Mission: Impossible - Fallout: Tom Cruise op z’n best in dé zomerknaller
Mission: Impossible - Fallout
De stunts, de sets, de gadgets, de actie, de cast: Mission: Impossible - Fallout is een retecool adrenalinespektakel dat je niet wilt missen.
‘Maar is dat niet een mannenfilm?’ ‘Ben niet zo’n Tom
Cruise-fan’ ‘Scientology…’ ‘Ach, dat is toch allemaal nep?’ Een kleine greep
uit de verschillende redenen (slappe excuses en clichés) die ik afgelopen week voorbij
hoorde komen om de nieuwe Mission: Impossible over te slaan. Maar echt hoor, jongens
en meisjes: dit pareltje wil je niet missen, ook als je doorgaans niet zo
lekker op actie of Cruise gaat. De zesde én beste film uit de succesvolle
franchise is een spectaculaire rollercoaster die je op vele momenten van je
bioscoopstoel blaast, je bierflesje uit zichzelf doet poppen, je popcorn door
de lucht laat vliegen en je handjes doet zweten. Doe jezelf een plezier en
beleef deze heerlijke rush in een grote bioscoop met optimaal beeld en geluid.
Wacht effe… Wie, wat?
Plot-wise schiet Fallout niet altijd even raak, laten we
daar maar even mee beginnen. Door de vele verhaallijnen, locaties en personages
met dubbele loyaliteiten vraag je je nu en dan af waar je ook alweer bent, en
met wie. Dat terwijl de M:I-formule in de basis eigenlijk vrij simpel is: een
criminele organisatie vormt een grote bedreiging voor de wereld en geheim agent
Ethan Hunt en z’n posse zijn met hun slimme gadgets de aangewezen partij om ons
te redden. Zo ook in Fallout. Alleen komen in deze film verschillende
verhaallijnen uit de voorgaande delen samen en dat verloopt dus niet overal
even vlekkeloos. Staat dat het kijkplezier in de weg? Absoluut niet. Er staan
namelijk genoeg vette actiemomenten, topacteurs en geweldig fraaie shots tegenover
die je de scenariominpuntjes razendsnel doen vergeten.
En de award voor
beste stuntman gaat naar…
De stunts in Fallout zijn van ongekend niveau: waanzinnig
mooi in beeld gebracht en allemaal uitgevoerd door Cruise himself. En dat
laatste geeft de film een hoop meerwaarde, want de camera kan de levensmoeie
daredevil blijven volgen (‘jezus, wat spannend!’) en je wordt als kijker niet
afgeleid door in het oog springende CGI (‘jezus, wat nep!’). We zien Cruise een
spectaculaire parachutesprong maken, op een snelle motor tegen het Parijse
verkeer in rijden, het megahoge Tate Modern in Londen beklimmen en een
helikopter besturen én crashen. Stuk voor stuk scènes die door de tomeloze energie
van de ultieme actieheld nog smakelijker zijn gemaakt.
Niet alleen vette
actie
Maar Mission: Impossible - Fallout is meer dan een
aaneenschakeling van memorabele stunts. Regisseur Christopher McQuarrie (Rogue Nation, Jack Reacher) weet de spanning voortreffelijk op te bouwen en tot het
einde vast te houden. En de cast is een genot om naar te kijken: de
charismatische Cruise zien we eindelijk weer in topvorm (en doet je z’n
Mummy-flop snel weer vergeten), Simon Pegg zorgt voor de nodige comic relief
zonder knullig te worden, Henry Cavill maakt grote indruk als dikbesnorde
CIA-vechtmachine (de moustache gaat zelfs viral) en The Crown-actrice Vanessa Kirby: wauw, haar vertolking van
de verleidelijke, speelse crimineel White Widow met haar fluweelzachte stem
smaakt naar meer! Al kun je je afvragen of Cruise het als zestiger (hij is nu
56) fysiek nog redt om net zo’n spectaculair zevende deel te maken. Ik zou
eigenlijk willen voorstellen nu te stoppen. Daar lenen hoogtepunten zich
perfect voor.
Mission: Impossible - Fallout (2018)