De schrijver van de met Golden Globe- en Oscarnominaties overspoelde film Moonlight heeft een serie gemaakt en je kunt duidelijk zijn handtekening zien.

In 2016 won hij met zijn tot film verbouwde theaterstuk Moonlight ongeveer elke prestigieuze prijs die je maar kunt bedenken. Tussen het poetsen van zijn Oscar, Golden Globe en ander klaterend goud door heeft (toneel)schrijver Tarell Alvin McCraney echter toch de tijd gevonden om met een nieuw huzarenstukje op de proppen te komen. Samen met Oprah Winfrey en beginnend producent Michael B. Jordan – je weet wel, de jongen die als acteur met Fruitvale Station onze harten veroverde en nu schittert in blockbusters als Black Panther en Creed – komt hij dit keer met een serie die wel verdacht veel aanvoelt als zijn eerdere – rijk gelauwerde – meesterwerk. Waarom het wiel opnieuw uitvinden, zullen we maar zeggen.

David vs het leven
De 14-jarige David woont samen met zijn moeder en zijn jongere broertje in een klein appartementencomplex aan de rand van Miami. Het is een buurt waar de bewoners alle zeilen bij moeten zetten om het hoofd boven water te houden en ook bij David thuis klotst het geld niet tegen de plinten. Integendeel. David’s moeder werkt zich op onmogelijke tijden het snot voor de ogen in een smoezelige diner en het is vaak maar net genoeg om alle eindjes aan elkaar te knopen. David – die gezegend is met een bovengemiddeld goed stel hersens – wil zich maar al te graag een weg uit deze ellende studeren, maar de stelling van Pythagoras blijft doorgaans toch wat minder goed hangen op een lege maag. Er zijn mogelijkheden om een steentje bij te dragen aan de huishoudkas, maar dat brengt David op een pad wat nergens toe leidt. Decision time.

Slow pace coming of age
Afgaand op de eerste paar afleveringen wilde ik eigenlijk zeggen dat David Makes Man wat aan de pretentieuze kant is, dat het met zijn artistieke shots, zweverige dialogen en muziekkeuze een vrij hoog filmhuisgehalte heeft. Ik wilde zeggen dat er niet zo heel veel gebeurt en dat ik dan toch beter ga op een wat rauwere, minder kunstzinnige ‘hood‘-serie als The Chi. Dat wilde ik eigenlijk zeggen. In eerste instantie. Nu – zes afleveringen later – moet ik dat toch wat nuanceren. David Makes Man is een slow pace coming of age en als je in staat bent om mee te kabbelen op het ritme, dan heb je hier best een lekkere serie aan. Wat dat betreft is het in feite gewoon de serieversie van Moonlight. De karakters, de verhaallijnen, ze hebben allemaal even de tijd nodig, maar eenmaal onderweg kun je ze steeds moeilijker loslaten.

• OWN (2019)
• Moonlight de serie
• 45 minuten per aflevering
  

• Deel