‘I’m not fucking for free’
Elke vrijdag ploft Alma Mathijsens nieuwsbrief vol kunst en cultuur op de digitale deurmat van onze abonnees. Voor wie, tot ons verdriet, nog niet is ingeschreven op deze wekelijkse parel, delen we haar overdenkingen ook hier. Zo blijf je toch op de hoogte van Alma’s kijk op alles wat er nú te zien, te beluisteren of te bezoeken is in het culturele landschap.
Dit is zonder twijfel de mooiste documentaire over trans vrouwen die ik ooit heb gezien. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik verliefd ben geworden op iedere vrouw die voorbijkwam. Als jou niet hetzelfde overkomt, dan ben je van steen. We volgen Daniella Carter, Koko Da Doll, Liyah Mitchell en Dominique Silver, ze zijn sekswerkers in New York en Atlanta. Allemaal spreken ze met vuur en plezier op de tong. Ik durf alles wat ik heb ervoor te verwedden dat deze vrouwen nog nooit iets saais in hun leven hebben gezegd. Alleen dat al maakt ze stuk voor stuk levenskunstenaars. Wanneer Daniella Carter in bad zit met een bonnet op en vlak langs de camera spreekt komt ieder woord vlijmscherm binnen. Alsof haar teksten jarenlang de tijd hebben gehad om gepolijst te worden en met geen mogelijkheid meer te negeren nu ze zo glanzend voor ons liggen.
We’re meeting guy after guy who’s in denial after denial. No way are they there to protect us. They there to exploit us, to fetishize us.’
In de witte omgeving van haar badkamer komt ze over als een orakel, haar bonnet als een heilige krans om haar hoofd.
‘We all out here motherfucking preaching: women’s lives matter, trans lives matter. Bitch, how much do we really matter when we still send each other, right after that protest, in the hands of the man that can kill us?’
Het wordt vaker gezegd dat trans vrouwen de waarheid preken. Zij hebben als eersten door hoe sociale structuren in elkaar zitten, juist omdat ze buiten de norm vallen. Ze zien de wereld scherper dan de rest. Alleen al daarom zou je een paar uurtjes van Pride over moeten slaan om op te trekken met de hemelse vrouwen uit Kokomo city. Nog een laatste briljante uitspraak van Koko Da Doll die door je hoofd mag spoken wanneer iemand je uitnodigt in diens bed: ‘If I was a A-list celebrity today, I still would be into sexwork, because I’m just not fucking for free. Period. I’m not fucking for free, I don’t give a fuck if I was on the billboards, I’m still not fucking for free. They gonna pay me, I’m sorry.’
Alma Mathijsen
Zal nooit ergens aankomen zonder snacks, zelfs in het theater smokkelt ze chips mee. Leest boeken het liefst in een keer uit, bij voorkeur in bad met extreem veel schuim en een bord pasta. Schrijft in de tussentijd romans over alles wat haar hart doet breken.
Vond je dit leuk?
Op de hoogte blijven?
Schrijf je in voor de NPO Cultuur nieuwsbrief en ontvang iedere vrijdag mooie, inspirerende en interessante tips. Van kunst tot film en van muziek tot theater, zo hoef je niets meer te missen!