30 juni is het zover, dan start op NPO3 de tweede ronde van Killing Eve. Woohoo! Het eerste seizoen werd aan alle kanten bedolven onder de prijzen en voor dit nieuwste hoofdstuk verwachten we niks minder! Voor die paar mensen die één van de lekkerste series van het moment per ongeluk over het hoofd hebben gezien: dit kun je ongeveer verwachten.

Phoebe Waller-Bridge is de koningin van de fijnbesnaarde humor. Van de ongemakkelijke, cynische, ietwat zwartgallige, fijnbesnaarde humor. Het zat in Crashing, het zat in Fleabag en het zit ook in haar allernieuwste liefdesbaby, Killing Eve. Voor deze smuller van BBC America is Waller-Bridge aan de haal gegaan met de Vilanelle-reeks van schrijver Luke Jennings. Een serie boeken over een geniale, beeldschone seriemoordenaar, die voor haar werkgever de hele wereld over reist om nietsvermoedende mensen om te leggen. In de basis een serieus verhaal, maar gecombineerd met Waller-Bridge’s haarfijne gevoel voor humor is het een cocktail waar alleen de allersterksten weerstand tegen kunnen bieden. Ik was dus op voorhand al volslagen kansloos. Wat een lekkere serie.

Killing Eve is niet alleen verrassend grappig, het is vooral een hele goeie serie.

Obsessie
Sommige mensen zijn zo leijp van de rechtshalf van ADO Den Haag dat ze hun zoontje er naar vernoemen. Anderen liggen twee dagen lang in de vrieskou op de stoep van de Ziggo Dome, omdat zelfs ernstige onderkoelingsverschijnselen hen er niet van zullen weerhouden om hun onderbroek naar Harry Styles te gooien. Eve Polastri wordt niet warm of koud van voetballers en tieneridolen, zij is betoverd door een heel ander soort artiest, een Russische huurmoordenaar met jukbeenderen to die for. De beeldschone Oksana trekt moordend door Europa en het is aan MI6-agent Eve en haar team om die tour du mort een halt toe te roepen. Echter, hoe meer Eve zich in haar doelwit verdiept, hoe groter haar fascinatie voor de geraffineerde doodslaagster wordt. Het is dat er geen Oksana dekbedovertrekken te koop zijn, anders was Eve er stante pede onder gaan liggen. Als dat maar goed gaat.

Gewoon een goeie serie
Killing Eve is niet alleen verrassend grappig, het is vooral een hele goeie serie. Het is spannend, mooi gefilmd en lekker vlot geëdit. Met enige regelmaat moest ik mijn Shazam aanslingeren, omdat de beelden worden begeleid door een meer dan prima soundtrack. Ook niet onbelangrijk. Maar boven alles beschikt Killing Eve over een onfeilbare cast. Ieder personage klopt. Het is fijn om die grijze baard van Kim “zonder-jou-was-The-Bridge-niet-meer-hetzelfde” Bodnia weer even te zien, maar het succes van deze serie is toch met name het acteerwerk van Eve en Oksana. Hun onderlinge chemie zorgt voor een enerverende parendans tussen jager en prooi. De vraag werpt zich alleen op: wie is er hier nou eigenlijk de jager en wie is de prooi? In al haar wijsheid heeft BBC America besloten om ons een tweede seizoen voor te schotelen, dus wellicht weten we over een aflevering of acht het antwoord. Of niet. Zou ook prima zijn, want dat betekent dat er nog een derde seizoen in pijplijn zit. Hoe nice zou dat zijn?!

• BBC America (2018)
• Het tweede seizoen van Killing Eve zie je vanaf 30 juni bij BNNVARA op NPO3.
• Ben jij wat ongeduldig ingesteld, dan kun je het tweede seizoen vanaf 30 juni ook bingen op NPO Start Plus.
  
• Cristina Yang gaat voor de Britse geheime dienst achter een killer aan.
• 45 minuten per aflevering

• Deel