Ben je een van ’s werelds bekendste en invloedrijkste strijders voor vrouwenrechten ooit, dan is een film over je leven niet meer dan terecht. Maar ik vraag me af of deze propvolle en eigenzinnige biopic de wereldberoemde journalist en activist Gloria Steinem echt eer aan doet.

Je hebt influencers en je hebt influencers. En Gloria Steinem is er eentje in caps lock. Met haar speeches, scherpe artikelen, Ms. Magazine en bijdrage aan het historische National Women’s Conference in 1977 (waar thema’s als het recht op abortus, discriminatie in het onderwijs en gelijke kansen op de arbeidsmarkt centraal stonden) werd Steinem een van de meest invloedrijke en legendarische gezichten van de vrouwenrechtenbeweging. En daar is deze inmiddels 86-jarige baas terecht voor beloond met een hele rits onderscheidingen. Zoals een Medal of Freedom uit handen van Barack Obama, een toneelstuk, een serie, een interview met hertogin Meghan Markle en nu dus ook een film.

Vier keer Gloria

In The Glorias (gebaseerd op de biografie My Life on the Road) volgt regisseur Julie Taymor het icoon vanaf haar kinderjaren en toont ze wie en wat deze bijzondere vrouw ‘along the way’ inspireerde en vormde. Maar liefst vier actrices stappen daarvoor met mooie performances in haar schoenen: Ryan Keira Armstrong als het kleine meisje, Lulu Wilson als de puber, Alicia Vikander als de jonge vrouw en Julianne Moore vanaf het moment dat Gloria Steinem samen met een aantal collega-iconen het tijdschrift Ms. Magazine opricht. We zien hoe Steinem als kind opkijkt naar haar liefhebbende maar altijd reizende vader. Hoe ze als puber worstelt met haar liefhebbende maar mentaal zieke moeder. Hoe ze als jonge vrouw haar verloving verbreekt, abortus pleegt, twee jaar door India reist en in New York aan de slag gaat als schrijver (Steinem zette zichzelf op de kaart door undercover te gaan als Playboy Bunny). En hoe ze uiteindelijk als spreker, organisator en media-woordvoerder uitgroeit tot een van de invloedrijkste activisten in de vrouwenrechtenbeweging.

Creatieve reflectie

Taymor giet deze omvangrijke levensrit in een creatief sausje. Het verhaal loopt niet lineair, bevat allerlei artistieke en metaforische visuals (soms gaaf, soms weird) en ze laat de vier Gloria’s regelmatig met elkaar in gesprek gaan tijdens een busrit richting het einde van de film – de bestemming verklap ik niet. En vooral dat laatste werkt mooi als een innerlijke reflectie op keuzes en groei. De bemoedigende woorden van de oudere Gloria aan haar jongere zelf wanneer ze haar mond niet open trekt na seksistische beledigingen van jaloerse mannelijke collega’s, het kind dat nog altijd in de volwassen Gloria schuilt wanneer ze agressief wordt belaagd door een dolle menigte van tegenstanders… het zijn deze momenten waarop de film de meeste impact maakt. Ik zal vast niet de enige zijn die zulke motiverende gesprekken zou willen voeren met m’n jongere ik.

Propvol

Het is best indrukwekkend om te zien wat de skills en strijdvaardigheid van Gloria en haar collega-activisten teweegbrachten. Irritant herkenbaar ook met welke seksistische shit ze gaandeweg moeten dealen. We zijn anno 2020 een end gekomen, maar een aantal thema’s uit The Glorias zijn nog ergerlijk actueel. Jammer alleen dat je na al die artistieke en metaforische uitstapjes, continu wisselende tijdperiodes en overschot aan personages na tweeënhalf uur nog steeds denkt: wie is die Gloria nou echt? Wie is de vrouw achter het publieke figuur? Waarom trouwt ze toch ineens op haar 66e? En (sorry voor m'n cynisme) had dit icoon ook haar donkere kanten? Deze zoete ode-film zit gevoelsmatig te vol om echt diep te gaan en diep te raken. De bijzondere eindbestemming van die eerdergenoemde busrit maakt het enigszins goed, maar de weg ernaartoe, poeh... die is net te lang.

The Glorias (2020)
Cijfer: 6
Duur: 2u, 19min
Biografie, drama, historie
Regie: Julie Taymor
Cast: Ryan Keira Armstrong, Lulu Wilson, Alicia Vikander, Julianne Moore, Janelle Monáe, Bette Midler, Lorraine Toussaint

• Deel