Politiekpraat met Liyah Park (BIJ1): “Als mensen zoals ik niet de politiek in gaan, dan blijft alles zoals het altijd al was”

In de aanloop naar de verkiezingen zetten we vijf biculturele vrouwen in de politiek in de schijnwerpers. In deze serie “Politiekpraat”, gaan we dieper in op de verhalen, uitdagingen en successen van deze inspirerende vrouwen in hun strijd voor een betere samenleving. Deze week in de spotlight: Liyah Park van BIJ1.

Liyah zit niet stil. Naast haar studie psychologie is ze mediamaker, schrijver, spoken word artist, gastspreker, voorlichter en sinds kort ook Tweede Kamer kandidaat. Op Instagram zet ze zich in voor tal van politieke en maatschappelijke kwesties en helpt ze haar volgers met informatieve posts. We spreken Liyah over haar motivatie en de keuze om de politiek in te stappen.

Hoi Liyah, waar begon jouw interesse in de politiek?

“Ik groeide op met een beperking en in armoede, waardoor ik op jonge leeftijd al veel kansenongelijkheid heb meegemaakt. Armoede gaat niet alleen om een gebrek aan middelen of geld, maar ook om de fysieke en mentale tol die mensen betalen om te overleven. Mijn moeder werkte twee banen om rond te komen, daardoor ging haar gezondheid achteruit. Door de hechte gemeenschap in Amsterdam Zuidoost, waarin we voor elkaar zorgden, begon ik te begrijpen dat wij niet de enigen waren die het moeilijk hadden. Ik kan behoorlijk boos en verdrietig worden wanneer ik aan dit soort onrechtvaardigheid denk. Daarom wil ik graag mensen helpen die ook onrecht en kansenongelijkheid meemaken."

Is dit de reden waarom je nu de politiek in wilt?

"Ik zie dagelijks hoe onrechtvaardig beleid het leven van mensen kan verwoesten. Beleid hoort eigenlijk een gids te zijn om mensen in de juiste richting te leiden en processen makkelijker te maken. In de realiteit wordt beleid vaak gebruikt door bedrijven of organisaties om zichzelf in te dekken en mensen te straffen. Ik vind het belangrijk om mensen te bewapenen met kennis, zodat ze kunnen krijgen waar zij recht op hebben. Afgelopen jaar heb ik twee Instagram-posts gemaakt over het kwijtschelden van studieschulden bij het hebben van een beperking en gemeentelijke afvalheffingen. Deze dingen spelen dan in mijn directe omgeving of in de media, waarna ik een post maak om de informatie te verspreiden. Mensen weten vaak niet dat ze recht hebben op bepaalde regelingen, en de overheid houdt die onwetendheid in stand. Juist mensen die niet weten waar ze moeten aankloppen of dat niet durven, hebben kwijtscheldingen en ondersteuning nodig. Daarom wil ik de politiek in, uit frustratie en verlangen om het leven makkelijker te maken voor mensen zoals ik."

“Mensen weten vaak niet dat ze recht hebben op bepaalde regelingen, en de overheid houdt die onwetendheid in stand.”

Wat is voor jou belangrijk in de politiek?

"Door mijn eigen identiteit als een queer vrouw van kleur en mijn levenservaringen, vind ik het van cruciaal belang dat de politiek veel meer intersectioneel wordt. Mensen vinden dat vaak een vaag woord, maar intersectionaliteit houdt rekening met de meerdere identiteiten die iemand kan hebben. Dit omvat kleur, gender, geaardheid, beperking, nationaliteit, enzovoort. In de politiek kan dat betekenen dat je rekening houdt met wat beleid met jou doet als je iemand van kleur bent, vrouw bent, queer bent of een beperking hebt. We moeten bruggen bouwen, van elkaar leren en de menselijkheid in elkaar zien. Het is gemakkelijk om iemand met een andere mening meteen af te schrijven, maar dat brengt niemand verder. We hebben als mensen, per definitie meer gemeen, dan dat we verschillen. Verder richt ik mijn politiek op het actief aanpakken van politiegeweld en het kritisch bekijken van institutionele discriminatie; we moeten systemen bevragen om ze te kunnen veranderen."

Waar wil je specifiek voor strijden?

“Door mijn jeugd wil ik me echt hard maken voor armoedebestrijding, in de breedste zin van het woord, tegenwoordig noemen we dit bestaanszekerheid. Van studiefinanciering, de Participatiewet, het VN-Verdrag Handicap tot aan dakloze (lhbtiqa+) jongeren. Veel problemen beginnen thuis en juist daarom moeten we gezinnen, het onderwijs en de ontwikkeling van jongeren beter ondersteunen. We moeten teruggaan naar de basis. Wat maakt dat deze kinderen worden zoals ze zijn? Vaak is hun thuissituatie zwaar of hebben ze geen zekerheid met betrekking tot de basisbehoeften. Daar moeten we eerst naar kijken. Als spreker ben ik ook sterk betrokken bij onderwerpen als queerness, discriminatie, emancipatie, dehumanizatie, diversiteit, inclusie en gelijkheid; onderwerpen waar ik zowel academische als levenservaring in heb opgedaan. Die expertise wil ik meenemen in de politiek om alles met een kritische blik te bevragen. Daarnaast wil ik me hard maken om de oorlogsmisdaden tegenover Palestina niet naar de achtergrond te laten verdwijnen."

Vind je het spannend om je kandidaat te stellen?

"Natuurlijk vind ik het spannend, vooral omdat veel rondom parlementaire politiek nieuw voor mij is. Ik ben eigenwijs en heel erg door research gedreven; als ik iets niet weet, wil ik het tot op de bodem uitzoeken. Daarnaast sta ik open voor correcties en blijf ik iedere dag leren. Politici geven liever niet toe wanneer ze een fout hebben gemaakt, maar daarmee ontlopen ze hun verantwoordelijkheid om ervan te leren. Ik vind het belangrijk om te kunnen zeggen: ‘Ik wist dat niet, ik zal eraan werken, kun je me uitleggen hoe het zit?’ Op die manier kunnen we problemen oplossen.”

“De politiek wordt nog steeds gedomineerd door witte mannen, en zolang dat zo blijft, blijven deze denkwijzen bestaan”

Hoe wil je bijdragen aan verandering?

“Ik voel me als queer, disabeled vrouw van kleur verantwoordelijk om me hier voor in te zetten. Vóór Sylvana Simons hebben zwarte vrouwen helemaal geen representatie gehad in de Tweede Kamer. Zij heeft laten zien dat we er echt mogen zijn en dat wil ik voortzetten. We moeten ons niet uit de politiek laten wegjagen. Als mensen zoals ik niet de politiek in gaan, dan blijft alles zoals het altijd al was. Ik heb genoeg discriminatie, seksisme en micro-agressies in mijn leven meegemaakt. Vaak wordt tegen me gezegd: ‘Pick your battles, be the bigger person.’ Maar dan zeg je eigenlijk: ‘Iemand behandelt jou heel slecht, maar daar mag je niet boos over worden.’ Dat is bizar. Mensen moeten leren hoe ze met jou om moeten gaan en als je alles accepteert, leert niemand dat. Ik laat mij niet kleineren of respectloos behandelen, al zorgt het ervoor dat het even niet meer zo ‘gezellig’ is. Uiteindelijk wordt de reactie op geweld zwaarder bestraft dan het geweld zelf, en dat moet anders. Ik ben een feminist killjoy en ik ben daar trots op. De huidige politiek wordt nog steeds gedomineerd door witte mannen, en zolang dat zo blijft, blijven deze denkwijzen bestaan. De Tweede Kamer moet een afspiegeling zijn van de samenleving. Mensen stemmen vaak op iemand waarmee ze zich kunnen identificeren. Als mensen zoals wij er niet zijn, zal er geen verandering komen."

Waarom is stemmen belangrijk?

"Ik begrijp dat mensen vaak denken dat hun stem geen verschil kan maken, maar dat is echt niet waar. Jouw stem kan leiden tot meer zetels, wat zich vertaalt naar de mogelijkheid om meer mensen en doelen te bereiken. Hoe meer wij deel van de meerderheid worden, hoe meer wij een representatie worden van de maatschappij. Dit geeft ons meer invloed die wij kunnen uitoefenen om oneerlijk beleid te kunnen veranderen. Kijk maar naar de steun protesten voor Palestina: wij zijn niet de keuzes van de overheid. BIJ1 heeft laten zien dat zelfs met één zetel al veel mogelijk is. Hiermee hebben ze al veel moties kunnen indienen die van belang zijn voor de stemmers. Bijvoorbeeld de excuses voor het slavernijverleden en nu ook de steun voor Palestina in de Tweede Kamer, zouden niet mogelijk zijn zonder de inzet van BIJ1. Onderschat dus niet wat jouw stem kan bereiken. Dit geldt niet alleen voor verkiezingen, maar ook voor jouw stem online, tijdens protesten en op andere plekken binnen de maatschappij. Jij bent het verschil.”

• Deel