De dreiging van femicide op het podium
Elke vrijdag ploft Alma Mathijsens nieuwsbrief vol kunst en cultuur op de digitale deurmat van onze abonnees. Voor wie, tot ons verdriet, nog niet is ingeschreven op deze wekelijkse parel, delen we haar overdenkingen ook hier. Zo blijf je toch op de hoogte van Alma’s kijk op alles wat er nú te zien, te beluisteren of te bezoeken is in het culturele landschap.
Ik kan de show van comedian Lovella Telesford sinds die ik die gezien heb niet meer uit mijn hoofd krijgen. En dat komt door één zin.
Het gehele publiek spreekt ze aan als familie. Meteen voelt ze vertrouwd, als een oudere nicht die altijd voor me opkomt. Haar lange haren zwiert ze moeiteloos over haar schouder. Ze lacht om haar eigen grappen, wat ik in het geval van Lovella alleen maar kan waarderen. Meestal krijg ik daar kromme tenen van, maar bij haar gier ik mee. Het is alsof ik tegenover mijn nicht zit tegen wie ik opkijk, en zij simpelweg vertelt over haar leven, zonder opsmuk, zonder tierelantijnen terwijl ze me constant op de grond krijgt van het lachen. Haar hele verschijning blaakt van zelfvertrouwen.
Maar als we over de helft van de show zijn, verandert de toon plotseling. Ze vertelt dat haar ex, de vader van haar eerste dochter, haar heeft geslagen. Niemand lacht meer. En dan zegt ze die ene zin:
‘Toen ik deze show ging schrijven, zei die tegen me: “durf je iets over me te zeggen in die show, ik vermoord je.”’
Ze laat een stilte vallen.
‘Nou, dan krijg je een heel stuk.’
Het publiek giert en klapt. Maar dit keer lacht Lovella niet mee. We krijgen niet veel meer dan een paar minuten te horen over haar leven met een gewelddadige ex-partner met wie ze nog steeds een dochter moet opvoeden. Juist die enkele zinnen die ze eraan wijdt, kleuren haar hele show, zetten alles in een perspectief. Het geweld definieert haar niet, maar ze laat het ook niet onbenoemd. Ze leeft door in een hels ingewikkelde situatie en brengt haar leven naar het podium. Ze lijkt te zeggen: zo ziet het eruit, een vrouwenleven dat bedreigd wordt door femicide.
Het verbaast me dat ik geen recensies van haar show kan terugvinden in de grote kranten. Die er altijd als de kippen bij zijn als het om de nieuwe show van Theo Maassen of Hans Teeuwen gaat. Waarom geldt dat niet voor Lovella Telesford, die iets doet dat ik nog nooit eerder heb gezien?
Alma Mathijsen
Zal nooit ergens aankomen zonder snacks, zelfs in het theater smokkelt ze chips mee. Leest boeken het liefst in een keer uit, bij voorkeur in bad met extreem veel schuim en een bord pasta. Schrijft in de tussentijd romans over alles wat haar hart doet breken.
Vond je dit leuk?
Op de hoogte blijven?
Schrijf je in voor de NPO Cultuur nieuwsbrief en ontvang iedere vrijdag mooie, inspirerende en interessante tips. Van kunst tot film en van muziek tot theater, zo hoef je niets meer te missen!