De reaguurder te lijf gaan
Elke vrijdag ploft Alma Mathijsens nieuwsbrief vol kunst en cultuur op de digitale deurmat van onze abonnees. Voor wie, tot ons verdriet, nog niet is ingeschreven op deze wekelijkse parel, delen we haar overdenkingen ook hier. Zo blijf je toch op de hoogte van Alma’s kijk op alles wat er nú te zien, te beluisteren of te bezoeken is in het culturele landschap.
In 2017 reed ik mee in de Kick Out Zwarte Piet bus om te demonstreren tegen een racistische karikatuur die maar niet wilde verdwijnen. We werden op de snelweg tegengehouden door een groep mensen in verschillende auto’s die later de blokkeerfriezen werden genoemd. Vlak voor ons gingen ze hard op hun remmen staan. Ik schreef een stuk over de hele dag dat Vrij Nederland op zijn site publiceerde, met de titel: Vanuit de bus met anti-Zwarte Piet-demonstranten zag Alma Mathijsen wat zwarte mensen al wisten. Bijna meteen vlogen de haatreacties binnen. Het meeste kwam via Twitter, maar ze hadden me ook op Instagram en Facebook gevonden. Een modderstroom spoelde over me uit, die niet op leek te houden. Nadat ik een bericht las over een verkrachtingsverwensing aan mij, door een groep Zwarte Pieten uit te voeren, heb ik mijn telefoon uit handen gegeven. Mijn toenmalige geliefde en een vriend hielden mijn socials bij en maakten van alles wat strafbaar zou kunnen zijn een screenshot. Onderwijl kroop ik steeds dieper onder mijn dekens.

Misschien dat mijn hart daarom extra snel klopte bij het zien van De kuthoer. Een film over een columnist, Femke Boot gespeeld door Katja Herbers, die na het schrijven van een kritische column over Zwarte Piet honderden haatreacties krijgt en besluit om wraak te nemen. Waar ik verdween, staat Femke op. Haar buurman schiet in black face langs haar heen, het is die tijd van het jaar. Op Twitter heeft hij haar genoemd: ‘lekker wijf domme mening @FemkeBoot’. Wanneer hij op zijn dak aan het klussen is met harde muziek aan, klimt Femke stilletje uit haar kiepraam: een lichte duw is genoeg. Hoe gruwelijker de verwensingen online, hoe harder Femke de mannen aanpakt. Als souvenir breekt ze iedere keer een vinger af van haar slachtoffers, die ze in de vriezer bewaart, tussen de doperwten.


Alma Mathijsen
Zal nooit ergens aankomen zonder snacks, zelfs in het theater smokkelt ze chips mee. Leest boeken het liefst in een keer uit, bij voorkeur in bad met extreem veel schuim en een bord pasta. Schrijft in de tussentijd romans over alles wat haar hart doet breken.
Vond je dit leuk?
Op de hoogte blijven?
Schrijf je in voor de NPO Cultuur nieuwsbrief en ontvang iedere vrijdag mooie, inspirerende en interessante tips. Van kunst tot film en van muziek tot theater, zo hoef je niets meer te missen!



