Terug naar Brandpunt+
Mensen met tatoeages zijn kennelijk impulsiever dan mensen zonder inkt
- Artikel
- 18 sep 2019
- 5 minuten leestijd
Uit psychologisch-economisch onderzoek onder 1100 Noord-Amerikanen is gebleken dat mensen met tatoeages op zichtbare plekken waarschijnlijk impulsiever en minder op lange termijn-denken gericht zijn dan mensen zonder tatoeages. Tatoeage-artiest Francine herkent dit gedrag wel.
Als er een kans bestaat dat je nadeel ondervindt van een tatoeage, waarom zou je er dan een laten zetten? Hoewel tatoeages tegenwoordig populairder en sociaal geaccepteerder zijn dan ooit (volgens de NOS heeft zo’n 10 procent van de Nederlanders een tatoeage, bij jongeren tussen de 18 en 30 jaar is dat zelfs 31 procent), zijn er toch nog nadelen aan verbonden. Zichtbare tatoeages kunnen bijvoorbeeld gevolgen hebben voor je kansen op de arbeidsmarkt. Uit onderzoek uit 2018 in Duitsland bleek dat sollicitanten bij banken met tatoeages op zichtbare plekken 13 procent minder vaak werden teruggebeld na een eerste gesprek. Ook uit andere onderzoeken blijkt een milde voorkeur van werknemers om mensen zonder zichtbare tatoeages aan te nemen.
Waarom tatoeages?
Vanuit economisch perspectief kun je je afvragen waarom mensen dan tatoeages nemen. Als je er discriminatie op de arbeidsmarkt mee kunt ondervinden, is dat vanuit die optiek toch niet zo slim? Ja goed, je hebt nu het goede gevoel van een coole afbeelding op je huid laten zetten, maar daarmee heb je dus kans dat je later moeilijker aan een baan komt. Hoe zitten mensen die dan toch tatoeages nemen in elkaar? Zijn het dan op een bepaalde manier korte termijn-denkers?
Dit soort vragen stelden onderzoekers van de McMaster universiteit en de Wilfred Laurier universiteit in Canada. Hun hypothese was dat mensen met tatoeages hun tijd anders indelen en meer belang hechten aan geluk op de korte termijn, dan grotere resultaten op de lange termijn. Uit hun vorige maand gepubliceerde onderzoek, gehouden onder 1100 mensen uit Noord-Amerika, blijkt volgens onderzoekers econoom Bradley J. Ruffle en psycholoog Anne E. Wilson - precies dat: mensen met zichtbare tatoeages zijn bijna zeker impulsiever en minder op de lange termijn gericht dan mensen zonder tatoeages of tatoeages die op niet-zichtbare plekken zijn gezet.
Francine Launspach is tatoeage-artiest en zij herkent dit ergens wel: “Veel mensen denken niet na voor ze een tatoeage nemen. Mensen leven erg in het nu en denken zelden na over wat er gebeurt als ze nog eens een andere baan zouden willen nemen. Dan zeg ik: zou je die tatoeage nu wel op je hand laten zetten? Hij kan ook ergens anders. Het voordeel is dat we bij Tattoo-lab lange wachttijden hebben, dus dan kan het wel even bezinken.”
Het onderzoek
In het Canadese onderzoek werden mensen met zichtbare tatoeages onder meer getest op hoe impulsief ze waren. Van mensen zonder tatoeages, met tatoeages en met tatoeages werd de mate van impulsiviteit getest door ze vragen voor te leggen over of ze de voorkeur hadden voor 1 dollar nu ontvangen of een hoger bedrag over een paar weken (een test die vaker wordt gebruikt om impulsiviteit te meten). Daarnaast werden vragen voorgelegd die te maken hadden met vooruitziendheid op het vlak van financiële planning, gezondheid en het sociale domein. Hoezeer sparen mensen voor hun pensioen? Hoe gebruiken ze hun creditcard? Hoe lang denken ze na voor ze iets persoonlijks op social media zetten?
De antwoorden op deze en andere vragen werden samen met de andere verzamelde gegevens in een dataset gestopt waaruit de onderzoekers - met allerlei mitsen en maren en slagen om de arm - toch wel ferm constateerden dat ze eigenlijk geen andere variabelen konden vinden dan het nemen van een tatoeage op een zichtbare plek voor de mate van impulsiviteit die respondenten hadden.
In de verklaring bij hun vondsten werpen ze de vraag op wat hier de causaliteit is: leidt kortzichtigheid ertoe mensen een zichtbare tatoeage te laten nemen, of is het juist het nemen van die tatoeage die leidt tot kortzichtigheid? Om die vraag te beantwoorden stelden ze de respondenten ook weer vragen, waaruit volgens de onderzoekers blijkt dat mensen met tatoeages overschatten hoe ‘normaal’ mensen zonder tatoeages afbeeldingen in inkt op een mensenlichaam vinden.
Arbeidsmarkt
De onderzoekers concluderen met de waarschuwing dat ze vinden dat het moreel gezien verkeerd is als mensen met zichtbare tatoeages worden gediscrimineerd op de arbeidsmarkt, dat het feit dat meer mensen dan ooit tatoeages nemen er zeker toe kan leiden dat werkgevers die mensen niet aannemen omwille van tatoeages waardevolle werknemers kunnen mislopen.
Tegelijkertijd schrijven ze dat het niet onhandig is voor werkgevers om te weten wat voor vlees ze in de kuip hebben: impulsieve, kortzichtige werknemers. En daarmee draaien ze de discussie rondom de arbeidsmarktdiscriminatie van getatoeëerden om: is hun eigen kortzichtigheid intuïtief de reden dat werkgevers ervoor schuwen deze mensen aan te nemen?
Volgens Francine maakt het bij tatoeages wel uit wat voor beroep je hebt: “Voor chef-koks en kunstenaars maakt het veel minder uit als je een tatoeage hebt dan als je wethouder of arts bent. Die denken ook eigenlijk altijd goed na over waar ze een afbeelding laten zetten, zodat het hun werk niet beïnvloedt.”
Het is ergens komisch dat een stel gortdroge wetenschappers het nemen van een tatoeage op economisch-rationele gronden analyseert. Dat een tatoeage soms een knetterslechte beslissing is, is voor sommige mensen dan ook het hele punt ervan. Tattoo-artiest Henk Schiffmacher heeft eens gezegd dat een goede tatoeage er een is die je “overmand door emoties” laat zetten. Het is volgens hem een “daad van romantiek en rebellie. Het is onverantwoord, betrokken, en als het goed is kan je er later nog spijt van krijgen ook.”
