Deze politiek correcte NPO-schrijver verkiest dunne mensen boven dikke
- Tip!
- 01 jan 2017
- 2 minuten leestijd
Redacteur Maarten van Gestel onderzocht zijn eigen vooroordelen met behulp van de Implicit Bias Test en kwam tot ongemakkelijke conclusies.
We spreken twee-duizend-zeven-tien. Daar zit je dan, vol nieuwe voornemens. Vaker 'nee' zeggen. Minder bier drinken. Meer quality-time doorbrengen met je huisdier. En anderen niet langer – per ongeluk maar toch – beoordelen op ras of geslacht.
Dat laatste blijkt lastig. Je voornemens zijn flexibel en veranderen jaar na jaar, dag na dag. Maar vooroordelen zijn als pilsjes op een Nieuwsjaarsborrel. Beetje onhandig, maar je ontkomt er ook niet aan. Extra lastig: veel van je vooroordelen zijn ‘impliciete associaties’ waar je je niet per se bewust van bent.
Laten we na een groots jaar van etnisch profileren, Sylvana Simons en ‘Wit is ook een kleur’ daarom eens met onze eigen associaties beginnen. Het spreekt voor zich dat je van ‘chocolate fudge brownie’ een fijner gevoel krijgt dan van ‘vogelspinnen’. Maar heb je het gevoel dat witte mensen betrouwbaarder zijn dan zwarte? Dunne mensen slimmer dan dikke? Dat je beter bent dan je mindervalide lesbische overbuurvrouw? De implicit bias test laat je dat in vijf minuten haarfijn zien.
De (uiteraard zeer politiek correcte NPO-) schrijver van dit stukje ontdekte zo een lichte voorkeur voor witte boven zwarten te hebben. De voorkeur voor gezonden boven invaliden was al groter. Het sterkst bleek mijn voorkeur voor dunne boven dikke mensen.
Zo kan de IAT onze ‘gekleurde’ discussie over vooroordelen verbreden. Daarnaast helpt je er de wetenschap mee. ‘Project Implicit’ verzamelt namelijk al bijna twintig jaar wereldwijde associaties en vooroordelen. Over de al meer dan 14 miljoen (!) gedane tests uit 39 verschillande landen verscheen dit boek. Maar ook jouw tests zijn unieke sneeuwvlokjes en dragen bij aan the bigger picture.
Interesse in de test? Je kunt 'em hier doen.