In Popcorntijd bespreekt André Nientied wekelijks het leukste filmnieuws en de beste kijktips. Deze week: Fantastic Beasts en Helium.

Fantastic Beasts And Where To Find Them
Na zeven Harry Potterboeken en acht Harry Potterfilms was de toverkoek van J.K. Rowling echt op, zo leek het. Gelukkig voor filmstudio Warner Bros had Rowling in 2001 nog een tussendoortje geschreven, de fictieve encyclopedie ‘Fabeldieren en waar ze te vinden’. Dat boekje van 128 bladzijden, zogenaamd geschreven door ‘magizoöloog’ Newt Scamander, is het uitgangspunt voor Fantastic Beasts and where to find them, de eerste van een reeks van vijf(!) films, gebaseerd op scripts van Rowling zelf. 

De Hobbit-aanpak
Die aanpak doet denken aan The Hobbit, het vervolg op The Lord of the Rings-trilogie: eerst vormden vuistdikke boeken de basis voor de films, waarna het succes verder werd uitgemolken door een dun boekje – The Hobbit - over meerdere films uit te smeren. Dat wreekte zich vooral in de eerste Hobbitfilm, die niet vooruit te branden was; de latere films waren overigens veel vermakelijker.

Fantastic Beasts neemt de tijd om het nieuwe universum neer te zetten.

Ook Fantastic Beasts neemt de tijd om het nieuwe universum neer te zetten. De setting is namelijk anders dan bij Harry Potter: Fantastic Beasts speelt zich af in New York, in de jaren twintig. Dat New York ziet er overigens dankzij een grauwsluier wel net zo deprimerend uit als Groot-Brittannië. Newt Scamander (Eddie Redmayne) arriveert per boot in New York, met een koffer vol fabeldieren. De douane weet hij slim te omzeilen maar daarna raakt hij door een botsing met de dikke koekenbakker Jakob Kowalski (Dan Fogler) zijn verzameling dieren kwijt. De rest van de film jaagt hij, geholpen door de onhandige ‘dreuzel’ Kowalski op zijn exotische beesten, in een New York waar magiërs ondergronds zijn gegaan uit angst voor heksen te worden versleten. 

Diverse verwijzingen naar Harry Potter
In het kort zou je Fantastic Beasts kunnen samenvatten met ‘ hij raakt zijn dieren kwijt en vindt ze terug’. Maar dat is alsof je drie delen Lord of the Rings samenvat met ‘Frodo vindt een ring en brengt hem terug’. Er speelt uiteraard veel meer mee in Fantastic Beasts: zo zijn er diverse verwijzingen naar Zweinstein en andere onderdelen van het Potter-universum in de door Potterveteraan David Yates geregisseerde film.

Dat Colin Farrell ook nu weer aan Kees van Kootens Vieze Man doet denken maakt hem sowieso al onbetrouwbaar.

Voorts speelt Colin Farrell een sleutelrol als Graves (De Graaf in het Nederlands), een magiër die een geheime agenda heeft. Dat Colin Farrell ook nu weer aan Kees van Kootens Vieze Man doet denken maakt hem sowieso al onbetrouwbaar.

Bloedirritante maniertjes
En er is een geestige romance tussen koekenbakker Kowalski en magiër Queenie (Alison Sudol), al spatten de vonken daar niet echt van af. Maar ze hebben in elk geval meer chemie samen dan Newt en Porpentine (Katherine Waterston), de Hermione/Hermelien van Fantastic Beasts. Dat hun toenadering niet echt werkt kan komen door Eddie Redmayne: de acteur mag dan een Oscar hebben gewonnen voor zijn rol als Stephen Hawking in The Theory of Everything, maar hij grossiert in bloedirritante maniertjes. Of hij nu een verlamde wetenschapper speelt, of een kunstenaar met travestieneigingen (The Danish Girl), of een magizoöloog: altijd houdt hij zijn hoofd schuin, trekt een verlegen blik en spreekt schutterend. Als we nog vier films lang tegen Eddie Redmayne aan moeten kijken is het te hopen dat de andere personages steeds grotere rollen krijgen.  

Maar goed, wie zich niet ergert aan Redmayne heeft aan Fantastic Beasts - mede dankzij de geestige beesten en de overdonderende special effects - een prima avondje fantastisch vermaak. Maar het is wel te hopen dat de volgende fantastische beesten qua verhaal meer vlees op de botten hebben.  

Helium
De Amsterdamse crimineel Frans Weeling (Hans Dagelet) moet noodgedwongen onderduiken op winters Texel omdat Nigeriaanse concurrenten op wraak uit zijn. Op het Waddeneiland komt hij - tot verrassing van de crimineel zelf - tot zelfinzicht. Bij terugkomst in Amsterdam beseft hij dat zijn tijd als topcrimineel voorbij is. 

Lange speelfilmdebuut van Eché Janga won in 2014 twee Gouden Kalveren: voor Beste Cinematografie en Beste Muziek.

Vrijdag 18 november om 21:50u bij VARA op NPO3

• Deel