De 'pedopartij' is terug. We vroegen 5 pedofielen wat ze daarvan vinden

We zochten vijf pedofielen op. “Door de Partij voor Naastenliefde, Vrijheid en Diversiteit denken mensen dat alle pedofielen kwaadaardig zijn.”

In augustus 2020 werd de Partij voor Naastenliefde, Vrijheid en Diversiteit (PNVD) heropgericht. Even je geheugen opfrissen: oprichters Norbert de Jonge en Nelson Maatman streven met hun politieke partij naar een samenleving waarin seks met kinderen en het bezitten van kinderpornografie legaal wordt. Ook is de partij voor legalisering van necrofilie, indien overledenen hier schriftelijk toestemming voor hebben gegeven. 

Met hun heroprichting leek de partij te streven naar deelname aan de Tweede Kamerverkiezingen van dit jaar. Maar volgens de PNVD ontbreken daarvoor de tijd en de middelen. Uit een interview met het tijdschrift Argus in november 2020 blijkt dat de heroprichting vooral een juridische strategie is: politieke partijen zijn historisch veel moeilijker te verbieden dan willekeurige verenigingen.

Pedofilie versus kindermisbruik

De begrippen pedofilie en kindermisbruik worden vaak door elkaar gebruikt. “Volgens arts-seksuoloog Rik van Lunsen raakt zo’n 90 procent van de pedofielen nooit ongepast kinderen aan”, lees ik in Trouw.  Daarnaast wordt het meeste kindermisbruik door niet-pedofielen gepleegd én zijn veel pedofielen er juist tegen. 

“Wij kijken geen kinderporno en zullen nooit een kind misbruiken. Voor ons is dat vanzelfsprekend."

Omdat ik benieuwd ben wat pedofielen die tegen kindermisbruik zijn van de PNVD en diens standpunten vinden, zoek ik via de website Pedofilie.nl contact met Cody (28), Noah (29), Gabriel (35), Dylan (27) en Ben (53). Op een zaterdagmiddag spreek ik met ze af in mijn kantoor in Amsterdam om het hierover te hebben. 

Na het korte voorstelrondje – Cody en Dylan sporten graag, Noah houdt van wandelen en is engineer, Ben is een voetbalfanaat en Gabriel is “naast pedofiel ook cinefiel” – vertellen de mannen me dat delen van de samenleving de PNVD zien als een dankbaar mikpunt voor demonstraties en geweld. Daarbij raakt het zicht volledig kwijt dat pedofilie en kindermisbruik niet hetzelfde zijn. 

“Wij kijken geen kinderporno en zullen nooit een kind misbruiken. Alhoewel het gek voelt om dat steeds te moeten benadrukken. Voor ons is dat namelijk vanzelfsprekend,” zegt Ben. “Oprichter Nelson van PNVD bevestigt het stereotype beeld van de pedofiel als een gevaarlijk iemand. Door zijn uitspraken en de standpunten van de partij denken mensen: dit is exact waarom pedofielen dood moeten,” zegt Gabriel. 

“Pedofielen zijn niet per definitie kwaadaardig, maar vaak juist kwetsbare mensen die kampen met depressies, angststoornissen en eenzaamheid.”

Het aantal incidenten waarbij een vermeende pedofiel met grof geweld geconfronteerd wordt, neemt volgens Ben sinds de komst van de PNVD toe. “Hoewel er in de jaren zestig en zeventig enigszins begrip bestond voor pedofielen, groeide de ‘pedo’ daarna uit tot een zondebok.” 

De mannen zeggen dit ‘anti-pedo-gevoel’ terug te zien in de Tweede Kamer. Dat baart ze zorgen. “[Ferd] Grapperhaus heeft het niet alleen over een strijd tegen kindermisbruik maar richt met termen als ‘pedomateriaal’ zijn pijlen ook op pedofielen. Daar valt mijn website ook onder, denk ik dan,” zegt Ben.

Ook zijn pedofielen uitgesloten van antidiscriminatie-wetgeving. De Eerste en Tweede kamer hebben een wetsvoorstel behandeld om de LHBTI-rechten te verankeren in artikel 1 van de Grondwet. Aan de verboden discriminatiegronden werd ‘seksuele gerichtheid’ toegevoegd. Maar het is onduidelijk wat dat betekent voor de rechtszekerheid van pedofielen. “In onderliggende rapporten verwart men regelmatig de pedofiel met een ontuchtpleger. Ik snap dat ik geen kinderen mag misbruiken, en daar vraag ik ook niet om. Ik vraag om rechtszekerheid. Precies zoals iedereen dat wil.”

Kwetsbare mensen

Cody, die tot dan toe erg stil is geweest en zenuwachtig lijkt te zijn, mengt zich vervolgens voor het eerst in het gesprek. “Pedofielen zijn niet per definitie kwaadaardig,” zegt hij. “Maar vaak juist kwetsbare mensen die kampen met depressies, angststoornissen en eenzaamheid.” 

"Als je al durft aan te kloppen bij een psycholoog, gaat je behandeling er vervolgens meteen over hoe je kindermisbruik kunt voorkomen."

Onderzoek bevestigt dit. De Universiteit van Minnesota concludeerde na een onderzoek naar veroordeelde pedofielen in 1999 dat 76 procent last had van een zware depressie en nog eens 9 procent voldeed aan de criteria van een milde depressie. “Die pedofiele gevoelens zitten er en daar moet je mee dealen,” zegt hij. “Dat is moeilijk. Want op het moment dat je die gevoelens ontdekt, wil je die zelf ook niet. Daarom is een website als Pedofilie.nl zo belangrijk. Daar kun je praten met mensen die ook pedofiel zijn en leren hoe je als pedofiel op een gezonde manier je leven vorm kunt geven.” 

Een eigen politieke partij

Hoe een politieke partij eruit zou zien als het zou worden vormgegeven door alledaagse pedofielen en niet door kindermisbruikers, hebben de mannen wel wat ideeën over. “Ten eerste zou er hulp moeten zijn voor mensen die pedofiele gevoelens hebben,” zegt Dylan. “Bij hulpverlening gaat het vaak fout omdat pedofilie in de hoek van forensische zorg en zedendelicten zit. Als je al durft aan te kloppen bij een psycholoog, gaat je behandeling er vervolgens meteen over hoe je kindermisbruik kunt voorkomen. Terwijl pedofielen vaak geen forensische hulpvraag hebben, maar op zoek zijn naar zelfacceptatie, omgaan met zelfhaat, angsten en gedachten aan zelfdoding,” zegt Gabriel.

Naast hulpverlening voor pedofielen zou sowieso het hele onderwerp volgens de mannen bespreekbaar moeten worden. En een onderwerp bespreekbaar maken, dat begint met voorlichting.  “Ik vind het raar dat je op de middelbare school tijdens lessen over seksuele gezondheid niets hoort over pedofilie. Je bent homo, hetero of bi. Meer smaken zijn er niet. Terwijl er op iedere middelbare school pedofiele jongeren zitten,” zegt Dylan. 

Kunnen praten over je seksualiteit is volgens Gabriel ook belangrijk omdat zedendelicten eerder gepleegd worden bij stress, eenzaamheid en isolatie, iets waar pedofielen in de huidige samenleving al snel in terechtkomen. “Dat wij niet op onze handen hoeven te zitten, betekent niet dat dat bij iedere pedofiel het geval is, en de mensen die hier wel mee worstelen moeten ergens terecht kunnen.” 

In een ideale wereld, zou er volgens de mannen zelfs gekeken worden naar een vorm van subsidie voor websites zoals Pedofilie.nl. “Als de overheid ervaringsdeskundigen zou betalen om pedofielen een gezond (kindermisbruikvrij) perspectief te bieden, zouden zowel de pedofielen als de samenleving daar baat bij hebben,” zegt Noah. 

Aan het einde van het gesprek begeleid ik de mannen mijn kantoor weer uit. Ze zijn van heinde en verre gekomen om met de media te communiceren dat ze graag zouden willen dat de kloof tussen pedofielen en de rest van de samenleving wat kleiner wordt. Een respectabele wens, besluit ik, terwijl ik ze uitzwaai. 

• Deel