vanouds bent en aan het werk gaat. De culturele waarde van rusten na de bevalling vind ik een belangrijke waarde. Het gaat ook over zorg dragen voor elkaar. Ik heb mijn zussen, mijn moeder en een leuke schoonfamilie en ik kan altijd op iemand rekenen. Mijn moeder kwam soms gewoon in de zetel zitten met de baby zodat ik een uur kon slapen. Daarom vind ik het belangrijk dat wij niet zo individualistisch worden, maar onze community cultuur behouden. Als ik dat niet had, had ik het echt veel moeilijker gehad.”
Last but not least: wat wil je graag meegeven aan andere ouders die worstelen met imposter gevoelens?
“Ik hoop vooral dat veel andere jonge ouders, of mensen met een kinderwens, mijn boek zullen lezen en hun onzekerheden kunnen relativeren. Ik had zoiets graag zelf willen lezen voordat ik moeder werd. Het was zeker niet vanzelfsprekend voor mij om zoveel persoonlijke dingen te delen. Doordat ik over mijn onzekerheden heb durven te schrijven, hoop ik dat de lezers zich daardoor niet meer alleen voelen. Als ik al één iemand kan helpen met zich minder een imposter ouder te voelen, dan is het voor mij eigenlijk al een succes.”
Het boek Imposter moeder: Een eerlijk verhaal over mijn onzekerheden als moeder verschijnt op 2 mei 2023 bij uitgeverij Lannoo. |
