‘Het leven van Sanda Dia is meer waard dan 400 euro’

Ook in Rotterdam kwamen mensen bijeen uit solidariteit met de gedode Belgische student. “Dat mensen hier niet spreken over institutioneel racisme, is heel gevaarlijk.”

Op een koude decemberdag in 2018 stond de 20-jarige Sanda Dia in een zelfgegraven kuil in het Belgische Vorselaar. Met twee andere jongens onderging hij een ontgroeningsritueel om toegelaten te worden tot de Leuvense studentenvereniging Reuzegom. De kuil werd gevuld met ijskoud water, ouderejaars plasten over hen heen. 

Andere onderdelen van de sadistische en meerdaagse ontgroening waren het doorslikken van een levende goudvis, het drinken van grote hoeveelheden visolie en urine en het eten van gemalen muizen. Toegang tot water werd de jongens bewust ontnomen.

Op 5 december 2018 werd Sanda met een lichaamstemperatuur van 27,2 graden en bloed uit zijn neus en mond opgenomen in het ziekenhuis. Twee dagen later overleed hij aan meervoudig orgaanfalen. Tegen de tijd dat de hoofdinspecteur van de politie zich meldde op het terrein in Vorselaar, was de kuil dichtgemaakt en het domein schoongemaakt. Ook hadden de daders al het foto- en videomateriaal van de doop proberen te wissen. 

Na een langslepend rechtsproces tegen achttien betrokken Reuzegommers, volgde op 26 mei 2023 de uitspraak van het Antwerpse Hof van Beroep. De jonge mannen werden vrijgesproken van schuldig verzuim en het toedienen van schadelijke stoffen en schuldig bevonden aan onopzettelijke doding, het uitvoeren van onterende behandeling en inbreuken op de dierenwelzijnswet. Het vonnis: taakstraffen van 200 tot 300 uur, geldboetes tot 400 euro en géén strafblad.

Die rechterlijke uitspraak leidt tot grote verontwaardiging, boosheid en verdriet, niet alleen in België. Op 10 juni kwamen mensen bijeen voor het Centraal Station in Rotterdam om stil te staan bij de dood van Sanda Dia en te protesteren tegen het institutionele racisme dat volgens hen aan de lage straffen ten grondslag ligt. Wij legden het protest vast in beeld en vroegen de aanwezigen waarom ze in verzet komen.

Kanea Indigo (24), organisator van het protest

Kanea: “Het feit dat deze jongens hier op deze manier mee wegkomen, is belachelijk. Ik snap niet hoe zij ooit nog een oog dicht kunnen doen. Waren zij zwarte of Arabische jongens geweest, dan zou er anders geoordeeld zijn.”

“Ik kreeg de laatste weken nachtmerries van alle berichtgeving over Sanda Dia, ik zat er echt mee. En ik wist dat ik niet de enige was met dit gevoel, daarom wilde ik er met dit protest plek voor maken. Ik had niet echt een keuze, ik móést dit doen.”

“Dat mensen hier niet praten over institutioneel en systematisch racisme, is heel gevaarlijk. Ik word er moe van dat er steeds naar Amerika wordt gekeken en wordt gedaan alsof het alleen dáár een probleem is. Dat is gewoon een leugen. Racisme komt dagelijks voor, ook in Europa, ook in Nederland. Wil je daar als wit persoon niet over praten, dan ben je 'part of the problem.'"

Zoë Taylor (26)

Zoë: “Ik voelde dat ik hier naartoe moest komen om het samen met andere mensen te kunnen verwerken, samen de pijn te kunnen delen. Ik kan niet bevatten wat er is gebeurd.”

Delphine Weeks (18)

Delphine: “Toen ik de beelden zag van wat Sanda Dia is aangedaan, begon ik te trillen uit woede en angst en verdriet. Dat je zoiets kan doen, dat je zo sadistisch kan zijn, dan ben je bijna geen mens. Sanda’s leven is hem afgenomen. Dat kán geen 400 euro kosten.”

Nash Caldera (31)

Nash: “Voor iemand die is overleden, is dit geen gerechtigheid. De straf is niet hoog genoeg.”

Foto's: Ariela Slakhorst.

• Deel