Foto’s en dromen van Rotterdamse jongeren op straat in coronatijden

"Ik zeg: ik ben beroepsfotograaf, ben bezig met een serie portretten op straat. Ik laat ze op mijn telefoon de knallers zien die ik eerder heb gemaakt. Dan zijn ze negen van de tien keer overtuigd."

Wat te doen tijdens een intelligente lockdown? En wat als straks de scholen weer opengaan, wat voor toekomst volgt dan? Fotograaf Boudewijn Bollmann (1983) trekt er tijdens de quarantaine op uit om Rotterdamse jongeren op straat te spreken en ze vast te leggen. De prachtige portretten die hij maakt tonen verveling, levenslust, herkenbaarheid, maar ook vervreemding.

Boudewijn: “Als het crisis is ontwaakt er een vuur in mij. Dan word ik creatief. Bij tegenslag kan ik voortgang maken. Ik wil me niet laten kennen. Ik wilde straatfotografie beoefenen. Ik ben een koppig mens: als er wordt aangeraden binnen te blijven, ga ik juist naar buiten. Op straat kwam ik allemaal jongeren tegen, en zij werden mijn onderwerp.”

“Ik spreek ze rechttoe, rechtaan aan. Ik zeg: ik ben beroepsfotograaf, ben bezig met een serie portretten op straat. Ik laat ze op mijn telefoon de knallers zien die ik eerder heb gemaakt. Dan zijn ze negen van de tien keer overtuigd. Altijd praatje, onderdeel van het spel. Soms moet ik het eruit trekken.”

“Velen vervelen zich. Iemand vroeg: ‘Geloof je het echt van corona?’ Het werkt aanstekelijk, de onbezonnenheid van de jeugd, het is minder zwaar dan praten met volwassenen.” 

“Deze groep kwam ik tegen in de parkeergarage, in een onderhoudshok waar je ongestoord kon blowen. Het meisje heet Aïcha. Voor de crisis deed ze een hele waslijst aan dingen. Ze zat op basketbal, op Russische dans, klassieke ballet, hiphopdans, afrodans. Koorkerk, theaterlessen volgde ze, ze deed aan tekenen.”

“Deze meid is 21 werkte in een verpleeghuis, ze had mensen zien overlijden, veel ouderen, dat was heel heftig. Het was een stoere meid, ze gaf niet veel prijs, maar ik kon merken dat ze heftige dingen had gezien. Op je 21e allemaal mensen zien overlijden, dat is pittig. Hier was ze net klaar met werk, ze was even stoom aan het afblazen.”

“Deze jongen met gitaar was een gelovige jongen, hij speelde christelijke liederen. Hij was aangesloten bij een Australische kerk, maar hij kwam zelf uit Indonesië. Hij loopt stage in Amsterdam, net in Erasmus een master afgemaakt, economische studie. Die religie heet Hillsong. Jakarta is afgesloten, hij kan niet terug.”

“Dit meisje was op een vriendin aan het wachten. Het is een echte fashionista, ze post allerlei selfies in haar fashion-outfits op Insta. Het was vrijdagnacht, zo zien vrijdagavonden er nu uit: helemaal uitgedost, niks te doen.”

“Deze 19-jarige zei: “'Ik weet het zeker: Corona is meant to be. Het is de straf die de aarde ons geeft, want we hebben haar mishandeld en verwaarloosd. Ga naar je kamer, zegt de aarde nu.” Een Interrailreis van haar vriendin met de NS ging mooi niet door, Lowlands ook niet. Nu rookte ze een jointje.”

“Dit is bij de Vallei in Spangen, bij de verlaten spoorlijn. Tarik is 28. Hij woont aan de overkant bij Spangen en hij gaat twee, tot drie keer per week naar dit gedeelte van de vallei om een balletje te trappen. ‘Toch niet te veel te doen’, zegt hij.”

“Dit is een Pools meisje van twintig, al dacht ik eerst dat ze nog jonger was. Ik zag haar op straat, ik had een plannetje gemaakt om haar tegen een wand te fotograferen. Ze stuurde achteraf dat ze zo’n goed humeur had gekregen door de fotoshoot. Dat vond ik leuk om te lezen. Ze is vijf jaar terug hier in Nederland komen wonen, maar dat hoorde je aan haar accent niet af. Ze spreekt zeer goed Nederlands. Na de zomer hoopt ze hier de kappersopleiding te volgen.”

“Dit is BMX’er Niels. Ik vind het een van de meest geslaagde foto’s. Hij is gemaakt met Pasen en dat is toepasselijk, want het beeld deed me denken aan Jezus aan het kruis. Het is echt een BMX’er; hij is moeilijk mee te spreken, de hele tijd hyper. Hij studeerde aan de Willem de Kooning-academie, richting film en wil commercials maken met een ‘autonome twist’. Ik dacht: willen we dat niet allemaal jongeman. Hij was erg goed in BMX’en.”

“Deze Turkse jongen was lekker aan het hangen. Hij heeft een afkeer van het straatleven, van dealen, van het criminele leven. Dat was niet het juiste pad, vertelde hij me. Hij wilde huisje, boompje, beestje. Ons gesprek ging lang over auto’s. Hij wilde elektra studeren, want alles wordt later elektrisch. Kijk maar naar de auto’s, zo legde hij uit. Hij zei ook: elke morgen dat je onder de douche staat, is een trede naar de toekomst. Er zullen ook dagen bij zijn geweest dat hij er pas ’s middags onder stond. Zij vader heeft een Opel Meriva, zei hij. Het liefst wil hij als zzp’er aan de slag.”

Volg Boudewijns werk op zijn Instagram-account, of op zijn website.

• Deel