Only the Brave: macho helden krijgen mooie mustsee
Only the Brave
LIjkt op het eerste oog misschien een dertien-in-een-dozijn spektakel, maar is verrassend ontroerend.
Je verwacht all-American heroïsme, testosteron en houthakkersbloesjes. En… dat krijg je ook. Maar het waargebeurde Only the Brave laat ook een onverwacht onvergetelijke indruk achter.
Allesverwoestende
bosbranden: voor ons een incidenteel nieuwsbericht, voor de West-Amerikaanse
brandbrigades een dagelijkse realiteit tijdens een hittegolf. Zo ook voor de
heldhaftige Granite Mountain Hotshots om wie dit indrukwekkende waargebeurde
drama draait. Onder leiding van de sympathieke vaderfiguur Eric Marsh (Josh Brolin) krijgen deze lokale brandweermannen het voor elkaar om in heel Arizona
te opereren. De naam ‘Hotshots’ dragen ze overigens niet omdat ze zo lekker op
zichzelf gaan; het is een term voor de kleine elitecrews die getraind zijn om
in de meest afgelegen gebieden wildvuren onder controle krijgen. Maar dan zonder
brandslangen (!) en uitgerust met schoppen en kettingzagen om greppels aan te
leggen en bomen om te zagen.
Inhoud boven spektakel
Waar
je één grote spectaculaire vuurshow vol visual effects verwacht, focust
regisseur Joseph Kosinski een verrassend groot deel
van de film op de mannen. We zien de gevoelige karakters achter de
macho’s, de onderlinge verhoudingen en hun thuissituaties. En daar neemt
Kosinski godzijdank goed de tijd voor zodat je écht een idee krijgt welk type kerel
zijn leven waagt om dat van anderen te redden. Er komen zeker ook de nodige
prachtig verfilmde bosbrandjes voorbij, maar het echte vuurwerk bewaart
de regisseur voor het laatste half uur, waarin de hotshots worden geconfronteerd
met een van de meest destructieve wildvuren uit de geschiedenis van Arizona.
Deze content is geblokkeerd.
Klik hier om de social media-cookies om deze content alsnog te accepteren.
Dick flick
Je moet tot de climax dus wel even door een aardige portie machopraat en alfamannenhumor heen, waarbij de vrouwen er aardig bekaaid vanaf komen. Jennifer Connelly (die de vrouw van Eric Marsh speelt) laat in een paar intense scènes indrukwekkende staaltjes acteerwerk zien. En de chemie tussen haar en Brolin is sterk. Maar de topactrice kraamt als wanhopig achterblijvende vrouw ook cliché-oneliners uit als: “It's not easy... sharing your man with the fire.” Gelukkig neemt Kosinski wel de moeite om te laten zien dat ze een eigen carrière heeft… En de andere vrouwen? Grotendeels decor waarmee wordt geflirt, getrouwd en gebarbecued. Oh en dan is er nog de anonieme verpleegster die tijdens een ziekenhuisscène even vertelt wat voor helden de mannen wel niet zijn. Zijn ze ook, maar de verstandskiezen knellen een beetje wanneer je het haar hoort zeggen.
Acteren doe je zo
Toch ga je van deze yeehaw-wie-heeft-de-langste-John-Wayne-wannabes houden. Niet alleen door de aandacht die is besteed aan de karakterontwikkeling, maar ook door de geloofwaardigheid waarmee de sterk acterende cast hun personages neerzet. Miles Teller had zijn rol als de afkickende junk met een tweede kans megadik aan kunnen zetten, maar hij houdt het indrukwekkend subtiel en realistisch. Jeff Bridges doet wat hij altijd doet (zonder te vervelen), maar laat op één moment in de film een snik horen die je echt even laat rillen. Taylor Kitsch krijgt het voor elkaar om van de grootste macho en pestkop te veranderen in een behulpzame en lieve collega, zónder dat het cheesy wordt. En Josh Brolin (momenteel ook in Avengers en Deadpool 2) lijkt zich erg op z’n gemak te voelen als emotionele en motiverende team captain. Je vergeeft hem zelfs de paar momentjes waarop hij een tikkeltje melodramatisch over de bosvlakte tuurt en tegen de brand spreekt. Knap.
Aanrader?
Waar de film even de bocht uit vliegt, is bij het gebrek aan uitleg tijdens het hoogtepunt. Onbeantwoorde vragen kunnen soms werken (nog langer gezellig napraten), maar dit is niet het soort film dat je aan interpretatie overlaat. Wilde Kosinski geen risico’s nemen? Leverde de realiteit simpelweg niet meer dan we nu te zien krijgen? Who knows. Desondanks is Only the Brave als geheel een verrassend inhoudelijke, indrukwekkende en integere film met prachtige beelden en innemende personages die je niet onberoerd zullen laten. Dus ja, zeker een aanrader. Eentje waar je ook gerust je vriendin of moeder mee naartoe kunt nemen ;-)
Only the Brave (2017)