Terug naar Brandpunt+
Deze drie ontwerpers gaan de wereld redden (of in ieder geval een beetje leuker maken)
- Artikel
- 27 okt 2021
- 6 minuten leestijd
Op Dutch Design Week liepen ook in 2021 weer eens strijders voor een betere wereld rond: Vincent repareert je gitaar of lamp met karton en rijstmeel, Angel-Rose wil dat je marginalisatie serieus neemt en Elena zoekt een oplossing voor al die meters ongebruikte kledingstoffen.
Elena Naumann (25) maakt zelf met ‘Left to Use’ kleding van overgebleven textiel dat anders op de brandstapel belandt.
“Wereldwijd wordt zo’n 25 procent aan textiel weggegooid. Ik heb het dan niet over stukjes stof, maar hele rollen van soms wel 1000 meter lang. Het kan dat de kleur niet precies overeenkomt met wat er is besteld of dat de stof niet genoeg stretch heeft. Andere modebedrijven willen de stoffen niet hebben, omdat zij vaak ook bestellingen op maat hebben. Het is pijnlijk om te zien dat deze stoffen op de brandstapel belanden.”
“Zelf liep ik stage bij een modelabel waar duurzaamheid belangrijk is, maar ook zij hadden last van overmatig textiel. Dat opende mijn ogen. Het grote probleem is dat stoffen met een verschil in gewicht niet aan elkaar genaaid kunnen worden. Ik heb daarom een systeem gecreëerd waarbij je handmatig stoffen herkent en selecteert op hoeveelheid, gewicht en kleur.”
“Nu ik de stoffen kan selecteren, ben ik zelf een kledinglijn gestart waar ik enkel kleding maak van overgebleven textiel. De stof knip ik op een zo efficiënt mogelijke manier, zodat er zo min mogelijk textiel overblijft. Er zijn natuurlijk meerdere bedrijven die op deze manier werken, maar zij maken óók gebruik van op maat gemaakte bestellingen. Hierdoor loop je alsnog tegen hetzelfde probleem aan.”
“Mijn kledinglijn bestaat uit vijf categorieën: thuis, zomer, herfst, lente en winter. Je komt bij overgebleven textiel bijvoorbeeld ook stoffen tegen als wol. Dat wil je natuurlijk niet dragen in de zomer. Een grote inspiratiebron voor mij is de Japanse kimono. Het heeft al honderden jaren hetzelfde model en je kunt het van elke stof maken. Zelf probeer ik mijn kleding ook zo minimalistisch en tijdloos mogelijk te maken.”
“In de toekomst hoop ik samen te werken met verschillende kledingmakers uit Europa. Door het lokaal te houden, heb je een kleinere ecologische voetafdruk. Momenteel naai ik de kleding met de hand aan elkaar met hulp van vrienden en familie.”
“Ik kan het probleem van overgebleven textiel natuurlijk niet in mijn eentje oplossen. Daarom is het belangrijk dat bedrijven verstand krijgen van verspilling in de modewereld. Ze zouden iemand moeten aanwijzen die zich bekommert om de stoffen en er een oplossing voor vindt.”
Angel-Rose Oedit Doebé (26) stelt marginalisatie aan de kaak met haar project ‘The Angel-Rose Coloured Glasses’.
“De naam van mijn project is een mix van mijn voornaam en de term ‘de roze bril’ in het Engels. Ik wil hiermee zeggen dat marginalisatie bijna altijd wordt goedgepraat en dat mensen willen dat je iets mooier ziet dan het daadwerkelijk is. Als je jezelf uitspreekt over bijvoorbeeld racisme of validisme krijg je al snel te horen: ‘Maar ze bedoelen het helemaal niet zo’ of ‘Je ziet het verkeerd’. Eigenlijk word je geforceerd om door die roze bril te kijken.”
“Via zelfportretten en installaties laat ik op een satirische manier zien dat marginalisatie écht gebeurt. In mijn kunstwerken laat ik activisme samenkomen met Camp en popcultuur. De witte elite neemt dat alle drie niet serieus. Voor mij is de videoclip Telephone van Lady Gaga en Beyoncé óók kunst. In mijn werk onderscheid ik mezelf in de felle kleuren en glitters die ik gebruik, maar ook in directheid. Zo heb ik een spiegel met daarop: ‘I hope you have the confidence of a mediocre white guy today’. Die satire is soms nodig om aandacht te winnen. Mijn werk noem ik ook wel een intellectueel speelparadijs.”
“Mijn droom is de Nederlandse Dolly Parton van de beeldende kunst worden. Zij is echt een voorbeeld voor mij. Dolly maakt als eerste de grap over bijvoorbeeld haar kledingstijl en kapsel, maar lacht als laatste. Die aanpak hanteer ik ook. Verder haal ik veel inspiratie uit lokale kunstenaars. Raquel van Haver, Fong Leng, Sioejeng Tsao, Iriée Zamblé en Hajar Benjida zijn bijvoorbeeld mensen waar ik tegenop kijk.”
“Het voornaamste doel van mijn kunst is mensen bewust maken van marginalisatie en het gesprek aangaan. Eigenlijk voed ik ze een beetje op. Aan de andere kant hoop ik dat mensen zich gehoord en gezien voelen als ze mijn portretten zien. Als mensen zich gerepresenteerd voelen door mij is dat alleen maar mooi meegenomen.”
Vincent Dassi (27) tilt met Pulp It papier-maché naar een nieuw level door te laten zien dat je plastic makkelijk kunt vervangen.
“Ik begrijp niet waarom we producten uit landen aan de andere kant van wereld blijven bestellen. We blijven afval produceren, terwijl je bijna alles kunt maken van papierpulp. Ik creëer mijn eigen klei van oude papiersnippers en karton. Hier maak ik alledaagse objecten van die normaal zijn gemaakt van plastic. Denk aan stoelen, een lamp, maar ook een stofzuiger.”
“Online deel ik het recept voor papierpulp, want ik wil graag mensen inspireren om na te denken over een andere manier van produceren. Zelf klei maken van papierpulp is hartstikke makkelijk. Je weekt het karton, doet het goedje in een sapcentrifuge en voegt wat rijstzetmeel toe. De kleiachtige massa kun je in elke vorm gieten die je wilt. Van een salontafel tot gitaar. Als het breekt, kun je het maken met een beetje verse pulp. Super duurzaam!”
“Ik kan mezelf enorm druk maken over klimaatverandering, overconsumptie en duurzaamheid. We hebben het over onze planeet. Het frustreert me dat veel van wat je om je heen ziet, is gemaakt van plastic. Ik begrijp niet waarom. Plastic vervangen door papier is toegankelijk, duurzaam en ook nog eens goedkoop. Het kost misschien wat meer tijd, maar dat is in mijn ogen de enige uitdaging.”
“Alles wat ik maak kun je gebruiken, ook de stofzuiger. Dat is mijn favoriete object. Het is leuk om te zien dat zo’n product ook van iets anders dan plastic kan worden gemaakt. Mijn doel is om uiteindelijk mijn hele huis in te richten met spullen van papierpulp.”
“Ik ben niet uit op roem of rijkdom. Het enige wat ik wil is mensen inspireren. Als ik groot mag dromen hoop ik dat bedrijven op deze techniek van produceren overstappen. Er zijn zoveel opties om plastic te vervangen voor een duurzamere variant. We moeten écht onze manier van consumeren en produceren gaan veranderen.”
Foto's: Florian Braakman
