Na Don’t Worry Darling is Harry Styles nu te zien in My Policeman waarin hij de rol speelt van een politieagent die getrouwd is met Marion, maar het stiekem doet met Patrick. Een tragisch liefdesdrama die je na de aftiteling sneller bent vergeten dan verwacht. Hoe dan?

My Policeman heeft op papier alle ingrediënten voor een hartverscheurende tearjerker. Politieagent Tom (Styles) is gay, maar kan daar in het Engeland van 1957 niet voor uitkomen. Daar is homoseksualiteit op dat moment nog illegaal. En aangezien het voor z’n politiecarrière beter is om een vrouw en gezinnetje te hebben, en hij het liefst ook gewoon een ‘normaal leven’ leidt, komt het handig uit dat hij de lieve lerares Marion (Emma Corrin uit The Crown) ontmoet. Die is al meteen tot over haar oren verliefd op de knappe agent en het duurt niet lang voordat ze trouwen. Net zoals het ook niet lang duurt voordat Marion ontdekt dat haar man het liever met mannen doet en eentje in het bijzonder: hun goede vriend Patrick (David Dawson). Een verhaal met alleen maar slachtoffers dus die allerlei verkeerde keuzes maken en daarmee een hoop pijn veroorzaken (vooral de egoïstische politieagent Tom). Dit wordt voor niemand een happy end.

Watskeburt?

De film begint in de jaren negentig waarin Marion en Tom nog steeds getrouwd zijn en na veertig jaar opnieuw in contact komen met Patrick. Hij heeft een beroerte gehad en Marion besluit hem -tegen Toms zin in- bij ze in huis te nemen. Het is duidelijk dat in de tussentijd iets is voorgevallen en via flashbacks komen we erachter wat precies. Veel ervan is inderdaad hartstikke pijnlijk. Hoe hartverscheurend is het als je niet kan zijn wie je bent, of met degene kan zijn van wie je houdt vanwege je geaardheid? En hoe verdrietig is het om erachter te komen dat je man vreemdgaat, liegt over z’n seksualiteit en vervolgens ‘gevangen’ te zitten in een half huwelijk? En dan is er nog Patrick, die ergens in die jaren vijftig in de bak belandt omdat iemand hem verraadt, vervolgens nooit door Tom wordt bezocht en door diezelfde Tom veertig jaar later harstikke wordt genegeerd als ‘ie bij hem in huis komt. Su-per-kut.

Emo clusterfuck

Deze emotionele clusterfuck zou je diep moeten ontroeren. Maar dat My Policeman teleurstellend weinig. Dat ligt voor een groot deel aan het script, dat juist op de meest dramatische momenten haast lijkt te hebben, vragen onbeantwoord laat en je vaak op afstand houdt van de personages. Het verhaal wisselt constant tussen heden en verleden en je zou denken dat dat het tempo helpt. Maar nee, My Policeman is op sommige momenten erg traag (zelfs een beetje saai) en dan kost het moeite om van je telefoon af te blijven. Zelfs tijdens de seksscènes waarin Styles naakt te zien is. Zelfs dan.

Harry Styles...

Datzelfde script zorgt er ook voor dat de acteurs niet altijd lekker uit de verf komen en hun personages te oppervlakkig blijven. De makers hadden er misschien beter aan gedaan om de film (en alle buzz eromheen) minder om politieagent Tom te laten draaien en meer om Marion en Patrick. Dan kregen deze personages (én acteurs) de nodige extra diepgang en achtergrond die ze verdienen. En was de nogal houterige performance van Styles, toch wel de zwakste schakel van de cast, minder opvallend. Z’n prestatie is niet waardeloos. Als in: je verwacht niet dat hij elk moment Watermelon Sugar begint te zingen. Maar als zijn opdracht was om een emotioneel complexe politieagent neer te zetten vol innerlijke strijd, dan is de missie mislukt. Was de opdracht ‘speel een oppervlakkige egotripper met de gevoelswereld van een tostiapparaat’, dan verdient Styles een award.

Dus?

Al met al is My Policeman een mooi geschoten film met -op papier- een verhaal over een intrigerende driehoeksverhouding in een tijdsperiode die de boel alleen maar complexer maakt. Maar eentje die een betere uitvoering verdient waarin de grote emotionele impact niet bewaard wordt tot de ALLERlaatste minuten van de film. Dan zijn er onderweg waarschijnlijk al kijkers afgehaakt. Jammer.

• My Policeman (2022)
• Te zien op Prime Video
  
• Cijfer: 5
• Drama, romantiek
• Duur: 1u, 53min
• Regie: Michael Grandage
• Cast: Harry Styles, Emma Corrin, Gina McKee, Linus Roache, Rupert Everett, David Dawson

• Deel