Trauma’s verwerken met truffels: “Ik ervaarde dat het leven ook leuk is”
- Artikel
- 04 maa 2024
- 7 minuten leestijd
Truffels worden vooral gebruikt voor een avondje trippen. Maar ze kunnen je ook helpen bij het verwerken van problemen en trauma’s. Therapeut Dora Vermanen organiseert zogenaamde ‘psydagen’ om mensen hierbij te begeleiden. Wij spraken haar hierover. En vroegen deelneemster Laura naar haar ervaring.
Dora, 51 jaar:
Wat houdt een psydag in?
‘’Op een psydag ben je onder invloed van truffels. Alleen worden ze ingezet als medicijn en niet als tripmiddel. Tijdens de psydag ben je bezig om iets voor jezelf te overwinnen en inzicht te krijgen. Dit kan een probleem zijn of een gevoel dat je dwarszit. Dus je komt niet om even te genieten. Door de truffel wordt je angstcircuit stilgelegd. Hierdoor ga je op een andere manier naar iets kijken of iets voelen. Deelnemen aan een dag kost tweehonderdvijftig euro. Je bent er zo’n acht uur mee bezig.’’
Wat is jouw rol op de psydag?
‘’Ik ben therapeut. Maar als je dat sjamaan noemt vind ik dat ook prima. Ik houd het wel op precies dezelfde manier heilig. Als eerste help ik je om je doel duidelijk te maken. Waar wil je vanaf en wat wil je ervoor terug. Dan krijg je van mij de juiste dosering. Ik kijk bijvoorbeeld naar of je al eens eerder drugs hebt gebruikt. En hoe je in het leven staat. Tijdens deze dag kom je pijnlijke momenten tegen die je niet leuk, of zelfs eng vindt. Ik help je dan om een andere kant op te gaan. Je zit tijdens de dag met meerdere personen in een ruimte. Maar ik wil dat je je alleen met jezelf bemoeit. Het kan zijn dat je het eerste uur denkt: ‘Wat doe ik hier met al die mensen’. Daarna is dat alweer voorbij. Dan zie je niemand anders meer dan jezelf. Je zit echt in je eigen wereld.’’
Waarom komen mensen naar een psydag?
‘’Dat is echt heel verschillend. De mensen die erop afkomen lopen al zo lang met hetzelfde probleem rond. Vaak hebben ze al van alles geprobeerd. Maar niks heeft dan zo diep gewerkt. Ik zeg steeds dat de truffel de wortel uit je bewustzijn haalt. Op een gegeven moment zie je heel bewust hoe het is gekomen dat je doet zoals je doet. En waarom je je zo voelt. Het haalt dus echt de wortel uit je vraag vandaan.’’
Wat maakt dit een medische manier van truffels gebruiken?
‘’Sowieso om het feit dat je heel diep naar binnen gaat. Het verschil met recreatief truffels gebruiken is dat je geest dan alle kanten op gaat. Omdat je geen doel hebt en niet begeleid wordt. Daardoor ga je hallucineren. Bij truffels is het sowieso heel belangrijk dat je begeleid wordt. Het is heel verschillend per persoon wat er precies gebeurt. De een gaat z’n hele leven langs. Ik heb ook iemand gehad die overleden dierbaren zag. Dat vond ze heel prettig. Anderen zeiden dat de vloerbedekking aan het dansen was. Die vloerbedekking blijft overigens niet dansen hoor. Maar er komen dus ook lollige momenten voorbij.’’
Kan iedereen deelnemen aan een psydag?
‘’In principe wel. Alleen mensen die antidepressiva slikken en psychosegevoelig zijn niet. Maar dit zeg ik wel tussen aanhalingstekens. Er zijn namelijk in Amerika meerdere onderzoeken geweest. Dat zwaar depressieve mensen weer een beetje een normaal bestaan hebben dankzij truffels. Dus het kan wel. Alleen moeten zij helemaal onder begeleiding. Zij kunnen niet een dagje meedoen in de groep. Verder kan iedereen deelnemen aan een psydag. ’’
Laura, 28 jaar:
Waarom heb je deelgenomen aan een psydag?
‘’Mijn ouders zijn gescheiden toen ik elf was. Dat was voor mij als kind een shock. En ik heb al meerdere jaren geen contact meer met mijn vader. Ook dat was echt een klap. Daardoor was ik bang om mezelf aan anderen te binden. Ik had vertrouwensissues en angst dat ik niet goed genoeg was. Hierdoor ben ik heel erg gaan ‘pleasen.’ Dit uitte zich in mijn werk. En in mijn persoonlijke leven. Ik ben mezelf toen eigenlijk uit het oog verloren. Voor deze psydag had ik al best veel innerlijk werk gedaan. Maar ik heb deze dag gebruikt om aan de laatste stukjes te kunnen werken. Zonder dat mijn gedachten de hele tijd in de weg staan.’’
Hoe zag de psydag eruit?
‘’Je komt binnen in een ruimte met allemaal kaarsen en geurkaarsen aan. Een hele fijne sfeer. Iedereen heeft een soort ligbank met dekentjes. Dan krijg je eerst uitleg en schrijf je op wat je wilt creëren en loslaten. Daarna neem je de truffels in en ga je liggen met muziek op. Als je truffels zijn ingewerkt ben je tot het einde van de dag in een innerlijke reis. Je blijft in een groep maar dat heb je niet meer door. Dora komt tussendoor naar je toe om te kijken hoe het gaat. Als de truffels aan het einde van de dag zijn uitgewerkt krijg je avondeten. Je hebt dan ook echt trek omdat het heel veel energie kost wat je gedaan hebt.’’
Heb je eerdere ervaringen met illegale of legale drugs gehad?
‘’Ja maar niet heel veel. Ik heb ooit een kwart pilletje genomen. Maar dat vond ik niet echt prettig. Dus toen heb ik dat eigenlijk nooit meer gedaan. En ik heb ook weleens geblowd. Verder heb ik niet geëxperimenteerd.’’
Wat voor invloed had de truffel?
‘’Mijn hele lijf ging tintelen. En m’n hart ging heel snel kloppen. Dit kwam ook omdat ik best zenuwachtig was. Ook werd het hele stuk rond mijn borst en buik heel warm. Alsof ik aan het gloeien was. Toen mijn zenuwen weg waren werd het gevoel heel lekker. Alles was licht en warm. Het voelde alsof ik in het universum zweefde met allemaal sterren. En alsof ik in een ‘Avatar film’ zat met allemaal kleuren en lichten. Het grappige is dat je door die truffel alles lichamelijk echt voelt. Dus ik dacht niet alleen dat ik goed ben zoals ik ben. Maar dat voelde ik ook echt. Ik zag ook allemaal mensen voorbij komen en gaan. En ik kon dat ook accepteren.’’
Zou je een psydag aanraden om problemen en trauma’s te verwerken en waarom?
‘’Ja. Omdat het bij mij en de mensen om mij heen direct iets mentaal heeft veranderd. Je ervaart echt iets. Ik heb bijvoorbeeld heel erg ervaren dat ik in mijn eigen kracht mag staan. Ik mag mezelf aanvaarden zoals ik ben. En ik mag zien dat het leven ook leuk is. In plaats van in het negatieve blijven hangen. Dit heeft onbewust ook echt doorgezet in mijn dagelijks leven. Ik voel me lichter. Dus ook het stukje met mijn vader. Voorheen kreeg ik een heel zwaar er verdrietig gevoel als ik aan mijn vader dacht. Nu niet meer. Ik vind het wel heel jammer dat hij niet in mijn leven is. Maar ik word er niet meer emotioneel door. Dus ik heb het gewoon aanvaard eigenlijk. Zo voel ik het ook. Dat ik gewoon met liefde aan hem denk.’’