Deze voetballers spelen bij een gay-club
- Artikel
- 31 jul 2020
- 7 minuten leestijd
Voetbal kent een groot ‘bier-en-tieten-imago’. Toch klinken er steeds meer geluiden uit de sport: spelers zouden uit de kast moeten komen. Maar dat is zo makkelijk niet. Daar weten Elvis, Peet en Han alles van. Zij spelen bij Gay Soccer Amsterdam.
Elvis, 23 jaar
Waarom voetbal je bij een gay-voetbalclub?
"Ik voetbalde eerst bij een andere club. Het team waar ik in zat was heel agressief. Er werd vaak gevochten met tegenspelers of met de scheidsrechter. Ik kwam om te voetballen, niet om te vechten. Ik kan fanatiek zijn,maar dit ging mij te ver. In mijn nieuwe team is dit heel anders. We spelen vrijblijvend en dat is veel gezelliger. En het is een stuk makkelijker in de omgang. Je weet immers van elkaar dat je homo bent. In een regulier team is het altijd aftasten. Er spelen ook hetero’s met ons mee. Die zijn er helemaal oké mee.’’
Heb je bij een reguliere club last ervaren met je geaardheid?
"Ik voetbal al sinds mijn zesde. Ik heb altijd al het gevoel gehad dat ik niet helemaal aansloot bij de rest van het team. Tijdens het spelen was dat gevoel er niet maar in de kleedkamer kwam het op. Met het douchen en omkleden werd ik ineens heel stil. Toen ik uit de kast was gekomen heb ik het lastig gehad. De sfeer veranderde. Daar voelde ik me niet fijn bij. Ik ben toen ook een tijdje gestopt met voetbal. Daarna ben ik weer bij een regulier team gaan spelen. Maar dat agressieve lag me totaal niet. Daarom ben ik gaan zoeken naar een gay-voetbalteam. Daar heb ik mijn draai helemaal gevonden.’’
Vind je dat voetballers opener moeten zijn over hun geaardheid?
"Ja, sowieso. Als je voetbalt verwachten mensen automatisch dat je hetero bent. En als je dat niet bent, ben je anders. Dan val je buiten het team. Althans, dat gevoel had ik. Het zou genormaliseerd moeten worden.’’
Wat vind je van de profvoetballer die nu een anonieme brief heeft gestuurd over zijn geaardheid?
"Hij heeft aangegeven dat hij zich niet veilig genoeg voelt om uit de kast te komen. Dat zegt al heel veel, toch? Ik vind het goed dat hij die brief heeft gestuurd. Dit geeft precies aan wat er fout zit in de voetballerij. Want ja, er spelen homo’s op profniveau. Maar zij durven er niet voor uit te komen. Net zoals amateurvoetballers dat niet durven.’’
Waarom rust er nog zo’n taboe op voetbal en homoseksualiteit?
"Het is een echte mannensport. Kijk maar naar alle hooligans die rellen. Die ‘echte’ mannen vinden het denk ik moeilijk om te accepteren. Zij zijn wat minder open-minded. Als je hoort dat je favoriete speler gay is dan denk ik dat je als club ook veel fans verliest.’’
Peet, 28 jaar
Waarom voetbal je bij een gay-voetbalclub?
"Toen ik als klein jongetje op voetbal mocht heb ik dat meteen gedaan. Ik heb het altijd superleuk gevonden. Maar het werd lastiger voor mij toen ik uit de kast kwam. Ik vond het verschrikkelijk om met mijn teamgenoten samen te douchen. Ik was bang dat ze iets van me zouden vinden. Daar werd ik heel onzeker van. Ik heb het nog wel een tijdje volgehouden. Maar op een gegeven moment was het me de stress niet meer waard. Toch vond ik het spelletje nog wel heel erg leuk. Ik zocht naar een omgeving met gelijkgestemden. Daarom ben ik bij een gay-team gaan voetballen.’’
Heb je last ervaren met je geaardheid op de club?
"Nee, naast het douchen eigenlijk niet. Ik spreek mijn voetbalvrienden nog steeds en ik weet ook dat ze honderd procent oké met mij zijn. Maar toch maakte ik mezelf helemaal gek. Een tijdje geleden heb ik nog met ze mee gevoetbald. En nu, jaren later, vind ik het nog steeds moeilijk om met ze te douchen. Ik ben gewoon bang dat zij er moeite mee hebben of het ongemakkelijk vinden. Maar dat is totaal niet zo. Ik ben nooit buiten de boot gevallen maar voelde me gewoon niet comfortabel.’’
Vind je dat voetballers opener moeten zijn over hun geaardheid?
"Ik denk dat het een wisselwerking heeft. Iedereen moet gay kunnen zijn maar het moet ook toegelaten worden. Kijk bijvoorbeeld eens naar hoe er in sommige programma’s over homoseksualiteit en voetbal wordt gepraat. Dat kan zo anders. Ik ken jongens van mijn leeftijd die voetballen op een hoger niveau. Zij zitten nog altijd in de kast omdat ze carrière willen maken. Het is voor hen echt kiezen tussen voetballen en ‘gay-zijn’. Bij mijn voetbalclub was het prima dat ik gay ben. Maar homoseksualiteit op hoger niveau is wel echt een ding. ’’
Wat vind je van de profvoetballer die nu een anonieme brief heeft gestuurd over zijn geaardheid?
"Verschrikkelijk. Ik vind het ook zo jammer voor die jongen. Hij zou dat waar hij het meest van houdt niet kunnen doen omdat hij op mannen valt. Dat is toch erg? Maar ik snap hem wel. Het lijkt me ook niet chill om als profvoetballer uit de kast te komen. Je zit toch wel in een stadion met duizenden mensen waarvan een groot deel je misschien niet accepteert."
Waarom rust er nog zo’n taboe op voetbal en homoseksualiteit?
"Ik denk dat heel veel mensen uitgaan van een bepaald stereotype. Als ik vertel dat ik op mannen val verwachten ze dat niet. Als je van het stereotype uitgaat zouden homo’s niet kunnen sporten en geen balgevoel hebben. Ik denk dat dat nooit overgaat.’’
Han, 26 jaar
Waarom voetbal je bij een gay-voetbalclub?
"Ik had mijn hele leven gevoetbald tot ik ging studeren. toen ik in Amsterdam kwam wonen was ik op zoek naar een club in de buurt. Zo kon ik ook nieuwe mensen leren kennen. Toen ik dit tegen een vriend van me vertelde, zei hij: ‘We zoeken nog mensen, maar je moet dan wel apart douchen.’ Hij bedoelde dit als grap maar ik vond het een hele vervelende opmerking. Daarom ben ik gaan zoeken naar een gay-voetbalteam.”
Heb je last ervaren met het je seksualiteit of het uit de kast komen op de club?
"Nee, totaal niet. Ik was 16 toen ik uit de kast kwam. In mijn team was dat geen probleem.’’
Vind je dat voetballers opener moeten zijn over hun geaardheid?
"Ik weet het niet zo goed. Ik denk dat het voor de voetballer zelf heel erg zou opluchten. Maar het is moeilijk om de eerste te zijn. Mijn team was een grote vriendengroep. Zij hadden ook vooroordelen over homo’s toen ik nog niet uit de kast was. Daarom was ik bang voor hun reactie. Maar die vooroordelen stelden ze bij toen ik hen er meer duidelijkheid over gaf. Het was een soort onwetendheid omdat ze geen homo’s kenden.’’
Wat vind je van de profvoetballer die nu een anonieme brief heeft gestuurd over zijn geaardheid?
"Ik denk dat het goed is om het aan te kaarten. Hij geeft aan dat het geen veilige omgeving voor hem is. Dat betekent dat de samenleving iets moet doen. Mensen moeten het gevoel hebben dat ze uit de kast kunnen komen. Het kan niet zo zijn dat er geen een homo in het betaalde voetbal speelt. Dat is het vertekende beeld wat wij van de voetballerij hebben.’’
Waarom rust er nog zo’n taboe op voetbal en homoseksualiteit?
"In de amateurwereld is het in mijn ogen niet echt een taboe. k denk dat de profclubs meer kunnen doen. Wij stonden vorig jaar met ons team op een voetbalboot tijdens de Pride. Er stonden mensen van de UEFA en Fox Sports op. Maar geen een professionele voetbalclub was vertegenwoordigd! Dat vind ik wel laf.’’