Eigenlijk alles wat je gewend bent van Scandinavische thrillers, maar dan van Canadese bodem. Sneeuw, moord, sociaal gehandicapte detective.

Luther. Marcella. River. Bosch. Vernoem je serie naar een norse, sociaal gehandicapte detective met de nodige problemen in de privésfeer en je moet op A3 gaan printen om de kijkcijfers kwijt te kunnen. Dat is ongeveer wat ze daar bij het Canadese CTV gedacht moeten hebben toen iemand voorstelde om de prijswinnende misdaadroman Forty Words For Sorrow van Giles Blunt om te bouwen tot serie. Zo kon het gebeuren dat detective Cardinal verhuisde van het boek op je nachtkastje naar de tv in je woonkamer en dat heeft – op wat kleine op- een aanmerkingen na – geleid tot een serie die je er op een regenachtige zondagmiddag prima doorheen kunt timmeren met een pak gevulde koeken binnen handbereik.

Cardinal
John Cardinal is sacherijnig. Sacherijnig, omdat hij op een plek woont waar het zo koud is dat je tien maanden van het jaar alleen met je moonboots naar buiten kunt. Sacherijnig, omdat het niet bepaald lekker gaat met de moeder van zijn kind. Maar boven alles is John Cardinal vooral sacherijnig, omdat hij van zijn baas parkeerbonnen moet uitschrijven terwijl er eigenlijk gezocht zou moeten worden naar een vermist meisje. Na maanden zonder resultaat is besloten de zoekacties te staken en de zaak op een laag pitje te zetten en dat zit John niet lekker. Go John! Als op een dag het lichaam van ‘t meisje letterlijk en figuurlijk boven water komt mag Cardinal z’n vergrootglas en zaklamp weer uit z’n bureaula trekken en ontvouwt zich een race tegen de klok om te voorkomen dat een verknipte moordenaar nog meer slachtoffers maakt.

Grote open vlaktes vol sneeuw en ongerepte natuur, ogenschijnlijk ongepolijste hoofdpersonen en natuurlijk een lugubere moordzaak waar je twaalfvingerige darm acuut van in de kramp schiet.

Nice, maar net niet
Het is niet gek als je na de eerste twintig minuten Cardinal denkt dat je de nieuwe Fortitude of The Killing voorgeschoteld hebt gekregen. Ik geloof dat ik na een kwartier al bezig was om m’n hele whatsapplijst te stalken met dit nieuwe pareltje van Canadese bodem. Grote open vlaktes vol sneeuw en ongerepte natuur, ogenschijnlijk ongepolijste hoofdpersonen en natuurlijk een lugubere moordzaak waar je twaalfvingerige darm acuut van in de kramp schiet, het zit er allemaal in en wordt op precies de juiste momenten begeleid door heerlijk beklemmende en onheilspellende muziek. Maar zoals dat gaat met dingen die bijna te mooi zijn om waar te zijn, schieten er na een aflevering of twee ook wel wat barsten in CTV’s ode aan de Scandinavische thriller. Zo nu en dan trekken de schrijvers zevenmijlslaarzen aan waarmee ze met een rotvaart door het verhaal denderen. Niks mis met een beetje tempo, maar als het te gehaast aanvoelt dan gaat er ergens iets mis. Ook is het soms ergerlijk hoe ‘toevallig’ bepaalde verhaallijnen met elkaar vervlochten raken. Als je jezelf onder het kijken hardop “yeah right” hoort zeggen, dan zou je kunnen concluderen dat een aantal bochten net even iets te kort zijn aangesneden. Neemt niet weg dat liefhebbers van Scandinavische nagelbijters deze best een kans kunnen geven en als hij in de smaak valt dan kun je je lol op, want CTV heeft inmiddels al bekend gemaakt dat ook de overige Cardinal-boeken verfilmd gaan worden. Mooie vooruitzichten!

• CTV (2017)
• Grimmige detective met heel veel sneeuw
• 50 minuten per aflevering
  

• Deel