Om zijn huur te betalen draait Ray tegen betaling mensen de nek om. Letterlijk. Je zou daarom zeggen dat Ray een enorme lul is, maar dat valt dus enorm mee. Hij is eigenlijk best een sympathieke gozer.

Drie uur, meer heb je niet nodig. Even drie uur vrij maken en je timmert de nieuwste liefdesbaby van FX er in een sneltreinvaart doorheen. De thuishaven van Fargo, American Crime Story en Atlanta is deze keer aan de haal gegaan met de Australische low budget film, The Magician. De mockumentary over een bikkelharde huurmoordenaar met een verrassend klein hartje breekt op IMDb dan wel geen records, het idee achter de film was voor FX in ieder geval interessant genoeg om er een bescheiden zesluik van te metselen. Zes keer vijfenwtintig minuten, daar kun je je als zender geen buil aan vallen. Helemaal als blijkt dat Mr Inbetween – op zijn geheel eigen wijze – eigenlijk best een vermakelijke serie is. Zo vermakelijk zelfs, dat FX inmiddels al heeft besloten om er nog een tweede seizoen aan vast te plakken. Nice work, blokes!

Ruwe bolster…
Ray is uitsmijter bij een stripclub, maar buiten kantooruren klust hij ook nog een beetje bij als deurwaarder. Niet het type deurwaarder die je bij onvoldoende saldo failliet laat verklaren, maar eerder het type dat je door een rokende Glock 19 dood laat verklaren. Of toch op z’n minst arbeidsongeschikt. Je zou zeggen dat Ray een harteloze klootzak is, maar dat valt dus eigenlijk reuze mee. Sterker nog, het is best een geschikte kerel. Zo één die weke knieën krijgt bij het zien van zijn dochtertje of de schuld op zich neemt als één van zijn vrienden aan zijn vrouw moet uitleggen hoe die kinky pornofilm in de dvd-speler terecht is gekomen: “It was Ray’s movie!“. Nee, die Ray is zo slecht nog niet. Je moet hem alleen niet tegen de haren in strijken, want dan heb je de poppen aan het dansen. Zoals ook een aantal mensen in Mr Inbetween aan den lijve ondervinden.

Het wordt lastig om Ray na een aflevering of twee niet in je hart te sluiten.

Rauwere Ray
Eigenlijk is Mr Inbetween gewoon een wat ongepolijstere versie van Ray Donovan. Het is de low budget pilot die je maakt om aan zenderbazen te laten zien wat Ray Donovan zou kúnnen zijn. Neemt niet weg dat het nog steeds zeer vermakelijk is. Er zullen zelfs mensen zijn die Mr Inbetween daardoor alleen maar sympathieker vinden. Die heerlijke Australische tongval zal daar waarschijnlijk ook wel iets aan bijdragen. Sinds ik als klein ventje met vers gewassen haren in mijn He-Man pyjama Flying Doctors mocht kijken, heb ik maar weinig weerstand tegen dat idioom van Down Under. Mr Inbetween gaat niet de beste serie zijn die je dit jaar hebt gekeken, maar het wordt lastig om Ray na een aflevering of twee niet in je hart te sluiten. Wat dat betreft ook alleen maar goed dat er een tweede seizoen is aangekondigd, want dit zou zo maar jouw nieuwe man you hate to love kunnen zijn.

• FX (2018)
• Wat alternatievere versie van Ray Donovan
• 25 minuten per aflevering
  

• Deel