Politiekpraat met Hülya Kat (D66): “We kunnen blijven klagen, maar als je echt verandering wil, moet je stemmen”

In de aanloop naar de verkiezingen zetten we vijf biculturele vrouwen in de politiek in de schijnwerpers. In deze serie “Politiekpraat”, gaan we dieper in op de verhalen, uitdagingen en successen van deze inspirerende vrouwen in hun strijd voor een betere samenleving. Deze week in de spotlight: Hülya Kat van D66.

Al twee jaar lang maakt Hülya Kat zich, na een lange geschiedenis in de politiek, in de Tweede Kamer hard voor verandering. Onder andere armoedebestrijding, schuldhulpverlening en het omarmen van de multiculturele samenleving zijn erg belangrijke onderwerpen voor haar. We spreken Hülya over haar drijfveren binnen de politiek.

Hoi Hülya, waar begon jouw interesse in de politiek?
"Mijn ouders zijn geboren in Turkije." Ik ben dus opgegroeid in een Turks gezin, waarin ik het oudste kind was. Het was voor mij al vroeg duidelijk dat studeren en zelfstandigheid erg belangrijk waren, omdat mijn moeder deze kansen zelf niet had. Daarom kreeg ik als oudste kind al op jonge leeftijd veel verantwoordelijkheid en werd ik al snel betrokken bij de financiële zaken van het gezin. Moeilijke brieven werden aan mij voorgelegd met de vraag: wat staat hier eigenlijk? Al gauw kwamen ook vrienden en familie van mijn ouders met brieven van bijvoorbeeld de woningcorporatie of hun werkgever naar mij toe. Hoewel ik nog jong was, ontstond bij mij het besef: dit klopt niet, mensen hebben hulp nodig. Ik wilde ze hier bij helpen. Daarom besloot ik rechten te gaan studeren, zodat ik bezwaarschriften kon schrijven en mensen kon bijstaan. Ik wilde strijden tegen het onrecht dat ik voor mijn neus zag gebeuren." 

“Er was steeds meer negativiteit over culturele diversiteit en ik besefte dat dit niet alleen over anderen ging, maar ook over mijzelf, mijn familie en mijn gemeenschap.”

Waarom heb je uiteindelijk de switch gemaakt van rechten naar politiek?

​​"Op de basisschool voelde ik niet sterk de invloed van mijn dubbele nationaliteit, maar op de middelbare school begon ik me meer bewust te worden van mijn Turkse afkomst. Het was moeilijk om aansluiting te vinden, omdat ik naar mijn gevoel nergens echt bij hoorde. Het gevoel van 'anders zijn' werd benadrukt en ik werd soms gepest vanwege mijn afkomst. Tijdens het schoonmaken van het bord werd ik dan bijvoorbeeld ‘schoonmaakturk’ genoemd. Later, rond mijn 23ste, werd de discussie over de multiculturele samenleving intenser door de opkomst van Pim Fortuyn. Er werd gezegd dat de multiculturele samenleving was mislukt. Je moest je in Nederland aanpassen en er was geen ruimte voor andere culturen. Mensen werden echt aan de kant gezet. Toen die geluiden heftiger werden en ik ze ook op mijn universiteit begon te horen, ging die wond van ‘anders-zijn’ op middelbare school weer open. Er was steeds meer negativiteit over culturele diversiteit en ik besefte dat dit niet alleen over anderen ging, maar ook over mijzelf, mijn familie en mijn gemeenschap. Ik kon niet langer aan de zijlijn staan. Ik wilde de politiek in om mijn overtuiging dat de multiculturele samenleving niet mislukt is te delen en om bij te dragen aan positieve verandering."

Welk geluid breng jij als biculturele vrouw mee de politiek in?

“Wanneer je met diverse culturen bent opgegroeid, zie je de wereld door een andere lens. Je hebt andere levenservaringen, waardoor je ook andere perspectieven hebt. Het is essentieel om deze te laten horen in de politiek. Niet iedereen krijgt dezelfde hulpmiddelen in het leven om uiteindelijk op de juiste plek te komen. Niet iedereen heeft in Leiden gestudeerd, de wereld rondgereisd of bij het corps gezeten. Niet iedereen heeft een breed netwerk aan bedrijven en mensen die je aan een stageplek kunnen helpen. Sommige mensen zijn naast hun studie mantelzorger van hun zieke moeder of moeten keihard werken om een studie te kunnen betalen. De politiek moet rekening houden met de diverse ervaringen van mensen. Als iedereen in de politiek man, wit en 50+ is, dan is dat niet een afspiegeling van de samenleving en missen we die belangrijke perspectieven. Als biculturele vrouw met andere levenservaringen, wil ik dit geluid brengen. We kunnen als vrouwen (van kleur) al vaak denken: kan ik dit wel? Ik wil dat wij begrijpen dat onze stem en ervaringen van waarde zijn en we daadwerkelijk verandering kunnen maken.”

“De campagne ‘Stem op een Vrouw’ heeft gezorgd voor 1/3e meer vrouwen in de politiek. Dat laat zien dat jouw stem echt invloed heeft.”

Waar wil je specifiek voor strijden?

"Ik hecht veel waarde aan het contact met de samenleving. Daarom probeer ik naast mijn werk zoveel mogelijk tijd te besteden aan werkbezoeken door het hele land. Ik ga dan op bezoek bij organisaties die zich bezighouden met dak- en thuislozen, jongeren, schuldenproblematiek, voedselbanken, enzovoort. Dit doe ik om ervaringen te horen en een luisterend oor te bieden. Ook hoor ik heel veel van de mensen in mijn eigen omgeving. Vrienden, buren, collega’s van mijn broertjes, iedereen weet mij te vinden. Ze hebben dan bijvoorbeeld moeite met de hoge lasten en vragen aan mij om er wat aan te doen. Dat neem ik altijd mee. Verder ligt mijn focus op het verbeteren van maatschappelijke opvang, met name voor jongeren en vrouwen, en vind ik het housing-first principe van groot belang om het woonprobleem aan te pakken. Tenslotte zet ik me vooral in voor een schuldenvrije toekomst. De overheid is de grootste schuldeiser. Maar de manier waarop de overheid nu de schulden invordert, moet veel eerlijker. Daar wil ik iets aan veranderen.”

Waarom is stemmen belangrijk?

“Het is belangrijk om te gaan stemmen, omdat het gaat over jouw toekomst, die van je kinderen en hoe ons land wordt ingericht. Het is ook belangrijk dat meer biculturele vrouwen de politiek in gaan. Daar kan jouw stem bij helpen. De campagne ‘Stem op een Vrouw’ heeft mede gezorgd voor 1/3e meer vrouwen in de politiek. Dat laat zien dat jouw stem echt invloed heeft. We kunnen blijven klagen over het oneerlijke beleid in Nederland, maar als je echt verandering wil, dan moet je stemmen op een partij die daar werk van wil maken. Een partij die niet alleen praat over verandering, maar ook daadwerkelijk verandering brengt. Precies daarom voel ik mij thuis bij D66.”

• Deel