De allereerste Pride in Barrow-in-Furness

Ook in 2020 zoomen we weer in op plaatsen waar voor het eerst een Pride zou worden gehouden. Vandaag: gemeente Barrow-in-Furness, een arbeidersstadje met omliggende dorpen in noordwest-Engeland (67 duizend inwoners).

Het lijkt soms alsof het afgelegen Barrow-in-Furness, aan het uiterste puntje van een schiereiland in noordwest-Engeland, achter is geraakt op de rest van het land. Het arbeidersstadje (dat samen met omringende dorpjes de gemeente vormt) is traditioneel een bolwerk van scheepsbouwers, werkgever van een kleine tienduizend mensen. Hier worden onder andere nucleaire onderzeeërs gebouwd voor de Britse strijdkrachten. Maar de werkloosheid is er relatief hoog, de armoede groot.

Toen een lokale jeugdorganisatie besloot om er een Pride te organiseren, was de organisator ietwat nerveus. Want was Barrow niet ook achtergebleven in zijn opvattingen over lhbt’ers? "We hebben wel eens incidenten gehad met racisme en homofobie hier. Barrow zelf is redelijk stads, maar de omliggende dorpjes zijn veel ruraler," legt Cath Corkill, projectmanager bij The Drop Zone, uit.

Ze was blij verrast toen de gemeenteraad zich zeer betrokken toonde bij de geplande festiviteiten. "Ook officiële instanties zoals de brandweer, bijvoorbeeld, wilde meedoen. Het was overweldigend hoe betrokken iedereen was. Het bleek een manier om de gemeenschap samen te brengen."

Het was in Liverpool dat het idee voor een eigen Pride ontstond, vertelt Corkill. "Vorig jaar hebben we een groep jongeren meegenomen naar de Pride daar. Ze waren zo onder de indruk. Er is niet zo veel te doen in Barrow en ze hadden zoiets nog nooit gezien. Toen we terug kwamen vroegen ze: waarom hebben wij eigenlijk niet ons eigen feest? Dus ik zei: laten we het doen, om inclusie uit te dragen."

Alles voor het feest, gepland voor afgelopen zaterdag 16 mei, was geregeld: de nodige vergunningen waren binnen voor een groot feest, met muziek van zangers en bands op meerdere stages. Er zou een markt zijn, en er zou poëzie worden voorgedragen. Lokale dansverenigingen, sportclubs en andere organisaties zouden met de lhbt-jeugd in een parade door het centrum lopen.

Een hard gelag dus, toen de allereerste Pride van Barrow moest worden uitgesteld door het coronavirus, dat in Barrow-in-Furness zeer hard toesloeg. Dat mensen hier in rijtjeshuizen dicht op elkaar wonen en veel samenwerken in de scheepsbouw, zou in combinatie met de onderliggende gezondheidsproblemen van veel inwoners hebben bijgedragen een hoog dodental, schreef de krant The Independent die maand.

Corkill: "De Pride ging niet door, maar de jongeren vonden dat we wel iets moesten doen. Het zou zo zonde zijn van al het harde werk, zeiden ze tegen me." Er kwam op dezelfde datum een virtuele Pride, met een live quiz, ingeleid door de lokale dragqueen, optredens van artiesten, die soms vooraf opgenomen liedjes hadden ingezonden. Daarna draaide de dj een liveset, allemaal via Facebook.

"De kids waren helemaal in de wolken, ze waren zo trots op wat we hadden georganiseerd, en dankbaar dat we het toch hebben kunnen vieren," zegt Corkill. "We gaan het volgend jaar in het echt doen. De vlaggen en decoraties hebben we bewaard, die waren al besteld."

• Deel