Iedereen die destijds lekker ging op Romanzo Criminale opgelet! Op NPO Plus vind je Maltese en dat is ook een Italiaans 70's maffiadrama om de vingers bij af te likken. Ik meld het maar even.

Ik ben zelf niet uitgesproken vaderlandslievend, maar begrijp best waarom Giorgio Chiellini en consorten altijd luidkeels – en met de hand op het hart – meeschreeuwen, zodra de fanfare het Il Canto degli Italiani inzet. Is er überhaupt iets waar dat land niet goed in is? Ze hebben een keuken om de vingers bij af te likken, designen je rechtstreeks een faillissement in en maken auto’s waarmee zelfs de grootste loser een topmodel aan de haak kan slaan. Als die loser over een bankrekening met minstens zes nullen beschikt, tenminste.

Een heerlijk slow burner uit de pen van de man die ons eerder ook al Gomorra gaf.

Ook op het gebied van series hebben de Italianen genoeg om trots op te zijn. Ik heb de afgelopen jaren echt lopen smullen van huzarenstukjes als 1992, Gomorra, L’Amica Geniale en Zerozerozero. De rode draad in veel van die series is iets waar ze in het land van Pantani, de opera en het Vaticaan waarschijnlijk wat minder enthousiast over zijn: de georganiseerde misdaad. De Italiaanse maffia lijkt soms wel een zevenkoppige draak, een bierkaai waar maar tegen gevochten blíjft worden en het is dan ook niet gek dat je dat in veel series terugziet. Zo ook in een serie die op de één of andere manier onder mijn radar was doorgeschoten: Maltese. Een heerlijke slow burner uit pen van de man – Leonardo Fasoli – die ons eerder ook al Gomorra en Zerozerozero gaf.

Vriendendienst

Nadat Dario Maltese zijn ex-vrouw en dochter naar Amerika heeft zien vertrekken, is hij wel toe aan een verzetje. De detective bij de Romeinse politie stapt op de boot naar Sicilië – het eiland waar hij geboren is – om daar de bruiloft van zijn beste vriend – Gianni Peralta – bij te wonen. Echter, tot “daar komt de bruid” en rijst gooien komt het niet, want nog voordat Gianni en zijn toekomstige vrouw richting het altaar zijn gelopen, worden ze op straat neergeknald. Zo worden meningsverschillen op Sicilië blijkbaar afgehandeld. Dario besluit in Rome zijn ontslag in te dienen, zodat hij z’n handen vrij heeft om de moord op zijn vriend te onderzoeken. Niet iedereen juicht die proactieve houding toe en hoe dichter Dario bij de waarheid komt, hoe meer slachtoffers er vallen.

Maltese is zo’n productie met alleen maar goeie koppen.

Sfeer en eejmosie

Het was alweer een tijdje geleden dat ik na het zien van de trailer acute honger kreeg om aan een serie te beginnen. Maltese is zo’n productie met alleen maar goeie koppen. Markante koppen. Karakteristieke koppen. Het zit vol met Italianen die wild gebaren en praten alsof ze ieder uur van de dag ruzie hebben met hun vriendin. Het typisch Italiaanse landschap, de pleinen en de smalle steegjes vormen de perfecte backdrop. Die straten in Italië zijn zo multifunctioneel. Trek er een paard en wagen doorheen en je hebt een Romeins gladiatorenepos, wat opgefokte bontkraagjes op een Vespa maakt een hedendaags drugsdrama en de oude, vierkante Alfa Romeo’s in Maltese zorgen meteen voor een heerlijke jaren ’70 setting. Wat dat betreft heeft Maltese wel wat weg van die andere maffiaklassieker: Romanzo Criminale. Dat was ook zo’n serie die je in één keer vijftig jaar terug in de tijd slingerde. Maltese is qua productie en acteerwerk alleen wel een stuk kneuteriger en onhandiger dan zijn illustere voorganger, maar dat draagt alleen maar bij aan de charme. Het is niet de meest explosieve serie en voor sommige gebeurt er misschien te weinig, maar ik vind dit gewoon heel erg lekker om naar te kijken. Het is een stukje onthaasten naar de mensen toe. Het lijkt bij Italiaanse series soms meer om de sfeer te gaan, dan om de inhoud. Sfeer en eejmosie, de Italianen zijn er dol op. En jij misschien ook wel.

• RAI (2017)
• Maltese is ook te zien op NPO Plus.
• Speurneuzen op het Sicilië van de jaren ’70.
• 50 minuten per aflevering
  

• Deel