What's new? Jonge Nederlandse componisten aan zet

Mathilde Wantenaar (1993) is een van de meest gevraagde componisten van deze tijd. Ze maakt muziek die vaak lyrisch is en die altijd een verhaal vertelt. Geen gebrek aan muzikale inspiratie en stimulans in het huis waar Mathilde Wantenaar opgroeit. Er wordt volop gezongen en muziek gemaakt. Met een zangdocent als moeder en een accordeonist als vader zit Wantenaar muziek van begin af aan in de genen. Na een project op school met Asko|Schönberg wordt haar compositie uitgekozen en uitgevoerd in de kleine zaal van Het Concertgebouw. Dan weet Wantenaar dat ze naar het conservatorium wil. 

Van haar vader krijgt Wantenaar een bijzonder waardevolle les mee: muziek mag complex zijn, maar het hoeft niet; de kern van muziek zit ergens anders in. Dit ervaart Wantenaar vaak bij het componeren: één mooie toon waar een musicus zijn gevoel en muzikaliteit in legt, kan al zo veel schoonheid bevatten. "Ik hoef muziek niet nodeloos ingewikkeld te maken, bijvoorbeeld vanuit een soort ego-gevoel om serieus te worden genomen of interessant over te komen - dat heeft niets met muziek te maken", zo vertelt ze in de VPRO-podcast De componistenkamer.

Om te kunnen componeren zorgt Wantenaar dat ze helemaal is afgesloten van de buitenwereld. Ze blokkeert haar internet en zorgt dat ze geen afleiding heeft. Dan lukt het om de drempel over te stappen om te gaan componeren. Om in de sfeer te komen speelt ze wat op haar piano of cello, waarbij ze soms een verkeerde noot aanslaat, een bepaalde klank tegenkomt of gewoon maar wat probeert. Die ontdekkingen inspireren haar om te gaan componeren. Vervolgens wordt ze volledig in haar muziek gezogen. "Je moet heel intensief focussen", aldus Wantenaar. "Naarmate een stuk groeit, groeit die wereld, waardoor er steeds meer gaande is in je hoofd. Je zit in een monomane, een beetje koortsachtige, creatieve stroom.

In april van dit jaar was Mathilde Wantenaar gastcurator van het festival Dag in de Branding in Den Haag. Ze stelde een concert samen van composities van haar generatiegenoten en vrienden, die net als zijzelf vaak geen beeldenstormers zijn en allemaal op hun eigen manier juist teruggrijpen op de traditie. Hoe noodzakelijk is vernieuwing eigenlijk – moet iedere componist een revolutionair als Monteverdi, Beethoven of Stravinsky zijn? En hoe vernieuwend is het nog als iedereen vernieuwend is – of als de noodzaak voor ‘vernieuwing’ leidt tot rigide voorschriften? Dat hoor je in dit concert

De componisten op het programma zijn Amarante Nat, Rick van Veldhuizen, Max van Platen, Tijmen van Tol, Jan-Peter de Graaff en Mathilde zelf. Hun stukken zijn hooguit een paar jaar oud.