Duurt een opera echt zo lang?

De opera, dat duurt toch super lang en is voornamelijk voor oude mensen? Daarom ga ik deze week voor Bo’s Bucketlist naar de ruim drie uur durende voorstelling ‘Die Zauberflöte’ in het Nationale Opera & Ballet in Amsterdam. Ga ik het volhouden? Of in de pauze naar huis?

Die Zauberflöte, vertaald de toverfluit, van Mozart behoort al bijna twee eeuwen tot de bekendste en meest uitgevoerde opera’s ter wereld. De voorstelling in het Nationale Opera & Ballet waar ik naartoe ging, is de enscenering van Simon McBurney die wereldwijd wordt geprezen als een van de meest innovatieve en rake interpretaties van de geliefde opera. Ik val dus als ‘opera maagd’ met mijn neus in de boter.

Het verhaal is eigenlijk gewoon een sprookje. Gewapend met een magische fluit wordt een prins er door de Koningin van de Nacht op uitgestuurd om haar dochter te bevrijden uit de handen van de wrede Sarastro. Maar tijdens zijn missie ontdekt de prins dat de wereld anders in elkaar zit dan hem was voorgespiegeld. Wat begon als een reddingsoperatie verandert in een muzikaal louteringsritueel van jonge mensen die zich klaarmaken om het stokje over te nemen van de oude garde. Die Zauberflöte is een opera met veel lagen: komisch en diepzinnig, humanistisch en feeëriek, complex en toegankelijk.

De opera staat vrij ver uit mijn culturele bubbel. Mijn ouders hebben mij er bijvoorbeeld nooit mee naartoe genomen als kind en de prijs en duur van de voorstelling zijn ook wel even slikken voor onder andere mijn spanningsboog. Het verbreden van mijn bubbel bracht daarom een groot enthousiasme met zich mee, eindelijk weer iets nieuws proberen! Ik trok een mooi pak aan, want dat doen mensen toch die naar de opera gaan? En vertrok naar Amsterdam. Bij binnenkomst zagen alle andere bezoekers er prachtig en inderdaad een beetje oud uit. Al waren er tot mijn verbazing ook veel mensen van mijn eigen leeftijd. Ik nam plaats en sprak mijn eigen spanningsboog toe toen de lichten uitgingen: Je kan het, die drie en een half uur vallen vast mee!

De voorstelling was één groot spektakel en soms wist ik gewoon even niet waar ik naar moest kijken. A4-tjes veranderen voor je ogen in vogels, een stel lege flessen wordt een klokkenspel en een bewegend platform is op het ene moment een berg, dan weer een gevangenis en even later plotseling een vergadertafel. Door met elementaire middelen de fantasie van de toeschouwers te prikkelen, toont McBurney de toverkracht van het theater. De muzikale leiding is in handen van de veelzijdige dirigent Riccardo Minasi, die bij DNO eerder Händels Rodelinda en Mozarts Le nozze di Figaro met groot succes dirigeerde. Een van mijn vooroordelen bij de opera is, dat de kaartjes vrij prijzig zijn. Na het zien van deze mega-productie snap ik wel waarom. Er is een live orkest, de kostuums zijn tot in detail uitgewerkt en naast de vele mensen op het toneel zijn er achter de schermen nog meer actief. Iedereen moet natuurlijk netjes betaald worden. Toen ik een van de werknemers van Opera & Ballet vooraf sprak, vertelde hij mij: ‘Het gaat hier niet om winst maken maar om zo min mogelijk verlies draaien’. De prijs maakt de opera natuurlijk minder toegankelijk, wat jammer is, maar het is eens in de zoveel tijd mogelijk om voor een klein prijsje aanwezig te zijn bij de repetities van een voorstelling. Ook biedt de Nationale Opera & Ballet studenten de mogelijkheid om sommige voorstellingen voor €19 te bezoeken. Mocht je de kans hebben dan zou ik dat zeker aanraden, de opera is echt een ervaring.

Benieuwd hoe een opera tot stand komt? In de podcast Making an Opera (NTR) krijgen zeven jonge zangers de kans van hun leven: een wereldpremière zingen bij De Nationale Opera. Stef Visjager volgt zangers en het artistieke team anderhalf jaar achter de schermen, tijdens het maken van de opera Ritratto van Willem Jeths. Wat zal blijken; het maken van een opera, is vaak even dramatisch als de opera zelf.

Pfoe, dat was hem dan! Het was een lange zit, maar ik zat er helemaal in en het orkest, decor en de kostuums waren prachtig. Aan het begin was het even inkomen omdat alles alleen maar gezongen werd (natuurlijk!) en het een beetje als een musical extreme aanvoelde, maar dat wende heel erg snel. Toen ik dat los had gelaten was het een ontroerend stuk en ben ik helemaal over de drempel heen gekomen. Opera’s zijn super vet! Voor mij was mijn eerste opera bezoek dus een groot succes. Deze kan weer van mijn lijstje en tot volgende week.