Deep State: pretentieus snurkfestijn
Deep State
Oud MI6-agent Max, wordt op nogal onvriendelijke wijze gedwongen om nog één laatste klus af te leveren. Het blijkt een klus die zijn hele leven op zijn kop zet.
Niks mis met wat lekkere platte actie op z’n tijd. Beetje, onderuitgezakt op de bank, kijken hoe de held van de dag een heel peloton onderwereldfiguren neermaait met een machinegeweer die een normaal mens niet eens van de grond getild zou krijgen. Dikke prima. Wie ging er niet lekker op de heerlijke geestdodendheid van The Punisher, Altered Carbon en Below The Surface? Ik wel in ieder geval. Ook FOX heeft weer een nieuwe in de categorie: niet nadenken, gewoon kijken. Maar of dit nou de serie is die je op het werk, in de kroeg, op verjaardagsfeestjes, tijdens de ochtendmis, op het hondenuitlaatveldje gaat tippen aan iedereen die het maar horen wil… Ik durf het te betwijfelen.
Bloedstollende actiethriller?
Deep State begint als een zinderende actiethriller. Oud MI6-agent, Max
Easton, wordt door zijn voormalig werkgever op nogal hardhandige wijze
gedwongen om nog één laatste klus aan te nemen. Een klus die zijn hele wereld op z'n kop zet. Het is dat arbowetten
niet van kracht zijn in het spionnenwezen, anders had MI6 wel een
bezoekje van de inspectie kunnen verwachten, zeg maar. Maar goed. De
eerste aflevering is veelbelovend. De sfeer is lekker, met de betonnen
kaaklijn van Mark Strong lijkt de serie een geloofwaardige leading man
te hebben en de stoffige straten in het Midden-Oosten – waar een groot
deel van het verhaal zich afspeelt – zijn al vaker een prima decor voor
een film of serie gebleken. So far, so good.
Er zijn afleveringen van Zomergasten die ik met meer gemak afkeek.
Nee
Het duurt echter niet lang voordat Deep State in een soort snooze-stand
terechtkomt. Hij flatlinet. Er zijn afleveringen van Zomergasten die ik
met meer gemak afkeek. Wat begon als een serie met potentie, wordt al
snel een kettingbotsing van clichés over het sudderende gevaar dat
Midden-Oosten heet en de hypocriete wijze waarop het Westen hiermee
omgaat. Lees: “Het zijn allemaal terroristen daar in die zanderige
uithoek, maar als ze lucratieve handelsdealtjes willen sluiten dan
kunnen ze ons altijd bellen”. Deep State veinst een soort diepgang van
intriges, complotten en chantage, die er eigenlijk helemaal niet is. Het
heeft namelijk de diepgang van een surfplank. Het is plat vermaak en
meer moet het ook niet willen zijn. Nu wordt het een soort wirwar van
quasimysterieuze verhaallijntjes, die op het laatst allemaal
overzichtelijk worden samengevat door een slechterik die op het punt van
sterven gaat. Tekstboek B-film. Als je een spannende serie wil kijken
over conflicten op andere continenten, dan zou ik lekker The Honourable Woman, Homeland of American Odyssey een slinger geven, want Deep State gaat die behoefte niet bevredigen. Dus.
- FOX (2018)
- Gepensioneerde MI6-agent moet weer aan de slag en ontdekt een schandaal
- 50 minuten per aflevering