Levende schapencellen inspuiten, is dat niet ontzettend gevaarlijk?
De sportarts Harm Kuipers waarschuwt de wielerwereld voor een nieuwe, levensgevaarlijke vorm van doping. Het gaat om een behandeling waarbij sporters levende cellen van schapenfoetussen krijgen ingespoten. (uit het archief van Brandpunt 1990)
Verjongings- en versterkingskuur
De methode kwam in het nieuws toen de Belgische wielrenner Eddy Planckaert in Zwitserland een verjongings- en versterkingskuur onderging. Een behandeling die dodelijk kan zijn, zo waarschuwde de sportarts Kuipers. Het ministerie van Volksgezondheid in Duitsland geeft hem gelijk. Planckaert is bang dat de verjongingskuur kankerverwekkend kan zijn, maar volgens sportarts Harm Kuipers is het veel erger: ”Van kanker ga je langzaam dood, maar hier kun je acuut van sterven.”
Wat is het voor therapie en wat zijn de risico's?
De kliniek waar deze behandeling wordt gegeven werkt met drachtige bergschapen. Iedere dinsdagochtend worden in de kliniek de messen geslepen. De drie maanden oude foetus wordt uit de dode moeder gehaald en boven in het laboratorium ontleed. De bruikbare organen zoals hart, longen en hersenen worden verwijderd. De therapie is erop gebaseerd dat veelgemaakte en sterk verdunde dierlijke orgaancellen bij de mens een verjongings- en genezingsproces op gang brengen. De cellen zouden binnendringen in de menselijke organen en daar hun werk doen. Een uur na de slachting worden de verdunde orgaancellen bij de patiënten ingespoten.
10.000 gulden per behandeling
De therapie is in Duitsland al jaren omstreden. Het ministerie van Gezondheidszorg is sinds 1987 bezig de therapie te stoppen, maar heeft op de privéklinieken weinig grip. Het Bundesgesundheitsambt kreeg in het verleden zeven meldingen binnen van mensen die als gevolg van deze therapie zouden zijn overleden, maar een waterdicht bewijs is nooit geleverd. Toch is bij de patiënten geen spoor van angst te bekennen, en het is niet goedkoop, maar liefst 10.000 gulden per behandeling.
Spuit vol dierlijke virussen
Ook Nederlandse deskundigen onderschrijven de kritiek van de Duitse deskundigen. Het positieve effect van de behandeling is niet aantoonbaar. Maar nog belangrijker de behandeling is mogelijk niet zonder risico. “Een belangrijk gevaar is, in de eerste plaats, de kans dat je een afweerreactie opbouwt tegen dat lichaamsvreemde materiaal,” aldus een immunoloog van de Universiteit van Utrecht. “Een afweerreactie die zo sterk is dat het lichaam zelf er onder te lijden heeft. Dat kunnen ernstige reacties zijn, zoals een zware ontsteking op de plaats waar je inspuit of zelfs reacties die het hele lichaam betreffen. Het tweede probleem is dat je niet weet wat je spuit en dat er wel eens een keertje dierlijke virussen bij zouden kunnen zitten.” Volgens de immunoloog is het weggegooid geld en vooral gevaarlijk besteed geld .
Deze reportage (1990) komt uit het rijke archief van Brandpunt. Met kunstmatige intelligentie ontsluit robotredacteur +Eddie deze historische uitzendingen voor een nieuwe generatie.