Terug naar Brandpunt+
De allereerste Pride in Zaandam
- Artikel
- 30 jul 2020
- 4 minuten leestijd
Deze week zoomen we in op plaatsen waar dit jaar voor het eerst een Pride zou worden gehouden. Vandaag: Zaanstad in Nederland.
"De eerste reactie als we mensen vertelden over het plan om een Pride in de Zaanstreek te organiseren? Verbazing. Maar daarna was iedereen meteen heel enthousiast." Toen een groep Zaankanters vorig jaar de Pride in Amsterdam bezocht, vroegen ze zich af waarom ze eigenlijk hun eigen stad – met 150 duizend inwoners niet klein – verlieten om Pride te vieren.
"Er zullen genoeg mensen zijn die denken: een Pride in Zaanstad? Waar is dat nu weer voor nodig? Maar het is juist belangrijk, denk ik, om zoiets lokaal te organiseren," zegt Oscar Bodelier, als vrijwilliger nauw betrokken bij het initiatief. "Juist waar je woont, wil je je veilig voelen: hier loop je over straat, hier ga je naar de winkel, hier is je thuis."
De lhbt-gemeenschap en een waaier aan maatschappelijke organisaties leken er hetzelfde over te denken. Binnen de kortste keren lag er een vol programma, met een week aan activiteiten in juni, georganiseerd door lhbt-organisatie de Zaanse Regenboog. "Iedereen wilde meedoen, en niet alleen roze organisaties, maar ook culturele instellingen zoals de Zaanse Molen, die inclusiviteit in Zaanstad wilde uitdragen."
Bij de aftrap zou rondvaartboot de Zaanprinses een vaart maken langs de Zaanse Schans. Er kwam een speciaal ontworpen ZaanPride-vlag, waarin de regenboogkleuren en de lokale identiteit met het beeld van een molen werden verenigd. Een gigantisch exemplaar van die vlag zou vervolgens boven een molen worden gehesen. Er stond een groot feest op de planning, net als een filmprogramma, een debatavond en een weerbaarheidstraining voor lhbt’ers in samenwerking met politienetwerk Roze in Blauw.
Door het coronavirus konden de festiviteiten niet doorgaan.
Toen bleek ook dat een viering van lhbt-acceptatie zeker geen overbodige luxe was voor de stad.
"Veel mensen bekenden dat ze de vlag niet zo goed durfden op te hangen, omdat ze in het verleden nare, homofobe incidenten hadden meegemaakt," zegt Bodelier. "Nu pas kwamen de verhalen naar voren: de lhbt-acceptatie is in Zaanstad niet zo groot als ze lijkt. Mensen passen zich aan en houden zich ‘gedeisd’. Dat geldt zowel voor ouderen als voor jongeren, die op school of op straat worden gepest of uitgescholden. Juist daarom waren zij ook heel enthousiast over een Pride in hun eigen omgeving."
Ondanks de annulering heeft de organisatie veel opgeleverd, zegt Bodelier: "Pride is een vliegwiel dat dingen in gang zet en waar mensen bij kunnen aanhaken. We hebben een netwerk van support kunnen opbouwen en de zichtbaarheid van lhbt’ers kunnen vergroten. Zo organiseren we nu twee keer per maand een borrel waar mensen elkaar kunnen ontmoeten. Ik heb zelf ook mensen leren kennen van een paar straten verderop, van wie ik niet wist dat ze tot de community behoorden."
In die zin heeft de Zaanse Regenboog en de Pride als een katalysator kunnen werken. Bodelier: "Mensen staan niet meer alleen in hun lhbt-zijn. In Amsterdam ga je op in de massa. Ik zou het interessanter vinden als we in de toekomst 100 verschillende Prides in Nederland zouden zien."
De eerste ZaanPride is verplaatst naar volgend jaar en staat gepland voor 14 juni 2021.
