Binnenkomen bij een uitverkocht concert

Deze week probeer ik binnen te komen bij een uitverkocht concert. En niet zomaar eentje: het concert van de singer-songwriter RAYE die in Paradiso staat met haar debuutalbum ‘My 21st Century Blues’.

Met meer dan 2,3 miljard streams op haar naam is RAYE één van de meest gestreamde artiesten ter wereld. Op haar zeventiende tekende ze een wurgcontract bij een groot label dat haar tien jaar lang onderdrukte en een eigen album tegenhield. Ze brak met de platenmaatschappij, scoorde op eigen kracht de megahit 'Escapism' die viraal ging op TikTok en bracht haar debuutalbum uit. Ze groeide uit tot een wereldster maar stond afgelopen zondag en dinsdag in de relatief kleine zalen Melkweg en Paradiso, terwijl ze met gemak de AFAS Live had kunnen uitverkopen. Ik wist zeker dat dit een laatste kans was om zo’n grote artiest in zo’n kleine zaal te kunnen bewonderen. Echter één klein probleem… de shows waren (uiteraard) rammend uitverkocht.

De oplossing voor een uitverkocht concert? Ticketswap! Ik was niet de enige met dit plan, samen met 4.091 andere mensen probeerde ik een kaartje te bemachtigen bij het concert van de Britse zangeres. Een kleine funfact: in de grote zaal van Paradiso passen zo’n 1.500 mensen. Met goede moed probeerde ik bij elke melding als eerste te klikken maar telkens was iemand anders nét sneller. Vervolgens zette Ticketswap een loterij in voor de tickets. Met een loterij wil Ticketswap iedereen een eerlijke kans bieden en gaat het er niet meer om dat je de snelste bent. Je hebt 90 seconden de tijd om mee te doen en de ‘winnaar’ krijgt de tickets. Mijn kansen voelde ik steeds kleiner worden toen bij elke loting zo’n 900 mensen mee deden. ‘Volgende keer beter’ sprak Ticketswap mij hoopvol toe maar mijn wanhoop nam juist steeds meer toe. Hoe ga ik hier ooit doorheen komen? Inbreken in Paradiso? Iemand omleggen die een kaartje heeft? Mijn verlies nemen en haar optreden bij Lowlands die op Youtube staat maar gewoon nog een keer kijken?

Ik had de hoop al een beetje opgegeven toen een vriend van mij vertelde dat hij tickets voor RAYE had gescoord op de ‘zwarte markt’. De ‘zwarte markt’ is natuurlijk een NO GO en ik was nog nooit eerder in mijn leven in aanraking gekomen met de ‘zwarte markt’ dus had ik er wel wat vraagtekens bij. De kanttekening was dat het belachelijk dure tickets waren en de website er vrij sketchy uitzag. Het internet was nogal verdeeld over de betreffende website, mensen waren voor honderden euro’s opgelicht terwijl anderen het concert van hun leven eraan te danken hadden. Ik had vrij weinig aan deze informatie en besloot weer terug te keren naar de lotingen op Ticketswap. Maar na mijn zoveelste ‘verlies’ ben ik in een opwelling toch naar de ‘zwarte markt’ teruggekeerd om een kaartje te kopen voor een bedrag waarvan ik ook prima een hele week had kunnen eten. Voor deze ene keer heb ik het over m’n hart gestreken, alles voor RAYE.

Het was gelukt! Een kaartje voor het uitverkochte concert van RAYE. Ik voelde mij alleen helemaal niet opgelucht of blij. In plaats daarvan enorm achterdochtig. Dit kon niet kloppen, toch? Het kaartje dat ik via de website opgestuurd kreeg, stelde mij ook niet echt gerust. Iedereen die een beetje met Photoshop overweg kon, had dit makkelijk in elkaar kunnen zetten. Een maand lang heb ik in een soort onzekerheid geleefd. Aan vrienden vertelde ik half lachend dat ik een kaartje voor RAYE had maar niet helemaal zeker wist of het kaartje ging werken.

Op dinsdag 21 november was het eindelijk zover. Ik sloot achteraan in de lange rij voor Paradiso en bereidde mij erop voor dat ik straks misschien weer in de trein terug naar huis zou zitten. In mijn hoofd was ik de slechte review al aan het schrijven voor de ‘zwarte markt website’ in het geval dat het kaartje niet zou werken toen de bewaker mijn ticket scande en zijn apparaat groen kleurde. Huh?! De blijdschap die ik de afgelopen maand onderdrukt had, kon ik eindelijk voelen. Ik ging RAYE live zien in Paradiso! Op de WC appte ik een aantal vrienden die de afgelopen maand hadden meegeleefd dat het gelukt was. Ik was gewoon binnen! Huppelend liep ik de grote zaal in.

Het was inderdaad een té grote artiest in een té kleine zaal. Met een zevenkoppige band die ook maar net aan op het podium paste. Ze zag eruit alsof ze uit een oude Hollywood film was ontsnapt. Bijna had ze de show afgeblazen vanwege stemproblemen, waar ik overigens vanuit het publiek niets van merkte, haar stem vulde alsnog enorm krachtig heel Paradiso. Tussen de nummers door bleef ze maar door praten en had je soms het gevoel dat je in een comedy club stond. Feilloos ging de sfeer van een zwoel jazzcafé over in een nachtclub. RAYE droeg met charisma de hele show en na zo’n twee uur stond ik met een euforisch gevoel weer buiten.

Was het het waard? Ja! Al weet ik niet of ik de onzekerheid van de zwarte markt nog een keer zal trekken. Wees optijd met een ticket scoren of wacht gewoon rustig Ticketswap af. Plus waardeer ik een week aan boodschappen ook wel heel erg! Al had ik dit concert echt niet willen missen. Het is voor mij het hoogtepunt van afgelopen jaar geweest op ‘concert gebied’ en de weg ernaartoe was een grappig avontuur. Benieuwd naar hoe het concert was? Lees hier de recensie van 3voor12 (VPRO) van het concert voor een klein inkijkje.


Binnenkomen bij een uitverkocht concert kan van mijn lijstje! Op naar de volgende.