Imane trouwt op haar 21e: ‘Mijn studiegenoten waren aan het feesten, terwijl ik mijn bruiloft plande’

Imane krijgt vanuit huis mee om niet vroeg te trouwen. Toch besluit ze na twee jaar studeren om te trouwen. Ook al is ze bang om haar ouders teleur te stellen. “Mijn moeder zei: ‘Ik moet jouw bed nog opmaken en jij wilt de verantwoordelijkheid van een getrouwde vrouw?’”

HI IMANE, Hoe leerde jij jouw man kennen?

“Ik heb mijn man leren kennen via gemeenschappelijke vrienden. Na onze kennismaking hebben we vaak afgesproken en gepraat over hoe wij het leven voor ons zien. Al snel merkte ik dat onze verwachtingen en wat wij belangrijk vinden in het leven op één lijn lagen. Ook werd het duidelijk dat hij de juiste intentie had en serieuze stappen wilde maken samen. Ik vond dit erg mooi. Ik ben namelijk gelovig en wilde op de islamitisch correcte manier een relatie aangaan. Aan de andere kant kreeg ik ook stress als ik dacht aan vroeg trouwen, want ik was pas net begonnen met mijn studie en mijn ouders verwachtten dat ik mij focuste op mijn studie, niet op de liefde.”

Wat werd er dan precies van jou verwacht vanuit je ouders?

“Mijn ouders gaven mij het advies om niet te vroeg te trouwen. Ze vonden het belangrijk dat ik mij eerst volledig focuste op mijn studie en carrière. Mijn ouders benadrukten altijd het belang van onafhankelijkheid. Ze beschreven het huwelijk vaak als iets zwaars. Mijn moeder zei altijd dat ik het huwelijk niet moet onderschatten omdat er veel verantwoordelijkheden bij komen kijken. Ze zei: “Dan moet je koken voor je man en het huishouden doen.” Ik ben islamitisch opgevoed, dus relaties buiten het huwelijk zijn niet toegestaan. Om samen te kunnen zijn als islamitisch koppel dien je dus te trouwen. Maar, de verwachting dat een jonge man of vrouw pas kan trouwen na het behalen van een diploma en het opbouwen van een carrière is misplaatst. Op die manier is er helemaal geen ruimte voor liefde voor jongvolwassenen. Dat is niet realistisch in mijn ogen.” 

Wat was het moment dat je zeker wist dat je wilde trouwen?

“Ik wist gewoon dat dit de man is waarmee ik kan groeien als mens én moslima. Ik zag om mij heen ook vriendinnen die slechte mannen tegenkwamen, dus wilde ik deze goede man niet laten gaan. Hoe zwaar kon het huwelijk nou zijn? Ik voelde dat ik ready was en had geen twijfel, omdat ik wist met wat voor soort man ik te maken had. We zouden het samen als een team doen. Ik vertrouwde op ons.”

Vond je het spannend om aan jouw ouders te vertellen dat je wilde trouwen?

“Ja, ik wilde mijn ouders niet teleurstellen. Ik vertelde het eerst aan mijn moeder. Zij vond het grappig en geloofde het niet. Ze zei: "Ik moet jouw bed nog opmaken en jij wilt de verantwoordelijkheid van een getrouwde vrouw?” Ze maakte mij een beetje belachelijk, maar snapte het uiteindelijk wel. Ik durfde het alleen niet aan mijn vader te vertellen en vroeg aan mijn moeder of zij dit wilde doen. Ik was bang dat ik hem teleur zou stellen, omdat ik weet dat hij andere verwachtingen had. Dus, mijn moeder zou het aan mijn vader vertellen. Ze wilde wel eerst dat mijn zus en zwager mijn man ontmoetten om er zeker van te zijn dat hij een goede man was met de juiste intenties. Die ontmoeting ging goed. Uiteindelijk vertelde mijn moeder het aan mijn vader en die wilde mijn man wel ontmoeten om te kijken wie hij was. Ik voelde mij opgelucht. Ik was bang voor de reacties van mijn ouders, maar die vielen uiteindelijk hartstikke mee.”

Jouw man kwam toen jouw hand vragen bij jouw vader, hoe ging dat?

“Ik vond het super spannend, want mijn ouders vertrouwde op mij en gaven mij de autonomie om te kiezen. Ze hebben wel vaak gevraagd of ik zeker weet of ik wil trouwen en of ik weet waar ik aan begin. Uiteindelijk ging de ontmoeting van mijn ouders en mijn man erg goed. Mijn vader stelde wel een voorwaarde aan mijn man als hij met mij wilde trouwden. Hij stelde de voorwaarde dat ik mijn studie zou afmaken en als ik dit niet deed, dan zou hij mijn man verantwoordelijk houden hiervoor. Mijn man was het hier helemaal mee eens en ging akkoord.”

Hoe waren de reacties uit jouw omgeving?

“Mijn familie en vrienden reageerden positief. Maar bijna al mijn studiegenoten waren Nederlands en begrepen niet waarom ik zo vroeg wilde trouwen. In de Nederlandse cultuur is het niet gebruikelijk om jong te trouwen. Mijn studiegenoten waren aan het feesten en zuipen, terwijl ik bezig was met het plannen van een bruiloft. Ik kreeg vaak opmerkingen zoals: “Hoe weet je nu al dat je jouw hele leven wil doorbrengen met hem?” Het deed me niks, maar ik voelde mij door de verbaasde en veroordelende reacties niet echt uitgenodigd om te praten over het trouwen.” 

Beviel het getrouwde leven in combinatie met studeren?

“Zeker. Al had ik het wel een beetje onderschat. Het was zwaar om een studie te combineren met een huwelijk. Mijn man en ik werkten en studeerden de hele dag. Als we thuiskwamen stond er ook nog een heel huishouden op ons te wachten. Vroeger bij mijn ouders kon ik zo aanschuiven aan de gedekte tafel en had ik verder geen verantwoordelijkheden. Er werd veel voor mij gedaan. Nu is dat compleet anders. Ik moet nu zelf koken, de was draaien en rekening houden met iemand anders.”

Wat is jouw boodschap aan andere meiden die jong willen trouwen?

“Volg je gevoel. Luister niet te veel naar wat je familie wil en wat er van je verwacht wordt. En ga na bij jezelf of je vanuit de juiste intentie wil trouwen. Wil je echt je leven opbouwen met deze persoon of zijn er andere factoren waardoor je wil trouwen? Denk aan thuis geen vrijheid hebben en trouwen om te kunnen gaan en staan waar je wil. Of trouwen omdat het een rijke man is. Dit zijn in mijn ogen niet de juiste redenen om te trouwen. Je verdient het om iemand te vinden die jou een beter mens kan maken en waarmee je kunt groeien tot aan de dood.”

Fotocredits: Kim de Hoop

• Deel