Iedereen dacht dat ze dood was, maar na een afwezigheid van zes jaar duikt Emily opeens weer op. Samen met haar ex-man gaat ze op zoek naar antwoorden.

Westerns, komedies en thrillers kennen we allemaal wel, maar recentelijk is de televisiewereld in de ban van een compleet nieuw genre. Er is nog niet echt één woord voor, maar deze nieuwe serievorm staat volledig in het teken van ietwat verwarde vrouwen met een ernstig geheugenprobleem. Zo zat een beduusde, met bloed besmeurde Marcella volledig apathisch in bad met een hoofd vol zwarte gaten; kostte het Jessica Biel, in The Sinner, acht afleveringen om te achterhalen waarom ze een wildvreemde als speldenkussen had gebruikt en is het Jane Doe na drie seizoenen nog steeds niet duidelijk welke Henk Schiffmacher haar van een Yakuza-maatpak heeft voorzien. In navolging van ITV, USA Network en NBC doet nu ook het relatief onbekende AXN haar duit in het warrige-vrouwen-zakje met de duistere nagelbijter Absentia.

Guess who’s back?!
Heb je na zes jaar eindelijk je leven weer een beetje op de rit, word je uit je bed gebeld door de veronderstelde moordenaar van je vrouw met de mededeling dat ze helemaal niet dood is. Dat ze als één of andere goudvis naar adem loopt te happen in een zelfgeknutselde watertank en dat je een krap uurtje hebt om haar leven te redden. Er zijn mensen die voor minder een tienrittenkaart psychiater hebben aangeschaft. Met zijn vrouw eenmaal op het droge, gaat FBI-agent Nick op zoek naar haar ontvoerders. Makkelijker gezegd dan gedaan, want in het geheugen van Emily zitten meer gaten dan in een stuk Emmentaler. De situatie wordt pas écht verwarrend wanneer ook Emily zelf op onderzoek uitgaat. Overal waar ze komt gaan mensen dood en Nick begint zich steeds meer af te vragen of hij de moeder van zijn kind eigenlijk wel kent.

Er zijn mensen die voor minder een tienrittenkaart psychiater hebben aangeschaft.

Verkeerde land
Absentia is nogal grimmig, naargeestig bijna. Wat dat betreft had dit er eigenlijk één van Scandinavische bodem moeten zijn. Één uit de pen van Stieg Larsson – je weet wel, die van The Girl With The Dragon Tattoo – met een nog krankzinnigere versie van Sarah Lund in de hoofdrol. Dat is wat Absentia had moeten zijn, een bevredigend alternatief voor het zwarte gat dat het allerlaatste seizoen The Bridge geheid achter gaat laten. Maar deze AXN Original komt niet uit de koker van onze noorderburen, hij is van Amerikaanse makelij en in het Engels struikel je net even wat makkelijker over het oerwoud aan clichés dat op nogal mechanische wijze door de cast wordt opgedreund. Dan blijkt vorm – Absentia is echt heel lekker gefilmd – toch weer te verliezen van inhoud.

              

Betere schrijvers
Ondanks dat het ontbreekt aan onverwachtse wendingen is Absentia best aardig. De sfeer is lekker, het verhaal heeft potentie en er zit redelijk wat vaart in, het had alleen betere schrijvers verdiend. Schrijvers die dialogen niet baseren op middelmatige politieshows uit de jaren ’80. Schrijvers die begrijpen dat het nogal ongeloofwaardig is wanneer een FBI-agent de verdwijning van zijn eigen vrouw mag onderzoeken. Schrijvers die Emily wat extra krassen op haar ziel hadden meegegeven. Ik heb weken last van ernstige posttraumatische stressverschijnselen wanneer ik mijn iPhone bijna heb laten vallen boven een marmeren vloer, maar Emily stapt na jaren marteling gewoon weer vrolijk de samenleving in. Zo werkt het natuurlijk niet. Het zijn misschien kleine dingen, maar voor mij waren ze een doorn in het oog. De enige reden om te blijven kijken, was de vraag wie er achter Emily d’r verdwijning zat. Een vraag die in een zeer bevredigende laatste aflevering wordt beantwoord, maar dat neemt het gevoel niet weg dat er veel meer in deze serie had gezeten als Scandinavië zich er mee had bemoeid.

• AXN (2017)
• Scandinavisch ogende whodunnit, maar dan op z’n Amerikaans
• 45 minuten per aflevering
  

• Deel