Jace wil de nieuwe LeBron James worden. Het talent heeft hij, maar wordt hij ook omringd door de juiste mensen?

Je moet toch wat met al je geld.

Vroeger – toen MTV Cribs nog gewoon op tv was – was je als basketbalmiljonair al het mannetje als je een bowlingbaan in je huis had. Tijden zijn veranderd en inmiddels tel je pas mee, wanneer je in de kleedkamer kunt vertellen dat je bezig bent met het produceren van films en series. Je moet toch wat met al dat geld. In navolging van LeBron James – die onder andere aan de basis stond van Survivor’s Remorse, Shut Up And Dribble en The Shop – en Stephen Curry – maker van documentaires als Jump Shot en Benedict Men – begeeft ook Brooklyn Nets forward Kevin Durant zich nu in de wondere wereld van televisiemaken. Met Swagger dropt hij zijn eerste gedramatiseerde serie en net als James en Curry blijft hij wat onderwerp betreft lekker dicht bij zichzelf. Sterker nog, het heeft er bij vlagen alle schijn van dat hij gewoon zijn eigen dagboeken tot serie heeft verbouwd.

Succes heeft vele vaders

Jace is nogal goed in basketballen. Op zich natuurlijk hartstikke leuk, zo’n talent, maar het zorgt ook voor een buslading opdringerige volwassenen die continu in je nek hijgen. Zaakwaarnemers die als hongerige gieren boven je hoofd cirkelen, coaches die over jouw rug carrière proberen te maken en commerciële merken die elkaar verdringen om jouw skills te vermarkten. En dan hebben we het nog niet eens gehad over ouders die in jou de oplossing zien voor hun financiële malaise of de plots aanzwellende hoeveelheid ‘vrienden’ die hopen mee te surfen op jouw succes. Gelukkig staat Jace stevig in zijn schoenen. Er zullen zelfs mensen zijn die hem van een (on)gezonde dosis arrogantie betichten. Wat dat betreft is het bijna jammer dat Ajax geen basketbalteam heeft. Jace heeft zijn zinnen gezet op een glansrijke carrière in de NBA, maar om daar te komen zal hij nog de nodige stappen moeten zetten.

Het is alsof het schrijversteam uit twintig Roomse priesters bestond.

Guilty pleasure

Wie het tweede seizoen van The Morning Show heeft gezien, moet hebben opgemerkt dat sommige mensen bij Apple TV+ over de less is more memo heen hebben gelezen. Ook Swagger is een hysterische clusterbom van sociaal-maatschappelijke thema’s. Het is een enigszins geforceerde brei van Black Lives Matter, Metoo, COVID-19, de worstelingen van eenoudergezinnen, politiegeweld en de druk van social media. Alles overgoten met een klef moralistisch sausje. Het is alsof het schrijversteam uit twintig Roomse priesters bestond. Dat zou ook meteen de titel verklaren, want ‘swagger’ is natuurlijk een term die alleen nog maar wordt gebruikt door belerende boomers in zalmkleurige ribbroeken die indruk proberen te maken bij de jeugd van tegenwoordig. Nee, Swagger is zeker niet de beste serie van Apple TV+ – verre van zelfs – maar om één of andere onverklaarbare reden ga ik er toch elke week weer voor zitten. Misschien is het vanwege mijn liefde voor basketbal of simpelweg omdat het een serietje is die je zonder al te veel inspanning – onderuitgezakt op de bank – weg kunt slurpen. Hoe dan ook is het mijn guilty pleasure van 2021. Wie weet, misschien kan het ook die van jou worden.

• Apple TV+ (2021)
• Een licht hysterische clusterbom van maatschappelijke thema’s
• 50 minuten per aflevering
  

• Deel