Hanna van Vliet over Pride: “We zijn lang niet zo queer-friendly als we denken”

Met honderdduizenden bezoekers is Amsterdam Pride één van de grootste evenementen in Europa. Maar naast dat het een evenement is, is het nog altijd op de bovenste plaats een protest. En een viering van de liefde natuurlijk. Wij spraken Hanna van Vliet, hoofdrolspeelster en co-creator van ANNE+, over waarom Pride nog steeds zo ontzéttend belangrijk is.

Ga jij naar de Amsterdam Pride?
“Jazeker, daar kijk ik al het hele jaar reikhalzend naar uit. Voor mij begon Pride afgelopen zaterdag met de Pride Walk. Dat is de minder commerciële versie van de Canal Parade die op 6 augustus is. Vorig jaar was de Walk heel bijzonder. Door corona was er toen geen Canal Parade, waardoor er heel veel mensen meeliepen. Eigenlijk is de Pride Walk een beetje het ondergeschoven kindje van de Pride, terwijl die misschien juist het belangrijkst is. Het voelt nog wat meer als een protest dan de feestelijke maar commerciële Canal Parade.” 

“Door de weeks zijn er allerlei interessante panels en events om bij te wonen. Helaas mis ik zelf dit jaar door werk de meeste inhoudelijke samenkomsten. Komende vrijdag is er een event bij ‘t Mandje, een van de oudste gay cafés van Amsterdam. Daar host de Lesbische Liga een stage. En zaterdag met de Canal Parade ga ik met een boot meevaren van het COC.”

Wat is voor jou het voornaamste doel van Pride?
“Voor mij persoonlijk is het voornaamste doel van Pride zichtbaarheid van de community. Wat we een beetje vergeten is dat er nog genoeg te protesteren valt. Ik denk dat we in Nederland het idee hebben dat we één van de koplopers zijn wat betreft queer emancipatie, maar dat is helemaal niet zo. Kijk bijvoorbeeld naar de Rainbow Index, deze geeft een lijst van landen in Europa en hoe queer-friendly ze zijn. Nederland staat op die ranglijst niet eens in de top 10. Dat is natuurlijk best shocking voor een land dat pretendeert zo open-minded te zijn. Als je cijfers bekijkt zie je nog steeds dat queers vaker discriminatoir geweld meemaken."

"Uiteindelijk is het voornaamste doel van Pride dat er veel gesprek over is, dus die zichtbaarheid. Maar niet alleen de naakte mannen die je dan twee minuten op het journaal ziet. Die beeldvorming door de media heeft ook een soort stigmatiserende werking, dat de rest van Nederland denkt: ‘Pride is met die naakte mensen op een boot’. Het hebben over waar we staan als land en wat er verbeterd kan worden is heel belangrijk. Voor mij persoonlijk is het daarnaast ook gewoon een week waar ik samenkom met al mijn vrienden. Echt een week vol liefde eigenlijk.Waarin je helemaal veilig bent. Het voelt toch een beetje als onze week, waarin wij de norm zijn. Dat zijn we normaalgesproken natuurlijk nooit, want er zijn nou eenmaal meer hetero’s in Nederland.”

Hoe merk jij in je dagelijks leven dat deze doelen nog behaald moeten worden?
“Als ik uit ga naar clubs waar voornamelijk hetero’s komen en ik zoen met mijn vriendin, dan worden wij nog regelmatig aangesproken, gefilmd en aangeraakt door mannen. Dat verzin ik niet, dat gebeurt mij gewoon écht. In facking Amsterdam. Misschien omdat mannen dan het idee hebben dat we dat voor hun plezier doen. Ze vragen dan ‘mag ik meedoen?’ of zeggen ‘ziet er goed uit’. Dat maakt dat ik liever niet meer hetero uitga. Er wordt natuurlijk ook nog wel eens wat geroepen als je hand in hand over straat loopt, maar dat gebeurt mij gelukkig niet zo vaak.” 

“Binnen de acteerwereld strijden we ook voor gelijke kansen. Gay mannen doen heel zelden audities voor hetero rollen. Er bestaat bij acteurs een soort angst om te open te zijn over hun geaardheid, want dat betekent dat je wordt uitgesloten van kansen. En áls er dan een gay rol is wordt er vaak een hetero man voor gecast. Dat zijn dingen waar ik mij binnen mijn eigen vakgebied mee bezig houd. Want het idee dat iemand die zich identificeert als gay geen hetero rol kan spelen is natuurlijk onzin.”

Je weet zoveel over dit onderwerp, wat is iets wat de lezer misschien nog niet weet?

"Misschien bijvoorbeeld dat er in de Grondwet dingen beter geregeld kunnen worden voor queers? Er staat bijvoorbeeld niet in de Grondwet dat discriminatie op basis van seksuele geaardheid niet is toegestaan. Er staat wel specifiek op basis van religie en op basis van huidskleur, maar niet op basis van seksuele geaardheid. Dat is gevaarlijk, want als er ooit een extreem rechts kabinet komt betekent het dat bijvoorbeeld het homohuwelijk gewoon afgeschaft zou kunnen worden. Dan denk je misschien dat zoiets hier onmogelijk is, maar kijk maar wat er in Amerika gebeurt met de abortuswet. Je kan niets zomaar voor lief nemen. Dat zijn allemaal dingen waar ik mij zorgen om maak.”

• Deel