Quentin Tarantino is terug! En ook in zijn negende film schittert een droomcast met sterren als DiCaprio, Pitt en Margot Robbie. Maar is Once Upon a Time in... Hollywood ook de moeite van het zien waard? Oh hell yes! 5 redenen waarom je deze must see niet wil missen.

1. TARANTINO

A-listers, grof geweld, voetfetisjes, de vele popcultuurverwijzingen: Tarantino staat bekend om z’n stokpaardjes en veel ingrediënten uit Once Upon a Time in... Hollywood zullen je bekend voorkomen. Maar is dat erg? Nee. Het is juist waarom je naar een Tarantino-film wilt. Want op de een of andere manier lukt het alleen hem om deze smaken telkens weer op een originele wijze te mixen en filmmagie te creëren. En extra tof aan zijn nieuwste (en waarschijnlijk een-na-laatste) knaller zijn de verrassende extra’s. Once Upon a Time is eleganter, emotioneler en kwetsbaarder dan veel van zijn voorgaande werk. En in combinatie met de prachtige en supergedetailleerde sfeerschets van het Hollywood van eind jaren zestig die hij je voorschotelt, werkt dat als een trein. 

2. Vriendschap, weemoed en Sharon Tate

Once Upon a Time in... Hollywood bestaat uit twee verhaallijnen. Enerzijds volg je de aan lagerwal geraakte tv-ster Rick Dalton (DiCaprio) en zijn loyale, notoire stuntdubbel Cliff Booth (Pitt) die aan de bak proberen te blijven in de veranderende industrie. Parallel volg je actrice Sharon Tate (Robbie): de vrouw van regisseur Roman Polanski die op 9 augustus 1969 werd vermoord door de volgelingen van de beruchte sekteleider Charles Manson (waargebeurd!). Laat het maar aan Tarantino over om deze verhaallijnen op een verbluffende manier aan elkaar te knopen. Onderweg daarnaartoe geniet je van nu al iconische scènes: een vermakelijke (en controversiële) battle tussen de charismatische Pitt en een jonge Bruce Lee bijvoorbeeld, DiCaprio die in z’n trailer de pan uitflipt nadat hij een opname verprutst, Robbie die in een bioscoop naar een film van zichzelf kijkt (met daarin de echte Sharon Tate!) én een topless shot van Brad Pitt die wat mij betreft ook in de boeken mag.

3. DiCaprio en Pitt: de mooiste bromance van het jaar

Zoals gezegd bevat Once Upon a Time een cast om van te smullen. Naast DiCaprio, Pitt en Robbie, maken ook Al Pacino, Bruce Dern, Emile Hirsch, Dakota Fanning, Damian Lewis, Lena Dunham en wijlen Luke Perry hun opwachting. Maar even terug naar DiCaprio en Pitt, die voor deze film voor het eerst in hun leven samenwerken. Hun chemie is zo sterk dat je je afvraagt waarom we de twee grootste Hollywoodsterren eigenlijk niet eerder samen op het witte doek zagen. Hun bromance is bovendien zo vermakelijk, realistisch en aandoenlijk dat je onlangs de lange speelduur van de film hoopt op nóg een film met Pitt en Dicaprio in de hoofdrol. Leuk feitje: Tarantino liet zich voor de vriendschap inspireren door de bromance tussen acteur Burt Reynolds en zijn stuntman Hal Needham.

4. Die soundtrack!

Met Tarantino ben je altijd verzekerd van een vette soundtrack en ook die van Once Upon a Time stelt niet teleur. Reken er maar op dat je direct na het zien van de film vele tracks Spotifyt of oude elpees opzet om weer in die swingende, nostalgische sfeer te komen. Heerlijke soul, r&b en Rock-'n-rollnummers van artiesten en bands als Deep Purple, Neil Diamond, Bob Segers, Simon & Garfunkel en Dee Clarke. En oh oh oh, wedden dat je Jose Feliciano’s versie van California Dreamin’ ook een parel vindt?

5. De perfecte film?

Als dit artikel leest als een liefdesverklaring aan Once Upon a Time in... Hollywood, dan heb je dat goed ;-) Maar net zoals de liefde niet perfect is, is deze film dat ook niet helemaal. In de 2 uur en 41 minuten zitten een paar momenten waarvan je je af kan vragen of ze echt nodig waren. Een scène bij de Playboy Mansion bijvoorbeeld, waarin Steve McQueen (Damian Lewis) een feestgenoot uitlegt hoe de verstandhouding tussen Tate, Polanski (Rafal Zawierucha) en Tate’s ex-vriendje Jay Sebring (Emile Hirsch) precies ligt, voelt wat overbodig. De informatie blijkt verderop in het verhaal noodzakelijk, maar of het nou nodig is om daarvoor ook nog met een Steve McQueen-vertolking op de proppen te komen... De film bevat bovendien een paar gewelddadige momenten met vrouwen die niet bij iedereen in de smaak zullen vallen (ze pasten wat mij betreft prima in het geheel, maar ik kan me de controverse voorstellen.)



Buiten dat is Tarantino’s negende film wat mij betreft een van z’n allerbeste. Ga er overigens vooral niet heen om hem vervolgens met Pulp Fiction te vergelijken: Once Upon a Time is op een paar gelijkenissen na een compleet andere film. Een heerlijke nostaligische slowburner om lekker bij onderuit te zakken, compleet op te gaan in het Hollywood van 1969 en twee van Hollywood’s grootste toppers de sterren van de hemel zien spelen.

• Once Upon a Time in... Hollywood (2019)
• Drama, comedy
• Duur: 2u, 41min
• Regie: Quentin Tarantino
• Cast: Leonardo DiCaprio, Brad Pitt, Margot Robbie

• Deel