Terug naar Brandpunt+
Vreselijk, een feelgoodfilmpje over vaders en hun gay kinderen
Fijne vaderdag! Hier een vreselijk feelgood en vreselijk Amerikaans filmpje over jonge homo’s en lesbiennes en hun vaders vragen.
Voor mijzelf is de relatie met mijn vader toch een soort cliché: hij is als Brad Pitt in Terrence Malick’s The Tree of Life, hij is de vader die je dwingt je eigen fietsband te plakken. Hij is de vader die pas een maand na mijn coming-out er iets over zei. Ik zat met hem in de auto en werd naar het station gereden om terug te gaan naar Amsterdam. Mijn vader vertelde me toen dat ik nog precies één jaar had om heteroseksueel te worden, want ik "wilde toch wel kinderen?”
De rit naar het station duurde slechts vijf minuten, en gelukkig hield zijn onrealistische idee van een onrealistische deadline ook niet lang stand: mijn vader heeft het nooit meer over "hetero worden" gehad, en ik word nog elke keer vijf minuten lang ondervraagd over werk tijdens de rit naar het station.
Om ons blik even (even) weg te mogen wenden van de Brad Pitts in de wereld, de gruwelijke Tsjetsjeense concentratiekampen, alle honderd stokslagen en in elkaar geslagen stelletjes die alleen hand in hand lopen: een vreselijk feelgood en vreselijk Amerikaans filmpje waarin jonge homo’s en lesbiennes aan hun vaders vragen wat zij dachten toen hun kind ze vertelde dat ze niet hetero waren.
