Terug naar Brandpunt+
We moeten het écht even hebben over honger
- Belangrijk
- 05 jul 2017
- 3 minuten leestijd
Nee, dit is niet heel vrolijk en constructief; ja, we moeten er toch bij stilstaan.
Deze week komt voor de veertigste keer de FAO, de Food and Agriculture Organization van de VN bijeen. Dat doen ze om het jaar, om te spreken over een even oud als prangend fenomeen: honger. De FAO werd in 1945 opgericht om deze problematiek de wereld uit te helpen.
Echt lukken wil dat nog niet, vertelt oud FAO-gediende José Esquinas Alcázar in een verontrustend interview bij onze Belgische collega’s van MO. Even wat cijfertjes uit dat interview: elke twee seconden sterft er iemand aan de gevolgen van honger, ondervoeding en armoede; momenteel lijden wereldwijd 800 miljoen mensen aan honger, dat is meer dan alle inwoners van Europa bij elkaar; de wereld kent twee keer zo veel mensen met overgewicht en obesitas als hongerigen; we produceren wereldwijd 60 procent meer voedsel dan we consumeren, en we verspillen jaarlijks dan ook meer dan 1300 miljoen ton; voor het produceren van al dat ongebruikte voedsel gebruiken we vruchtbare grond waar Nederland met een beetje passen en meten 345 keer op zou passen.
We hebben kortom genoeg te kanen, maar slagen er niet in dat goed te verdelen, en de productie van voedsel is ook nog eens vreselijk slecht voor het klimaat, wat dan weer veel vluchtelingen richting bijvoorbeeld Europa gaat dirigeren.
Ligt het dan alleen aan onze gebrekkige verspreiding van voedsel? Nee, schrijft directeur van de World Peace Foundation Alex de Waal in een sterk essay in de London Review of Books. Zijn organisatie bracht alle gevallen van hongersnood waar meer dan 100 miljoen mensen omkwamen in beeld, met als startjaar 1870. Van de 105 miljoen sterfgevallen die dat opleverde, waren 72 miljoen het gevolg van verhongering als oorlogswapen of overheidsbeleid. Zo kozen de nazi’s er bewust voor om hele streken te laten verhongeren. In Nigeria, Zuid-Soedan, Somalië en Yemen is nu wederom sprake van hongersnood als gevolg van politieke keuzes.
Het probleem is dus tweeledig: enerzijds produceren we te veel voedsel en slagen we er niet in dat eerlijk te verspreiden, anderzijds staan we nog steeds oogluikend toe dat verhongering ingezet wordt als politiek instrument.
Nu zijn er talrijke initiatieven om voedselverspilling tegen te gaan, en veel nobele stichtingen die hongersnood willen bestrijden. Bij Brandpunt+ willen we de komende tijd een aantal daarvan in het zonnetje zetten. Wie en wat mogen we beslist niet over het hoofd zien? Laat het ons weten!
Headerfoto: Koen van Weel/ANP
