Ontsnapt uit een narcistische relatie: “Ik dacht dat het een goede man was, maar ik was naïef”
- Artikel
- 10 mei 2022
- 8 minuten leestijd
Je wordt bedolven onder complimentjes, cadeautjes en lieve woordjes, maar daarachter schuilt de duivel. Een gewelddadige relatie is alle reden tot alarm. Maar weggaan is niet zo makkelijk als het lijkt. Celina (24) rolde van de ene gewelddadige relatie in de andere. Deze keer met iemand die ook nog eens narcistisch karaktereigenschappen had.
De rechtszaak tegen haar ex loopt nog, maar door middel van TikTok video’s hoopt Celina op meer begrip en aandacht voor gewelddadige narcistische relaties. Ze vindt dat de hulpverlening die ze kreeg onvoldoende heeft gedaan om haar situatie te verbeteren. Sinds ze weg is bij haar ex, woont ze bij haar moeder. En haar zoontje gaat al drie maanden niet naar school.
Je spreekt je uit tegen narcistische relaties met huiselijk geweld, wat is jouw ervaring hiermee?
“Ik kwam net uit een gewelddadige relatie. Uit veiligheid moest ik verhuizen voor mijn zoontje en mezelf. Ik kwam te wonen in een leuk appartement en kreeg er een vriendelijke buurman bij. Al vrij snel werd ik verliefd op hem. De buurman werd mijn vriend en we hebben een jaar lang een relatie gehad. De relatie was heel intens. Er waren veel pieken en dalen maar die liefde was groot. Hoe de sfeer in huis was lag aan zijn stemming en die werd steeds erger. Het was moeilijk om te begrijpen wanneer hij boos zou worden. Als ik hem ‘verkeerd’ aankeek, ging het vaak al mis. Soms negeerde hij me een paar dagen. Dan zocht ik toenadering want ik wilde gezien worden. Dat eindigde altijd in een grote scheldpartij van hem naar mij toe. Maar ik was zo verliefd op hem dat ik alle schuld bij mezelf legde.”
Wanneer merkte je dat zijn gedrag veranderde?
“Aan het begin van onze relatie had hij een periode vastgezeten. Ik werkte in de gevangenis dus schrok daar niet zo van. Hij vertelde dat de reden een uit de hand gelopen gevecht was. Maar een paar dagen voordat hij vrij kwam, kwam ik erachter dat het ging om kindermishandeling. Dat was het kantelpunt: vanaf dat moment begon het liegen. Ik kende hem toen drie maanden en dacht dat het een goede man was. Hij had een dochter en was op het eerste gezicht een lieve man. Ik was naïef.”
Ik was verslaafd aan deze persoon
Hoe ging de relatie toen verder?
“Nadat hij vrij kwam, ging het helemaal mis. Alleen al als ik nepwimpers opdeed, vond hij dat ik op een slet leek. Ik mocht geen contact hebben met bepaalde vriendinnen. En soms zei hij uit het niets dat hij me niet meer wilde. Hij kon mensen goed lezen. Bij iedere vriendin van mij gedroeg hij zich anders zodat zij zouden zien hoe leuk hij was. Hij had over al m’n vriendinnen een vooroordeel en zei dat ze misbruik van mij maakten. Mijn vriendinnen hadden op het eerste gezicht niet door wat voor persoon hij was. Ik mocht uiteindelijk alleen nog maar omgaan met de ‘makkelijke’ vriendinnen die geen sterke mening hadden.”
Het grote incident
“Op een ochtend duwde hij me van hem af toen we in bed lagen en begon mij uit te schelden. Ik wilde weten wat er aan de hand was en zocht de schuld weer bij mezelf. Toen ik het aan hem vroeg pakte hij me vast en gooide me door de kamer. Ik kwam een paar meter verder op de grond terecht. Ik was bang, want deze vorm van geweld herkende uit mijn vorige relatie. Het ergste van alles vind ik dat mijn zoontje het heeft zien gebeuren. Hij rende naar me toe, aaide over mijn hoofd en zei: “Mama wat ben je mooi, hij mag jou geen pijn doen.”.
Is het daarbij gebleven?
“Nee dit is vaker gebeurd. Nadat ik door de kamer geslingerd ben, heb ik mijn spullen gepakt en ben naar mijn moeder gevlucht. Later smeekte hij dat ik terug kwam en legde uit dat ik in zijn droom vreemd was gegaan. Dit liet maar weer zien dat het niet uitmaakte wat ik deed: ik kon niet nooit goed doen. Hij heeft veel sorry gezegd en deed weer super lief. Hij had het over samenwonen, trouwen en kinderen. Hij was opeens weer die man die hij was aan het begin en ik was gelijk weer verliefd. Daarnaast werd ik bang dat hij mìj niet meer wilde.”
Wat was voor jou de druppel?
“Ik ging een avond met een vriendin naar een hardcorefeest. Ik ging nooit uit omdat ik dan het gevoel had dat ik hem zou teleurstellen. Maar die avond wilde ik zo graag, en tot mijn verbazing ging alles goed. Hij was lief en gezellig dus ik voelde me op m’n gemak om daarheen te gaan. Maar na een uur wilde ik al weg want ik voelde me er toch niet fijn bij. Hij haalde me op en was vijf minuten eerder dan ik. In zijn beleving was ik te laat. Hij is toen helemaal door het lint gegaan en boos weggereden. Ik ben vervolgens naar huis gelopen, maar had geen sleutel mee. Na een tijdje voor een dichte deur te staan deed de buurvrouw naast ons open. Na wat gedronken te hebben, stond mijn ex voor de deur. Hij deed heel lief en vroeg of ik mee ging naar huis.
Zodra ik onze voordeur achter me dicht deed, pakte hij me bij mijn keel, smeet me op de trap en begon te schreeuwen. Vervolgens liet hij me los en begon z'n spullen te pakken. Ik liep achter hem aan omdat ik niet wilde dat hij weg zou gaan. Ik vertelde hoeveel ik van hem hield, maar in de seconden daarna wierp hij me tegen de grond, ging bovenop me zitten en begon met wurgen. Hij schreeuwde dat ik hem moest blijven aankijken en dat dit het laatste zou zijn wat ik zou zien. Zijn ogen leken zwart te worden van de adrenaline. Terwijl hij schreeuwde, zette hij zijn tanden in mijn gezicht. Ik voelde mijn lichaam wegglijden en was ervan overtuigd dat dat het was. Dit zou ik niet overleven.”
Zijn ogen leken wel zwart te worden van de adrenaline
Wanneer stopte hij?
“Pas toen ik wegviel, ging hij van me af. Ik snakte naar lucht en zei gelijk ‘sorry’ als een soort overlevingsmechanisme. Terwijl hij zijn spullen pakte, he ik stiekem mijn vriendin geappt. M’n vriendin had al het gevoel dat het niet goed ging en was onderweg naar ons huis. Zij stond na drie minuten voor de deur. Ik mocht eerst niet open doen, maar nadat ze toch in huis was, sloeg hij om. Hij vroeg of ik hem wilde helpen met zijn spullen terugzetten. In een seconde daarna ging mijn verstand op nul en ik ben samen met mijn vriendin de deur uitgerend. Anderhalve kilometer verder ben ik door mijn knieën gezakt. Toen de politie zei dat ze onderweg waren kon ik weer ademhalen en voelde ik pas de pijn in mijn keel van het wurgen.”
En toen?
“Die avond hebben ze mijn ex aangehouden en heb ik de hele nacht op het politiebureau gezeten. Tot de schikking mag hij, als mijn buurman, het onderzoek afwachten. Terwijl ik niet naar huis kan. Dat is waar de hulpverlening te kort schiet. Ik mag van ‘Veilig Thuis’ en ‘Jeugdzorg’ niet naar huis omdat het niet veilig was voor mijn zoon en mij. Tot de dag van de uitspraak kunnen ze niets voor mij doen, en die uitspraak kan nog een jaar duren. Er is ‘gelukkig’ wel genoeg bewijs dat er iets ergs gebeurd is."
Ik hoop met TikTok dat mijn pijn, de wandelroute van iemand anders kan zijn
Je bent een Tiktok begonnen om aandacht te vragen voor narcistische relaties, hoe begon dit idee?
“Na de avond dat ik ben weggerend, leek alles uitzichtloos. In de kliniek mocht ik gelukkig op TikTok, waar ik veel aan had. Het gekke was dat ik mijn ex na het incident heel erg miste. Ik snapte niet hoe dat kon. Totdat die filmpjes lieten zien was er gebeurd is en waar ik nu doorheen moest gaan. Het liet me zien dat je een traumaband opbouwt met die persoon en dat je hem daarom mist. Het fijnste was dat ik erachter kwam dat het niet aan mij lag. Ik ben narcisme gaan begrijpen en dat heeft me heel erg geholpen in het helingsproces. Ik hoop met TikTok dat mijn pijn, de wandelroute van iemand anders kan zijn.”
Wat krijg je terug vanuit de TikTok-community?
“Ik krijg veel terug. Vrouwen sturen berichten dat ze het knap vinden dat ik me zo uitspreek en dat ik een inspiratie voor ze ben. Door die berichten durf ik mijn verhaal te delen. Ik hoop met mijn video’s uiteindelijk dat we ook stil kunnen staan bij opmerkingen als ‘waarom ben je niet eerder weg gegaan’ of ‘wat heb jij gedaan waarom hij zo deed’. Er gebeurt namelijk zoveel in de hersenen. Ik hoop dat er uiteindelijk meer begrip komt waardoor slachtoffers sneller naar de politie gaan en niet in de giftige relatie blijven.”