Dat er na dertig jaar een onverwacht einde komt aan de showgirl-carrière van Shelly (Anderson) is vrij klote. In plaats van de glamour en spotlights bij Le Razzle Dazzle, moet ze nu dealen met nieuwe audities, een verouderd lichaam én de offers die ze voor haar carrière bracht.

Door: Valérie Hoffmann

Acrobatische dansjes, extravagante kostuums en blote borsten: zo ziet een gemiddelde avond van de showgirls bij de Las Vegas club Le Razzle Dazzle er ongeveer uit. Maar na jaren vol uitverkochte zalen en veel glitter en glamour, besluit de clubbaas abrupt te stoppen met de show. ‘Showgirls zijn outdated’. Voor de 57-jarige Shelly (Pamela Anderson) betekent dat letterlijk en figuurlijk het einde van de show en dus een totale existentiële crisis. Want wie is ze eigenlijk buiten de schijnwerpers? Helemaal nu ze inmiddels een oudere vrouw is, niet heel gewild in showbizzland waar strakke jonge lichamen de norm zijn. Een thema dat ook in films als The Substance pijnlijk raak aan bod komt. Regisseur Gia Coppola (Palo Alto, Mainstream) laat ons met The Last Showgirl bovendien nadenken over de donkere kant van showbusiness, de kracht van de spotlights en de (harde) realiteit na het laatste applaus.

Zo is al vanaf de eerste scène (een flash forward blijkt later) duidelijk dat de entertainmentindustrie weinig genade heeft voor ‘verwelkte performers’. De ooit zo succesvolle Shelly (Pamela Anderson) begeeft zich in die eerste minuten voor een auditie kwetsbaar op een leeg podium en het enige waar de castingdirector in geïnteresseerd is, is haar leeftijd. Wanneer de 57-jarige Shelly zich genoodzaakt voelt hierover te liegen, is de tragische toon van de film meteen gezet. Toch blijft ze zich koste wat kost gedragen als een twintigjarige bombshell, terwijl haar jongere collega’s Mary-Anne (Brenda Song) en Jodie (Kiernan Shipka) haar goedbedoeld voorzichtig wijzen op de realiteit. Het is bijna ongemakkelijk om aan te zien hoe de ‘naïeve’ Shelly na al die jaren, tegen beter weten in toch het lachertje van de show is geworden.

‘I can’t live without the spotlights!’

Maar The Last Showgirl is gelaagder en complexer dan je nu misschien denkt. Want ja, Shelly wordt onterecht belachelijk gemaakt en klote behandeld. En ja, het is tragisch om te zien hoe ze worstelt. Maar ze is zelf ook niet compleet onschuldig. Zo verkoos de showgirl jaren geleden een leven vol applaus boven het opvoeden van haar dochter. Langzaam probeert deze inmiddels volwassen Hannah (Billie Lourd) weer een band op te bouwen met haar moeder, maar Shelly’s egocentrische neigingen vormen hiervoor een blokkade. Nog steeds. Hoewel de film niet veel ruimte biedt aan Hannah’s pijn en vooral lijkt gemaakt om Shelly te vergeven voor haar keuzes, pakt deze keuze van Coppola ook weer enorm passend uit. The Last Showgirl is nou eenmaal een film over een diva die niet langer de aandacht krijgt die ze verlangt.

De rol van haar leven

Of je Shelly aan het einde van de film nou begrijpt of niet, of mogelijk zelfs haat: van Pamela Anderson ga je 100% houden. De actrice is terug van weggeweest en hoe: in de huid van Shelly speelt ze de rol van haar leven. Hoe ze naïviteit en oppervlakkige vrolijkheid combineert met de ene mentale inzinking na de andere, is bewonderenswaardig. Zo is ze in de ene scène een volhardende entertainer die haar afnemende succes niet erkent, om in een volgende scène compleet in te storten vanwege de steken die ze als moeder heeft laten vallen. Vooral de scènes samen met Jamie Lee Curtis als ex-showgirl Annette zijn om door een ringetje te halen. Samen halen ze het beste in elkaars acteerwerk naar boven en zijn ze bijna eng geloofwaardig als twee middelbare vrouwen die ooit het ultieme doelwit van de male-gaze waren.

Een moeilijk sprookje

Dat de wereld van showbusiness een harde is, weten we allemaal wel. Maar The Last Showgirl laat nog eens even kraakhelder via één specifiek leven zien hoe vrouwen in die industrie als niet meer dan vervangbare lichamen worden gezien. Voor jou tien anderen en het liefst tien jongere vrouwen, is hier het motto. Maar naast dat pijnlijke ongemak is er in The Last Showgirl ook genoeg moois om naar te kijken, van de outfits en make-up tot de extravagantie van Las Vegas. En niet te vergeten de ontroerende chemie tussen Shelly en haar showbizz-familie. The Last Showgirl combineert een droevige realiteit met genoeg elementen voor een mooie fantasiewereld met echte mensen en echte gevoelens. En is hoe dan ook absoluut het kijken waard.  

• The Last Showgirl [2024]
• Cijfer: 8.5
• Duur: 1h, 29 min.
• Genre: Drama
• Regie: Gia Coppola
• Cast: Pamela Anderson, Jamie Lee Curtis, Kiernan Shipka, Breda Song, Billie Lourd, Dave Bautista

• Deel