Zwarte-, groene- of witte thee: alle thee komt van dezelfde plant

Groene, zwarte of witte thee. Wat jouw ‘cup of tea’ ook is, de kans is groot dat je verschillende soorten thee hebt gedronken. Maar wist je dat alle thee oorspronkelijk van dezelfde plant komt? Maar als de blaadjes hetzelfde zijn, wat is dan het eigenlijk nog het verschil?

Echte thee
Alle thee komt van één en dezelfde plant, namelijk de camellia sinensis. Elke thee die van de theeplant worden gemaakt is echte thee. Door het op andere manieren te bewerken krijg je verschillende soorten. Zo kan je van dezelfde plant zwarte, groene, gele, witte, oolong en pu'er thee maken. Populaire theesoorten zoals kruiden-, munt-, kamille-, rooibos- en bamboethee vallen niet onder echte thee, omdat ze niet afkomstig zijn van de camellia sinensis. We noemen ze in het dagelijkse leven wel thee, omdat we ze op dezelfde manier drinken als echte thee. 

Witte thee
Het grootste verschil tussen witte thee en de andere theesoorten van de theeplant is dat voor witte thee de bovenste blaadjes, de jongste knoppen, worden gebruikt. Vaak zit er nog een beetje dons op het blad. Na het plukken worden de blaadjes verwelkt, verhit, gerold en gedroogd. Op deze manier krijg je een thee die heel licht geel is en een bloemige smaak heeft. 

Groene thee
Als je een appel doormidden snijdt, dan wordt de appel na een tijdje bruin. Dit gebeurt ook als je theebladeren langer laat liggen. Om groene thee te maken, wil je dat juist voorkomen. Daarom worden de bladeren zo snel mogelijk na de pluk gestoomd of gewokt. Dit proces heet, ietwat tegenstrijdig, 'killing the greens'. Door dit proces blijf je het oxidatieproces voor waardoor de blaadjes, en de thee, groen blijven en niet bruin worden. Dit kan alleen in het land van herkomst gebeuren, anders ben je te laat. Na het stomen of wokken moeten de bladeren alleen nog gerold en gedroogd worden.

Gele thee
Gele thee is redelijk zeldzaam. Het productieproces is vrijwel gelijk aan die van groene thee. Gele thee ontstaat door na verhitting de thee onder een vochtige doek op een droogoven te leggen, zodat deze verder uitdroogt. Dit zorgt voor de zoetere smaak en voorkomt de 'grassmaak' bij groene thee. 

Zwarte thee
Voor zwarte thee moet je de theeblaadjes eerst laten verwelken. Zwarte thee wordt volledig geoxideerd, waarbij het blad bruin wordt. Daarna worden ze gekneusd en gebroken of versneden en tot slot gedroogd. De zwarte thee die je nu hebt, kan gewoon ‘zwart’ gedronken worden, maar het kan ook als basis dienen voor een  melange (een mix van verschillende zwarte theeën) of Earl Grey (zwarte thee op smaak gebracht met bergamotolie).

Oolong thee
Oolong thee wordt gemaakt van deels geoxideerde blaadjes en zit in feite tussen groene en zwarte thee in. Hierdoor kan zowel de smaak als de kleur behoorlijk uiteen lopen. Van subtiel en bloemig tot laurier- of zelfs dropachtig. Van een lichtgele of groene kleur naar de kleur van cognac. Het maken van oolong thee vergt meer stappen dan andere thee. Je zult het dan ook minder snel terugvinden in theezakjes.

Nu weet je dus dat er een verschil is tussen echte thee en (kruiden)thee. Echte theesoorten komen van een en dezelfde plant en noemen we thee, terwijl smaken als rooibos- en muntthee officieel onder kruidenthee vallen. 

• Deel